Το τμήμα του παραλιακού μετώπου από το Λιμεναρχείο έως την ALPHABANK που είχε διαμορφωθεί με θαλασσινά γουλιά και πλέον ανακατασκευάσθηκε δυστυχώς με προσομοιάζων βιομηχανικό υλικό είναι για άλλη μια φορά επίδικο για την τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων.
Πάντα υποστήριζα και υποστηρίζω σθεναρά την άποψη πως είναι εγκληματικό λάθος η διάθεση του για τον σκοπό αυτό.
Η διαμόρφωση του χώρου αρχικά αλλά και σήμερα με την ακολουθούσα το ίδιο σχέδιο ανακατασκευή του ήταν τέτοια που ορθά αποκλείει την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων,.
Φυτεύσεις, παγκάκια φωτιστικά δεν επιτρέπουν σε ικανό τμήμα του την εμπορική εκμετάλλευση τέτοιου είδους. Ο υπόλοιπος διαθέσιμος χώρος στο μεγαλύτερο μέρος του δεν έχει καν τα στοιχειώδη γεωμετρικά χαρακτηριστικά για τραπεζοκαθίσματα.
Το τμήμα αυτό του παραλιακού μετώπου έχει αποδοθεί στους πολίτες πρωτίστως για περίπατο και αναψυχή, η προσέλευσή τους δείχνει πως τα απολαμβάνουν, καθώς και τους «σκαφάτους» επισκέπτες που τόσο επιδιώκουμε για αξιοπρεπή ελλιμενισμό με τις όποιες ελλείψεις του.
Αυτό το στάτους εκφράζει εντέλει τη διαχρονική βούληση (παρά τις κατά καιρούς αμφιθυμίες) όλων των Δημοτικών Αρχών που υπηρέτησαν και υπηρετούν την πόλη,αλλά και διοικήσεων του Λιμενικού Ταμείου αφού από το 1985 μέχρι σήμερα δεν υπήρξε ουσιαστική αναθεωρητική διάθεση η τουλάχιστον πράξη.
Συμφωνώ απόλυτα με την επιχειρηματολογία του Διονύση Τρωϊάνου για τα πόσα αρνητικά έχει η παραχώρηση μιας τέτοιας δυνατότητας σε ενδιαφερόμενους επαγγελματίες και δεν θα την επαναλάβω, άλλωστε είναι αυτονόητη για την συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μας.
Θλίβομαι όμως για τις επιθέσεις «περί ιδιοτέλειας» που δέχθηκε αντί για συγχαρητήρια που του αξίζουν. Γιατί ενώ έχει οικογενειακή εμπορική ιδιοκτησία στην περιοχή που θα μπορούσε να επωφεληθεί μιας τέτοιας απόφασης, εντούτοις υπερασπίζεται την βιωσιμότητα της πόλης και το κοινό καλό.
Θαλάσσιο μέτωπο για χρήση τραπεζοκαθισμάτων έχει δοθεί ευρύτατο στο τμήμα προς την Γέφυρα το οποίο είναι σαφώς πλατύτερο χωρίς ελλιμενισμούς και καλύπτει τις ανάγκες του καταναλωτικού κοινού.
Φρονώ πως και εκεί πρέπει να υπάρξουν δραστικοί περιορισμοί για την ακώλυτη ασφαλή διέλευσηστον ενιαίο παραθαλάσσιο αστικό περίπατο της πόλης,αφού τα παράπονα είναι πολλά.
Τη στιγμή που όλοι εστιάζουν στην απόδοση ελεύθερων χώρων στις πόλεις σχεδιάζουν την βιώσιμη κινητικότητα πολιτών και επισκεπτών είναι κρίμα να είμαστε βαλτωμένοι σε συζητήσεις τριτοκοσμικών αντιλήψεων για την επιχειρηματικότητα και τα δικαιώματα των πολιτών.
Ακόμα και στις σημερινές ειδικές συνθήκες που δημιουργούνται από τους υγειονομικούς περιορισμούς και την σοβούσα επαγγελματική κρίση πρέπει να έχουμε το καθαρό μυαλό και θα το έχουμε να μην αλλοιώσουμε βασικά χαρακτηριστικά και κεκτημένα στο Αργοστόλι.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΛΙΜΙΔΟΣ