Οι ιδιοκτήτες των παλαιών «Μπενζίνων», στις αρχές δεκαετίας 1960 , έκαναν μία κοινοπραξία και έφεραν το πρώτο φέρι μποτ “παντόφλα” με το όνομα “ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ”. Άρχισε τα δρομολόγια μαζί με τις “βενζίνες” οι οποίες σταδιακά, αποσύρθηκαν.

Η μετασκευή του (η προσθήκη ενός ορόφου από επάνω), όπου ήταν η καμπίνα του καπετάνιου (πηδάλιο και καπετάνιος), έγιναν στην ΒΕΣ (την Βαλλιάνειο Επαγγελματική Σχολή) από τα τμήματα που λειτουργούσαν εκεί (Μηχανολόγων, Ηλεκτρολόγων και Μηχανικών του Εμπορικού Ναυτικού). Ο κάτω όροφος ήταν το σαλόνι για τους επιβάτες και πάνω, μεταφέρθηκε η καμπίνα του καπετάνιου, με το τιμόνι και τους λεβιέδες για τον χειρισμό της μηχανής του πλοίου.

Διευκόλυνε τους Ληξουριώτες να συμμετέχουν σε δύο πανηγύρια που γινόντουσαν στην ακτή προς τα Φάρσα. Ήταν μικρό και ευέλικτο και έτσι έπιανε (έριχνε την πόρτα) με άνεση στα βράχια, κάτω από τα Φάρσα και στον Σωτήρα κάτω από τα Κοντογουράτα. Αρχές Μαίου και στις 6 Αυγούστου οι Ληξουριώτες εξορμούσαν απέναντι, όλη σχεδόν την ημέρα και πολλές φορές οικογενειακώς . Με άνεση πήγαιναν γιατί μέχρι τότε, η αποβίβαση γινόταν με βάρκες και καϊκια και ήταν δύσκολη η προσέγγιση στα βράχια. Σε άλλο τομέα που η παρουσία των φέρρυ αποδείχθηκε σημαντική, ήταν στον κτηνοτροφικό.

Οι κτηνοτρόφοι, εκείνη την εποχή που δεν υπήρχαν πολλά αυτοκίνητα και οι μεταφορές γινόντουσαν με δυσκολία, είχαν προβλήματα κυρίως την εποχή των ζωοπανηγύρεων που γινόντουσαν απέναντι στην Άρτα, την Πρέβεζα ή την Ηγουμενίτσα, για να αγοράσουν ζώα, είτε για να συμπληρώσουν, είτε για να αυξήσουν τα κοπάδια τους. Σύμφωνα με μαρτυρίες, πουλήθηκε και έφυγε από το νησί.

Όλα τα στοιχεία προέρχονται από σχόλια του αγαπητού Παναγή Κουτουφά και από την ομάδα “ΛΗΞΟΥΡΙ Μικρές ιστορίες”.