Ήταν ένας γλυκός και σεβαστός άνθρωπος .
Ήταν για μένα σαν δίκη μου οικογένεια γιατί μεγάλωσα μαζι με το γιο του Σπύρο σε όλες τις παρέες , τους προσκόπους , το Γυμνάσιο και συνεχίζουμε να είμαστε φίλοι αγαπημένοι .
Τον θαύμαζα για την ευγένεια του την μετριοφροσύνη του και τον μεγάλο του πνευματικό πλούτο για τα πολιτιστικά και εκκλησιαστικά δρώμενα του τόπου μας .
Με εντυπωσίαζε η ευκολία του να χειρίζεται την Ελληνική γλώσσα και ο πλούτος των γνώσεων του .
Πάντα ήθελα να τον ακούω να μου λέει ιστορίες για την Κεφαλονιά μας και γιαυτο καθόμουν με τις ώρες στο γραφειο του στην Κοργιαλενειο βιβλιοθήκη και η ευχαρίστηση μου ήταν να τον ακούω . Όραμα του η αναστήλωση της Ιερας μονής Υπεραγίας Θεοτόκου στην Ατρο και η Παλαοχριστιανικη του Φισκάρδου . Πάντα καταλάβαινα ότι το δικό του ενδιαφέρον για τα δυο αυτά Χριστιανικά μνημεία επιβεβαίωναν την σπουδαιότητα τους . Γι αυτό και όταν είχα την δυνατότητα στήριξα κάθε επιθυμίες του , στα όρια βέβαια του εφικτού . Το όραμα του για αναστήλωση της Ιερας Μονής στην Ατρο πραγματοποιήθηκε όταν μου έφερε τις μελετες για την αναπαλαίωση του Πύργου στην αρχή , το 2002, και του εξωτερικού χώρου και το Αρχονταρικίου στην συνέχεια . Άμεσα και με την στήριξη του ΓΓ της ΠΙΝ κ Σ. Βόσδου εντάξαμε τα εργα στο Γ ΚΠΣ και έγιναν . Η χαρά του πολύ μεγάλη γιατί έβλεπε να πραγματοποιείτε το όραμα του . Το 2012 μου παρέδωσε την μελέτη της επισκευής και συντήρησης της εκκλησίας και του φούρνου και εγώ ανέλαβα οπως πάντα , να το εντάξω στο ΕΣΠΑ . Έλλειπε όμως η έγκριση του Κεντρικού Αρχαιολογικου Συμβουλίου . Τελικά εγκρίθηκε το 2014 . Δεν πρόλαβα. Του είχα υποσχεθεί την επισκευή του δρόμου και παρ ότι την χρηματοδοτήσαμε , και διορθώσαμε την μελέτη της Δασικής Υπηρεσίας δεν καταφέραμε να τον φτιάξουμε γιατί κολλήσαμε στην επίβλεψη του Δασολόγου που μας επέβαλλε το Υπουργείο Περιβάλλοντος λόγω της Προγραμματικής που είχαμε Υπογράψει.
9 Χρόνια μετά και δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί . Η επίσκεψη μας στην Παλαιοχριστιανική του Φισκάρδου το 2003 και το δέος μου όταν την αντίκρισα ακόμη το θυμάμαι . Δεν μπορούσα να φανταστώ το επιβλητικό μεγαλείο του μνημείου . Έκτοτε παρ όλες τις προσπάθειες , λόγω του ιδιοκτησιακού καθεστώτος δεν έχουμε καταφέρει τίποτε το ουσιαστικό για την ανάδειξη της . Κλείνοντας αυτό το μνημόσυνο στο αγαπητό κύριο Γερασιμο Σταματατο δεν μπορώ να μην θυμηθώ την πρωτοβουλία του για το στήσιμο του μνημείου των Αδελφών Λειχούδη στην Κόκκινη πλατεία της Μόσχας . Με δίκη του επιστολή η οποία παραδόθηκε στον τότε πρωθυπουργό κ Κώστα Καραμανλή και πρωτοβουλία της τότε κυβέρνησης με την συνεχή επιμέλεια των νομαρχών Λευκαδίτη και Γεωργάτου οι συμπατριώτες μας ιδρυτές της Σλαβο-Γραικο – Λατινικης Ακαδημίας Επιστημών της Μόσχας , το πρώτο Ρωσικό Πανεπιστήμιο , βρήκαν την θέση που τους ανήκαν . Έργο ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΣΤΑΜΑΤΑΤΟΥ .
Τον ευγνωμονούνε γιαυτο και του υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε με ιδιαίτερο ζήλο να στηρίζουμε καλά και αγαθά εργα αντάξια της δίκης του θέλησης και προσπάθειας.
Καλό Παράδεισο αγαπητέ μας κύριε Γερασιμε.
Σωτήρης Κουρής 24/2/2021
