Συνέντευξη του εικαστικού, λογοτέχνη, θεωρητικού τέχνης Κώστα Ευαγγελάτου στο διαδυκτιακό POLISMAGAZINO.GR.

Στη νέα συνέντευξη του αναφέρεται σε βασικά θέματα της καλλιτεχνικής δημιουργίας στο παρελθόν και το σήμερα.

Kύριε Ευαγγελάτο πώς και που ξεκινήσατε να δημιουργείτε; Mε τι ζωγραφικά θέματα έχετε ασχοληθεί στο πολυμορφικό ταξίδι που διανύετε μέχρι σήμερα και που εκτείνεται επάξια ως το εξωτερικό; Όταν ήμουν σε νεαρή ηλικία στο Αργοστόλι, ξεκίνησα να ζωγραφίζω εκ του φυσικού- ειδικά έκανα σχέδια και ακουαρέλες από το φυσικό περιβάλλον της Κεφαλονιάς-αλλά δεν ζωγράφισα αυτά που λέμε τουριστικά τοπία νησιού μου. Αυτό που προσπαθούσα να αποδώσω, ήταν ένα πνεύμα γενικότερα της φύσης του Ιονίου που είναι πολύ χαρακτηριστική σαν χρώμα, ατμόσφαιρα, διάχυτη ευαισθησία, πνευματική συγκίνηση. ‘Όλη αυτή η επίμονη σπουδή μου στη φύση μου έμαθε πολλά και μου έδωσε τη δυνατότητα να με διακρίνουν και να γίνουν οι πρώτες μου εκθέσεις. Ουσιαστικά όμως απέδωσε αργότερα, μετά και την ολοκλήρωση των εικαστικών και θεωρητικών σπουδών μου στη Νέα Υόρκη, όταν έκανα μια μεγάλη σειρά έργων -η οποία δεν έχει ποτέ σταματήσει-που τις ονομάζω “Νεφελογραφίες. Στις ουράνιες αυτές συνθέσεις τα χρώματα των νεφών διαμορφώνουν το χώρο με ψυχογραφικό ύφος. Στις πολύχρονες αισθητικές έρευνες και εικαστικές μου διατυπώσεις κύριες σειρές έργων μου ανήκουν θεματικά: οι “Ερειπιογραφίες”, τα “Αντιμιλιταριστικά”, οι “Ιδεογραφίες”, οι “Συλλήψεις”, τα “Εννοιακά Τοπία”, οι “Σωματογραφίες”, οι “Εξεικονίσεις”, τα “Συμπαντικά” και οι “Ιδεομορφίες”.

Ποίηση και ζωγραφική, που συναντιούνται και που αποκλίνουν στη διαχρονική, γόνιμη και αξιόλογη καλλιτεχνική πορεία σας; Αυτό το φαινομενικά τεράστιο θέμα για αρκετούς άλλους είναι για μένα κάτι πολύ απλό και εγγενές. Σχεδόν ταυτόχρονα στην εφηβεία άρχισα και να γράφω πεζοποιητικά κείμενα και λίγο αργότερα ποιήματα. Η ζωγραφική με την ποίηση στην περίπτωση μου νομίζω ότι συγκλίνουν απόλυτα, βέβαια με τα ειδικά μέσα και τρόπους έκφρασης της κάθε τέχνης. Στην καρδιά μου κορυφαία θέση έχει πάντα η ζωγραφική, που σαν αρχική αισθητική γλώσσα μου, είναι αναγκαία για την ύπαρξη μου στον κόσμο. Παράλληλα με μελέτη και σπουδή έγινε και η ποίηση. Η ποιητική μου γλώσσα που εδράζεται στο νου μου και καταγράφει εμπειρικές έννοιες ζωής. Ποιητικές συλλογές μου κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ‘’Απόπειρα’’, τις “Συλλογές” και “Απαρσις”. Η γραφή μου συνδυάζει πολλά βιωματικά στοιχεία που ηθελημένα να αποδίδονται με επιγραμματικό λόγο και εικαστικό τρόπο.

Έχετε ασχοληθεί εκτενώς με το ρεύμα του Dada στην τέχνη. Το Dada σήμερα, υπάρχει; Έχει συνέχεια; Πως προσδιορίζεται πολιτιστικά; Σπουδάζοντας με υποτροφία αισθητική θεωρία και εικαστικά στο Μανχάταν, αφού ήδη είχα κάνει αρκετές εκθέσεις στην Ελλάδα και είχα διαμείνει στο Παρίσι, όπου μελέτησα τα μεγάλα κινήματα του 20ου αιώνα, κύρια με την άμεση επαφή με τα πρωτότυπα έργα, βίωσα την επαναστατικότητα και τις ανατροπές που έφερε το dada στην τέχνη αλλά και τη ζωή, με τις πολλαπλές εφαρμογές του σε όλους τους τομείς της σύγχρονης έκφρασης. Συνέχεια του ήταν το κίνημα fluxus- “Συνεχής ροή” που από τη δεκαετία του 1960 ώθησε διεθνώς το εκφραστικό πεδίο πέραν των όποιων κατεστημένων ορίων και εμπέδωσε μέχρι τις μέρες μας την καλλιτεχνική ελευθερία έκφρασης και δράσης. Ο καθένας ανάλογα με αυτό που κατέχει και αποδίδει ερμηνεύει υποκειμενικά τις αξίες και τις απαξίες του κινημάτων που ουσιαστικά άλλαξαν την παραδοσιακή οπτική. Όμως από τη δεκαετία του 1970 και μετά παρά την άνθιση της εννοιολογικής τέχνης, δεν υπάρχουν ενδιαφέροντα και σημαντικά κινήματα. Θεωρώ ότι η μεταμοντέρνα καλούμενη κατάσταση αναμασήματος των δεδομένων και η εμπορική εικονογραφική επιστροφή στην παραστατικότητα που προβάλλεται, όχι μόνο δεν δικαιώνει το ερευνητικό πνεύμα που πρωτίστως διακατέχει κάθε γνήσιο καλλιτέχνη, αλλά έχει συμβάλλει στην καταστροφική ανοχή του «μετα-παγκοσμιοποιημένου» μοντέλου ανθρώπου, που έπαψε να αντιστέκεται δυναμικά σε κάθε αντιδραστικό κατεστημένο.

Με ποιους τρόπους συνδιαλέγεστε με το ευρύ κοινό σας και ποια είναι τα μηνύματα που θέλετε να περάσετε σε αυτό μέσω των εκθεμάτων που παρουσιάζεται; Από τη στιγμή που νεαρός αποφάσισα να εκθέτω τα έργα μου, άρα να επικοινωνεί η αισθητική δημιουργία μου με πιθανούς αποδέκτες, αυτό που κύρια προτείνω είναι η απόλυτη δημιουργική ανεξάρτητη τάση. Δηλαδή ζωγραφίζω, γράφω, η κάνω ζωντανά έργα-performance χωρίς αναστολές, πηγαία και αυθόρμητα. Η σχέση μου με το κοινό είχε πάντα πολλές παραμέτρους και προεκτάσεις, κύρια θετικές. Η επικοινωνιακή διάδραση είναι πολύ σημαντική και ωφέλιμη. Νομίζω επηρεάζει και τα ίδια τα καλλιτεχνικά έργα και είναι καθοριστική για την ενδεχόμενη διαχρονικότητα τους..

Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσης και ποια τα κύρια ερεθίσματα σας για μια καλλιτεχνική δημιουργία; Σε τι δίνεται προβάδισμα; Πηγές έμπνευσης μου δυνητικά είναι κάθε τι, ένα τριαντάφυλλο του κήπου, μια απλή σκιά στην άμμο, ένα φευγαλέο βλέμμα, ένα όνειρο, μέχρι ένα συνταρακτικό γεγονός, όπως οι πόλεμοι, οι κοινωνικοί αγώνες, φυσικά φαινόμενα, καταστροφές και απώλειες, που μπορώ να τα προσεγγίσω και να τα δω αισθητικά, να τα αναπλάσω ή ακόμη και να τα φανταστώ. Όμως η λειτουργία της μνήμης, η συνεχής ροπή της στα βάθη και την ουσία των πεπραγμένων μας, των ερώτων μας, των παθών και των πόθων μας, διαπλέει τα έργα μου.

Η δύσκολη εποχή μας κυριαρχείται ουσιαστικά από ανακατατάξεις, ανασυγκροτήσεις και αναταράξεις. Πότε πληγώνει και πότε εμπνέει τον δημιουργό; Όλες οι εποχές είχαν δυσκολίες αλλά η δική μας ακροβατεί επιπλέον πάνω στην αβεβαιότητα και την ασάφεια, οπότε όλοι έχουμε μεγάλες δυσκολίες ζώντας και βιώνοντας μια αρνητική καθημερινότητα. Με προβληματίζει βαθιά η κοινωνική κρίση που μαστίζει τους αδύναμους ανά τον κόσμο και η προκλητική παραβίαση του αισθήματος δικαιοσύνης και αλληλοσεβασμού. Τα έργα τέχνης όλων των μορφών έχουν και πολιτικό στίγμα είτε φανερό, είτε κρυπτόμενο. Όλους μας πληγώνει και μας απογοητεύει το τέλμα που δυναστεύει τις προσπάθειες σε ατομικό και γενικό φάσμα. Παρόλα αυτά οι αφορμές έκφρασης και δράσεων είναι πολλές και πάντα μέσα από μεγάλες δυσκολίες και αντιθέσεις προκύπτουν πάντοτε και κάποια σημαντικά αποτελέσματα και πιθανά νέες ανθρωπιστικές ιδέες. Το θέμα είναι οι αντοχές μας, που δυστυχώς δεν καθορίζονται μόνο από εμάς. Ο πρωτοποριακός καλλιτέχνης και διανοητής Γιόζεφ Μπόυς έλεγε ότι η Τέχνη είναι και ένα μέσο επίθεσης! Η πολύπλευρη κρίση έχει βέβαια βαθιές αιτίες και η γενική παρακμή εξαπλώθηκε εκ προμελέτης. Ο καλλιτέχνης από το περιθώριο που συνήθως ανήκει, μόνο με το ανεξάρτητο προσωπικό του έργο και το δημιουργικό παράδειγμα του μπορεί να συμβάλλει σε κάποια πνευματική κατάθεση ελπίδας.

Μίλησε μας για την Σύγχρονη Πινακοθήκη Villa Ροδόπη που ιδρύσατε στην Κεφαλονιά, στην πατρίδα σας και στην οποία κάθε χρόνο παρακολουθούμε ομαδικές εκθέσεις και άλλα ενδιαφέροντα δρώμενα τέχνης και πολιτισμού. Όταν το 2000 κληρονόμησα από τους γονείς μου το συγκρότημα τριών οικιών στο κέντρο ενός παραδοσιακού κατάφυτου κήπου στο Αργοστόλι αποφάσισα να ιδρύσω ένα δραστήριο χώρο τέχνης στη γενέθλια πόλη μου. Έτσι ιδρύθηκε η Σύγχρονη Πινακοθήκη Villa «Ροδόπη», με το όνομα της μητέρας μου. Στον ένα όροφο που διαμόρφωσα κατάλληλα διοργανώνω ετήσια εκθέσεις έργων μου, στο ισόγειο είναι το ατελιέ μου και στο παράπλευρο ισόγειο η μόνιμη συλλογή μου με εικαστικά έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών από το 1930 μέχρι τις μέρες μας. Στον κήπο που ονομάζεται “Ο κήπος του Χαρίλαου” με το όνομα του πατέρα μου, υπάρχει λίθινη σκηνή που γίνονται δρώμενα λόγου και τέχνης καθώς και performance. Επίσης κάθε Αύγουστο έχει καθιερωθεί η εκδήλωση «Πανσέληνος στον Κήπο», όπου δίνουν το παρών πολλοί συνεργάτες και φιλότεχνοι. Η μεγάλη απήχηση του εγχειρήματος μου είχε απ΄την αρχή των εκδηλώσεων μεγάλη επιτυχία. Τόσο στο ευρύ κοινό, όσο και στους καλλιτέχνες. Η στήριξη τους είναι μεγάλη ηθική ανταμοιβή για την ανεξάρτητη αποκεντρωτική προσπάθεια μου. Με την επέλαση της κρίσης και της φοβερής πανδημίας του κορωνοιού του βιώνουμε όλα έχουν απροσδόκητα δυσκολέψει πολύ. Ευελπιστώ μετά το πέρας της δοκιμασίας ότι πολλά θα αλλάξουν με θετικό πρόσημο στην postcoronovirus εποχή.

Πόσο πιο δύσκολα έκανε τα πράγματα στην αγορά τέχνης η κρίση; Ποιες δομές αναταράχτηκαν και σε ποια νέα κατάσταση δεδομένων περιήλθαμε; Γενικά η οικονομικοκοινωνική κρίση ήταν και είναι μάστιγα για τους ίδιους τους καλλιτέχνες, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και διεθνώς. Συνήθως δρουν μέσα σε πλαίσια άδικων ή ελλιπών διατάξεων νόμων, εξαρτημένοι από διάφορους άσχετους παράγοντες και χρειάζεται μεγάλη ψυχική δύναμη για να συνεχίζουν να εκφράζονται, ιδιαίτερα όπως τώρα που τα έργα τέχνης επίσημα πλέον δεν θεωρούνται «πνευματικά αγαθά» αλλά χρηματιστηριακά προιόντα και αντικείμενα περιουσιολογίου. Έτσι έχει γίνει πολύ πιο δύσκολη η θέση τους και η σχέση με τον απαραίτητο εμπορικό τομέα. Αλλά και οι φιλότεχνοι αποφεύγουν πλέον να αγοράζουν όπως παλιά έργα ακόμη και όταν έχουν τη δυνατότητα, φοβούμενοι τα μέτρα και τα τεκμήρια… Το χειρότερο είναι ότι κάποιοι ταλαντούχοι και αξιόλογοι ζωγράφοι από ανάγκη στρέφονται σε εμπορικά ξεπερασμένα στυλ για να τους προσελκύσουν…

Έχετε εκθέσει έργα σας και εκτός Ελλάδας με ιδιαίτερη επιτυχία και διθυραμβικούς επαίνους. Θεωρείστε και είστε διεθνής, διαπρεπής εικαστικός. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για την Ελληνική τέχνη να περάσει τα σύνορα; Και πως υποδέχεται το ξένο κοινό το έργο των Ελλήνων καλλιτεχνών; Πράγματι η πολύχρονη εκθεσιακή εμπειρία μου στο εξωτερικό από το 1984 που εξέθεσα πρώτη φορά ατομικά στη Νέα Υόρκη μέχρι και την τελευταία ατομική μου στο Παρίσι το 2017 καθώς και τις πολλές συμμετοχές μου σε διεθνείς εκθέσεις από το 1988 μέχρι σήμερα με έκανε να κατανοήσω πολλά και να μη παραπονιέμαι τόσο… Θα έλεγα ότι μέχρι και το 2008 οι εκθέσεις Ελλήνων στο εξωτερικό συνοδευόντουσαν από ενθουσιασμό και απήχηση, είτε στους κύκλους των ομογενών, είτε και στους ευρύτερους των ξένων φιλότεχνων και κάποιων συλλεκτών. Ας μη ξεχνάμε ότι πραγματικές επιτυχίες είχαν μόνο όσοι καλλιτέχνες Ελληνικής καταγωγής ζούσαν και δημιουργούσαν σε ξένες χώρες και είχαν γίνει αποδεκτοί στο καλλιτεχνικό και οικονομικό περιβάλλον τους. Από το 2008 μέχρι σήμερα η γενική αντιμετώπιση των Ελλήνων καλλιτεχνών στο εξωτερικό δοκιμάστηκε πολύ. Κάποιες φορές υποστηρίζεται από κάποιους κύκλους ομογενών και πιθανούς κρατικούς φορείς της αλλοδαπής, όμως γενική σοβαρή πολιτιστική πολιτική προώθησης δεν έχει υπάρξει από το Ελληνικό κράτος.

Ποιο είναι το όραμα και τα σχέδια σας για το μέλλον; Είστε ικανοποιημένος με όσα προσεγγίσατε μέχρι τις μέρες μας; Τι προσδοκάτε για το αύριο; Το όραμα μου μετά όλα αυτά τα χρόνια που πολυμορφικά και πολυεπίπεδα εκφράζομαι και δημιουργώ είναι να αντέξω και να μπορώ να συνεχίζω τον λιτό αλλά γεμάτο τέχνη τρόπο ζωής μου. Ευτυχώς βίωσα και υλοποίησα πολλά που διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα, τις απόψεις και τις ιδέες μου σε όλους τους τομείς που θητεύω.
Ένα τμήμα της εικαστικής και λογοτεχνικής δουλειάς μου, ιδιαίτερα τολμηρό και αντισυμβατικό, αν και απευθύνεται στο παρόν, αναμένει πιθανές μελλοντικές προσεγγίσεις.

Σημαντικοί, επιφανείς ιστορικοί θεωρητικοί τέχνης και επιστήμονες με κύρος στην Ελλάδα και σε διεθνές επίπεδο έχουν αναφερθεί με βαθυστόχαστα και εμπεριστατωμένα κείμενα τους στην πολυσήμαντη και πολυκύμαντη εικαστική δημιουργία του καλλιτέχνη Κώστα Ευαγγελάτου.

Μεταξύ άλλων ο Ιστορικός τέχνης Λογοτέχνης Λεόντιος Πετμεζάς επισημαίνει: “Η αύρα της εκλεπτυσμένης τεχνικής ενυπάρχει ευπρόσδεκτα στην τέχνη του. Το μεγαλείο της στιγμής σε κάθε έργο με διαστάσεις διείσδυσης έντεχνα χαρακτηρίζει μια ύψιστη απόκλιση που βασίζεται πάλι σε εννοιακά ιδεογράμματα. Μέσα από μια ποικιλία χρωμάτων σημαδεύει μορφές, πόλεις, τοπία, σωματογραφίες και άλλα θέματα. Κάθε αυτούσιο έργο χωρίς να επισκιάζει την εικόνα δηλώνει την ανάπλαση της φανταστικής πραγματικότητας και την ενσωμάτωση της φυσικής υπόστασης σε ένα περίγραμμα που ξεκινά από την λήψη του σχήματος πρωταρχικά και επεκτείνεται διαχρονικά. Στην πορεία της εξέλιξης το σχέδιο γίνεται εικαστική τοιχογραφία, και μωσαϊκό από αναρίθμητες εμπνεύσεις. Στις ιδιοφυείς ικανότητες του δημιουργού συνυπάρχουν η αγνότητα της πρόθεσης, η δύναμη της θέλησης, η οξύτητα της σκέψης και η πληρότητα της αμεσότητας που έχουν προνόμιο την αδιάλειπτη χρησιμοποίηση των πρωτοποριακών μέσων, που εντείνουν την υπερβατική αξία και την ιδιότητα να μορφοποιεί δυναμικά ιδέες ,τις οποίες καταγράφει άμεσα και ευθύτατα μετά τη γέννηση τους μέσα στα συμπλέγματα. Προβάλλοντας την δική του άποψη, αναδεικνύει με σιγουριά, τη σαφήνεια και τη λιτότητα επιλέγοντας συνειδητά να εκφράσει ιδεοληψίες που αναφέρονται σε έννοιες που αφορούν τον κύκλο των ανησυχιών του, που προκύπτουν από τα ερωτηματικά που αρθρώνει το μυστήριο. Στην σπουδή για την απόδοση της προβληματικής αντιδρώντας συνειδησιακά ενσαρκώνει και φωτοσκιάσεις περίπλοκες αλλά καθοριστικές νεφώσεις, σταθερά στοιχεία απέναντι σε μια διαρκή αντιπαράθεση για την επικράτηση της επιβολής .Η μυθοπλασία του έχει σαν αρχή τον εσωτερικό κόσμο των φαντασιώσεων, που διαφαίνονται σαν τοποθετήσεις στις δόσεις του φαντασιακού ,με αναφορές σε μορφώσεις και οράματα που σχετίζονται και κάνουν τη κατάσταση να μετατρέπεται αυτόβουλα. Να περιζώνεται, να περιστρέφεται, να ενώνεται και να ενατενίζετε. Τα πρόσωπα μαρμαρώνουν και σβήνουν καθώς εξομοιώνονται . Μέσα από τις εκδοχές του σφύζουν από ζωτικότητα και ανάσα κοσμογονίας με χυμώδεις εκχύσεις που διαιωνίζουν ενορχηστρωμένα ζωντανές αισθαντικές δυνάμεις. Φτάνοντας κάποτε στο έπακρο αναδιπλώνει σε θέσεις οπτασίες πλασμένες στο φως και στο χρώμα τονίζοντας τα καίρια σημεία μιας ανατομίας που αποκαλύπτει οντότητες και δοχεία πνεύματος με έντονα γήινο παράστημα. Εξαϋλώνει τον εναρμονισμό των μαγνητικών πεδίων με τρόπο μεγαλειώδη σαν φύση ανήσυχη και ακατασίγαστη με ανεξάντλητες δυνάμεις ανανέωσης και ενατένισης.
Ο Κώστας Ευαγγελάτος θέτει τις μαρτυρίες στη δίνη του της δυναμικής χειρονομίας ,με τεκταινόμενα που κατορθώνουν να εξισορροπούν καταβολές στην κυριολεξία καταλυτικές και να προσδίδουν ανεξάντλητη ενέργεια.”

H Δρ. Ιστορικός της τέχνης-τεχνοκριτικός / Officier des Arts et Lettres Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν σημειώνει: “Παρακολουθώντας από χρόνια τις ζωγραφικές δημιουργίες του Κώστα
Ευαγγελάτου, θαυμάζω τη συνεχή εξέλιξη του οράματός του, που ο ταλαντούχος διττός δημιουργός – αυτόνομα ζωγράφος και ποιητής- κατορθώνει να ανανεώνει εκ των ένδον!
Δίχως, ο άξιος και εμπνευσμένος καλλιτέχνης να “δανείζεται” λύσεις και ενώ πεισματικά κωφεύει στις σύγχρονες, απατηλές σειρήνες των επάλληλων συρμών φέρνει πάντοτε σε πέρας την ουσιαστική, εγγενή ανανέωση των ερεθισμάτων του έτσι ώστε να μην απειθεί ποτέ στις αρχές και στα ιδανικά που έταξε εαυτόν απ’αρχής. Κατορθώνει, ο Ευαγγελάτος πάντοτε, να είναι δημιουργικά διαφορετικός και συγχρόνως, ο εαυτός του σε μια συνεχώς ανελισσόμενη τροχιά.
Συνδετικός κρίκος στα έργα του: η ενορχηστρωμένη σε αυτά υπέρτατη αρμονία και σε χρώμα και σε ρυθμό, δεν μας απορροφά μόνο στη θέαση. Μας κατακλύζει με ανείπωτες έννοιες και μεταφυσικά σε υφή οράματα που μας εξοικειώνουν με τα μυστικά της υπέρτατης ενέργειας. Εκείνης που διέπει αλλά και ορίζεται από την κοσμογονία.
Τόσο με τις εικαστικές του δημιουργίες όσο και με την ποίηση αυτή καθαυτή και γενικά τα εμπνευσμένα κείμενα του αλλά κυρίως με τον ίδιο τον τρόπο ζωής του , ο Κώστας αποδεικνύει ότι η έννοια της ακραιφνούς δημιουργίας είναι εγγεγραμμένη απ’ αρχής σε αυτό καθαυτό το DNA του. Πολυσήμαντη είναι η αρμονία που υποβάλλεται με έναν εξιδανικευμένο τρόπο από τα δύο γυναικεία γυμνά. Εξιδανίκευση που δεν αντιβαίνει αλλά τουναντίον ενισχύει όσο γίνεται πιο ποιητικά την αισθησιακή τους υπόσταση. Αισθησιακή, όμως είναι και η ενορχήστρωση του παντοδύναμου χρωματικού στοιχείου στον “Γαλαξία” όπως και στις άλλες ολοκληρωτικά αφηρημένες συνθέσεις του άξιου καλλιτέχνη.
Αυτή, καθαυτή, η ενέργεια του σύμπαντος είναι ενορχηστρωμένη με τον πιο υποβλητικό και γι αυτό “ποιητικό” τρόπο στα έργα του Ευαγγελάτου που θα επικοινωνούν διαχρονικά ακόμη και με τον λιγότερο εξοικειωμένο με την τέχνη θεατή.”

Η Πολιτισμολόγος-Εικαστικός Μαριλένα Φωκά στο νέο βιβλίο της “Δοκίμια Περί Τέχνης και Πολιτισμού” εκδ. Όστρια 2020 φωτίζει μια ακόμη διάσταση ,την ψυχοθεραπευτική των επιτευγμάτων του: “Οι πίνακες του διεθνή performer, εικαστικού, και θεωρητικού της Τέχνης, Κώστα Ευαγγελάτου από την σειρά «Νεφελομορφίες» μπορούν να θεωρηθούν ως εξαιρετικές θεραπευτικές αποτυπώσεις και να χαρακτηρισθούν ως «χρωμαισθητικότροποι» λειτουργώντας ικανοποιητικά στα πλαίσια μουσικοθεραπευτικών συνεδριών με απώτερο σκοπό την ψυχοσωματική ενδυνάμωση του ανθρώπινου οργανισμού. Η ενδυνάμωση αυτή μπορεί να επιτευχθεί και να ενισχυθεί σε συνδυασμό με την παράλληλη στοχευμένη ακρόαση συγκεκριμένων και κατάλληλα επεξεργασμένων μουσικών κομματιών και με σειρά ασκήσεων και
εργαστηρίων. Και τα δυο στοιχεία, ήχος και χρώμα, απαρτίζουν ένα ολοκληρωμένο «ηχοτοπίο» που δρα ευεργετικά σε πολλές περιπτώσεις αδυναμίας ή απόκλισης από τα κέντρα ισορροπίας του ανθρώπινου οργανισμού προσδίδοντας στους πίνακες του καλλιτέχνη μια ακόμα ιδιότητα-τη θεραπευτική- πέρα από αυτή της εκδήλωσης του ωραίου και της ύπαρξης υψηλών αισθητικών αξιών που διέπουν τα καλλιτεχνικά του έργα. Η συναισθησία δημιούργησε κίνημα στην τέχνη και μεταφράζεται
σαν τη διέγερση μια αίσθησης που ενεργοποιεί βιώματα σε μια άλλη.«Η συναισθησία είναι ένα ερωτικό ειδύλλιο ανάμεσα στις αισθήσεις.» κατά τον ερευνητή Δρ. Χιούγκο Χέιερμαν (Πηγή:Sasha Chaitow blog Sacred and Symbolic Art).
Η συναισθησία αποδείχθηκε ένα κίνημα με μια αρκετά μεγάληδιάρκεια που κυριάρχησε στην τέχνη τις αρχές του 20 αιώνα(Θέμις Βελένη, ΑΠΘ Διατριβή «Εικαστικές Τέχνες και Μουσική {18ος και 19ος αιώνας} Συναισθηματικοί πειραματισμοίκαι οπτικοακουστικές εφαρμογές τον 20ο αιώνα. Από τη συναισθησία στην πολυακουστική συνέργεια»). Ανιχνεύθηκε στον Πίτερ Μπρουκς, στο Βάγκνερ, στον Μπωντλαίρ, στον Ρεμπώ,στον Ναμπόκοφ, στον Καντίνσκυ. Στην ελληνική πραγματικότητα οι πίνακες του Κώστα Ευαγγελάτου μπορούν να ενταχθούν στο συγκεκριμένο κίνημα ως «συναισθητικότροποι» και πιο συγκεκριμένα «αντίστροφα χρωμαισθητικότροποι» (δηλ.εισπράττοντάς τους ως ηλεκτρομαγνητικά κύματα –χρώματα να τους εκλαμβάνουμε και ως μουσικά κομμάτια με τα ανάλογα ηχητικά και ιαματικά αποτελέσματα) .”

O Ομότιμος Καθηγητής της Νομικής Σχολής, Δρ. Φιλοσοφίας, ΕΚΠΑ Κώστας. Ε. Μπέης έχει γράψει: “Ο Πλάτων , στο διάλογο του Φαίδωνα (61.a.3), εμφανίζει το Σωκράτη, μέσα στο κελί του δεσμωτηρίου του, να βεβαιώνει πως η φιλοσοφία είναι το μέγιστο είδος της μουσικής: «ως φιλοσοφίας μεν ούσης μεγίστης μουσικής». Οι ζωγραφικές Νεφελογραφίες του Κώστα Ευαγγελάτου μας παρακινούν στην απορία, αν η φιλοσοφία μπορεί να είναι ίσως ένας ισχυρός οδοδείκτης των εικαστικών τεχνών ή, αντιστρόφως, αν η ζωγραφική μπορεί να είναι μια ψηλή κορφή για τη φιλοσοφική έξαρση. Έρχονται στιγμές που πιστεύω ότι ο Κώστας έγινε δέκτης αυτού του θείου χρίσματος. Και ταξίδεψε ο ανήσυχος νους του σ’ άγνωστα μονοπάτια φιλοσοφικής απορίας. Οπωσδήποτε είναι από δεκαετίες τακτικός εταίρος του Κέντρου Δικανικών Μελετών. Και μπορώ, με ήρεμη συνείδηση, να πω, ότι ο ευαίσθητος ζωγράφος Κώστας Ευαγγελάτος δίνει με τις Νεφελογραφίες του τη δική του εκδοχή στα μεγάλα μεταφυσικά προβλήματα που μας περιάγουν σε απορία και ζήτηση. Στην περίπτωση αυτών των νεφελογραφικών συνθέσεων έχει θέση ο στίχος του Παρμενίδη (Αποσπάσματα, 4.7.): «σκέψου, πώς, με τη δύναμη του νου, τα απόντα, με σιγουριά, γίνονται παρόντα: λεύσσε δ’ όμως απεόντα νόωι παρεόντα βεβαίως”.

Βιογραφικό: O Κώστας Ευαγγελάτος γεννήθηκε στο Αργοστόλι Κεφαλονιάς.
Σπουδές : Εικαστικά-θεωρία σύγχρονης τέχνης. University The New School for Social Research, New York. Καθηγητές: Allen David, Pearl Ehrlich. (1983-1985)
Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας, της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Εθνικής Εταιρίας των Ελλήνων Λογοτεχνών και άλλων πολιτιστικών, επιστημονικών και εκπαιδευτικών Ενώσεων και Συλλόγων.

Εκθέσεις: Gallery DADA, Αθήνα 1985-90 / Gallery “F”, Αθήνα 1989-90. /Art Studio “EST”, 1990-2004. / Αίθουσα Τέχνης «Ερμούπολη», Σύρος 1995. / Κέντρο ΤεχνώνΔήμου Αθηναίων, Πάρκο Ελευθερίας , 1999, 2010. / Artower Agora, Αθήνα 2000. / Σύγχρονη Πινακοθήκη Villa Ροδόπη, Αργοστόλι 2001-2019. / Δημοτική ΠινακοθήκηΙθάκης, 2004. / «Αιγόκερως», Αθήνα 2006. / Down Town Art Gallery, Αθήνα 2007. / Πινακοθήκη Δήμου Κέρκυρας, 2010. / Bey Hamam, Θεσσαλονίκη 2010. /Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο Θεσσαλονίκης 2013. / Μουσείον της Πόλεως των Αθηνών, 2016-17, 2018. / Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, 2016, 2017, 2019. / Rochester, Ν.Y. 1984. / Fordham University at Lincoln Center, N.Y.C. 1985. /Centre Culturele, Chantilly, Γαλλία 1988. / Gallery “Opus”, Λευκωσία, 1996. / La Maison de la Grece, Paris 2008, 2010. / University of LEEDS, School of Physick and Astronomy, U.K., 2017. / Le Centre de Sevres, Espace Jano, Paris 2007, 2008, 2012, 2017.
Έχει λάβει μέρος σε διεθνείς ομαδικές εκθέσεις και έχουν εκδοθεί εικαστικά, λογοτεχνικά και θεωρητικά έργα του.

Λογοτεχνικές εκδόσεις:
«Ποιήματα 1973-’75». Αθήνα: Επτάλοφος, 1975, «Η τολμηρή επίλυση». Αθήνα, 1977, «Το δωμάτιο». Αθήνα, 1980, «Η τετραλογία της υγρασίας». Αθήνα: Χάος και κουλτούρα, 1993, «Η οθόνη των ονομάτων». Αθήνα: Απόπειρα, 1996, «Η ροπή της μνήμης». Αθήνα: Απόπειρα, 1999, «Αλέα προσομοίων». Αθήνα: Απόπειρα, 2002, «In the small mirror» Athens: Apopeira, 2003, «Η ελεγεία των Εκβατάνων». Αθήνα: Απόπειρα, 2006, «Εγκάρσια Πτήση». Αθήνα: Απόπειρα, 2011, «Chemins enchevêtrés», Athènes-Paris: Sylloges, 2012, «Πολύσμιγος Αίνος». Αθήνα: Συλλογές, 2014, «Offrandes Seculaires», Athènes-Paris: Sylloges, 2015, 2017, «Louis D’ Est», Αργοστόλι: Αιγιαλός, 2016, «Ερμητικές Λαμπίδες», Άπαρσις, 2017.
Δοκίμιο περί τέχνης:
· Ιδεογραφική σμίλη. Αθήνα: Συλλογές, 1997.

Λευκώματα:
· Προσωπογραφίες και Συνθέσεις, 17ος- 20ός Αιώνας. Συλλογή Κοργιαλένειου Ιστορικού και Λαογραφικού Μουσείου. Κείμενο και αισθητική επιμέλεια έκδοσης: Κώστας Ευαγγελάτος. Επιστημονική επιμέλεια: Γιώργος Ν. Μοσχόπουλος, Αργοστόλι: Κοργιαλένειο Ίδρυμα, 2004.
· Εξεικονίσεις. Κείμενο: Νίκος Γ. Μοσχονάς. Αθήνα: Περίπλους, 2005.
· SCRIPTORIUM. Κείμενο: Χρύσανθος Α. Χρήστου. Αθήνα: Έκδοση Π.Ο.Δ.Α.- Δήμου Αθηναίων, 2010.
· ΚΩΣΤΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ / COSTAS EVANGELATOS ART-EST. Κείμενα: Κώστας Ευαγγελάτος, Στέλιος Λυδάκης, Λεόντιος Πετμεζάς , Νίκος Γ. Μοσχονάς, Σούζαν Μπαουτίστα, Αννίτα Πατσουράκη, Κώστας Αντ. Πετράκης, Χρύσανθος Α. Χρήστου, Θεσσαλονίκη: ΑrtLine and Gennesis, 2010, 2012.

Κριτικές εκδόσεις για το έργο του:
‘’Η αισθητική ενατένιση του Κώστα Ευαγγελάτου’’. Δοκίμιο εικαστικού ήθους. Κείμενο: Λεόντιος Πετμεζάς.
Πρόλογος: Ιωάννα Καρατζαφέρη. Αθήνα: Συλλογές, 2001.
Κριτικές προσεγγίσεις στην ποιητική «Αλέα» του Κώστα Ευαγγελάτου. Συλλογικό: Αργύρης Βουρνάς, Κώστας Ευαγγελάτος, Κατερίνα Ν. Θεοφίλη, Δημήτρης Ι. Καραμβάλης, Κώστας Κριτσίνης, Γιώργος Ν. Μοσχόπουλος, Κώστας Ε. Μπέης, Αννίτα Πατσουράκη, Ρίτα Τσιντίλη-Βλησμά, Άγγελος Φουριώτης, Αθήνα: Συλλογές, 2003.

Κριτικές προσεγγίσεις στην ποιητική «Ελεγεία» του Κώστα Ευαγγελάτου.

Συλλογικό: Αργύρης Βουρνάς, Βίβιαν Γιαννούδη-Αυγερινού, Δημήτρης Ι. Καραμβάλης, Κώστας Κριτσίνης, Λίτσα Λεμπέση, Ευρώπη Μοσχονά-Μαραγκάκη, Γιώργος Ν. Μοσχόπουλος, Αννίτα Πατσουράκη, Ηλίας Α. Τουμασάτος, Αθήνα: Συλλογές, 2007, 2008. Εκτενής αναφορά αρκετών σελίδων στο ποιητικό και εικαστικό έργο του Κώστα Ευαγγελάτου υπάρχει στο βιβλίο της πολιτισμολόγου- εικαστικού Μαριλένας Φωκά ‘’Δοκίμια Περί τέχνης και Πολιτισμού’’ Αθήνα Όστρια 2020.