Είναι βέβαιο ότι η απρόσμενη “Φυγή” του Φίλου Πέτρου Αλιβιζάτου βύθισε σε βαριά θλίψη όλους όσους με τον έναν ή τον άλλον τρόπο διασταυρώθηκε ο δρόμος μας μαζί του.
Ο δύσβατος και συχνά στενάχωρος χώρος της πολιτικής περιορίζει δραματικά τις δυνατότητες ανάπτυξης υγιών σχέσεων, γι αυτό και η αναγνωρισμένη, κυρίως από τους ιδεολογικούς αντιπάλους του,  επιτυχημένη πορεία του Πέτρου αποκτά ιδιαίτερη αξία.
Επιτυχημένος Οικογενειάρχης ο ίδιος με μια ζεστή και αγαπημένη Οικογένεια , γιατί πρώτα “φτιάχνεις” τον εαυτό σου και κατόπιν την κοινωνία, αφιερώθηκε, ορμώμενος από αγάπη για τα Νησιά μας, στην Πολιτική , με σκοπό να προσθέσει και το δικό του δημιουργικό βηματισμό στην ανάπτυξη του τόπου μας και αναμφιβόλως το πέτυχε.
Κοσμοπολίτης, μορφωμένος , με χιούμορ , απλός και καταδεκτικός, από όπου και αν πέρασε άφησε έντονα τα δημιουργικά του αποτυπώματα.
Έχοντας την τιμή να υπηρετήσω με επιλογή του το Μαντζαβινάτειο Νοσοκομείο  ως Διοικητής , γνώρισα έναν εμπνευσμένο άνθρωπο , που η Ληξουριώτικη καταγωγή του τον κράταγε , αλλά ταυτόχρονα και τον ενέπνεε , στενά συνδεδεμένο με την Κεφαλονιά.
Για χρόνια υποστηρικτής των Ιατρικών Συνεδρίων που με ενδιαφέρον οργανώναμε, ήταν υπερήφανος για τις διεθνείς Προσωπικότητες που η Οικογένεια Αλιβιζάτου πλαισίωνε στους χώρους της Επιστήμης.
Εμπνευσμένος και πολυταξιδεμένος Υπουργός Τουρισμού γνώριζε τη σημασία των “ποιοτικών δεικτών” και τη δύναμη της “συνεργασίας”.
Η απουσία του θα μας πονά διαχρονικά και το “καλό του όνομα στην κοινωνία” ας είναι βάλσαμο στις συναισθηματικές πληγές της Οικογένειάς του, που τώρα θα είναι ακόμα πιο στενά “δεμένη” με την Κεφαλονιά.

Αιωνία του η Μνήμη.
Βαγγέλης Κεκάτος