28 Ιουλίου 1914. Η Αυστρουγγαρία κηρύσσει τον πόλεμο στη Σερβία και η Ευρώπη γίνεται παρανάλωμα. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος μόλις αρχίζει.
28Ιουλίου 1914 κι έπειτα από αυτή την ημερομηνία ο κόσμος δεν θα είναι ποτέ ίδιος… Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος αρχίζει!
Ο αυτοκράτορας είχε γεράσει πια. Κοντά στα 75 χρόνια του είχε κυβερνήσει μία διαιρεμένη και απείθαρχη αυτοκρατορία για περισσότερο χρόνο σχεδόν από οποιονδήποτε άλλο ηγεμόνα. Ο γιος του είχε αυτοκτονήσει, η σύζυγος του είχε βρει το θάνατο από το μαχαίρι ενός δολοφόνου και τώρα ο ανιψιός και διάδοχος του είχε δολοφονηθεί από έναν τρομοκράτη που υπάκουε σε διαταγές ενός γειτονικού κράτους.
Ο Φραγκίσκος Ιωσήφ της Αυστρουγγαρίας είχε περάσει όλη του ζωή δίνοντας μία εξαντλητική και τελικά μάταιη μάχη να κρατήσει ενωμένη την αυτοκρατορία του. Για τον αυτοκράτορα και τους συμβούλους του η ανάμειξη της Σερβίας στη δολοφονία του διαδόχου του Φραγκίσκου Φερδινάνδου και της συζύγου του Σοφίας το 1914 στο Σαράγεβο αποτελούσε αίτια πολέμου.
Η Σερβία ενθάρρυνε ενεργά τους Σλάβους της αυτοκρατορίας να επαναστατήσουν οπότε η χώρα έπρεπε να ισοπεδωθεί. Μερικοί από τους συμβούλους του αυτοκράτορα είχαν τους δικούς τους λόγους για να υποστηρίζουν κάτι τέτοιο. Για παράδειγμα ο επικεφαλής του στρατού Φραντς Κόνραντ φον Χέτσεντορφ, ήθελε απεγνωσμένα να παντρευτεί την ερωμένη του και πίστευε πως η δόξα στο πεδίο της μάχης θα αναιρούσε τους κοινωνικούς φραγμούς για μία τέτοια ένωση.
Ο κόσμος άλλαξε με μια υπογραφή
Όλοι τους πάντως θεωρούσαν πως αν δεν λάμβαναν τα μέτρα τους εναντίον της Σερβίας, θα απειλούνταν η ακεραιότητα της αυτοκρατορίας. Έτσι λοιπόν μία μέρα σαν σήμερα το 1914 ο Φραγκίσκος Ιωσήφ υπέγραψε την κήρυξη πολέμου.
Αυτή με τη σειρά της πυροδότησε μία σειρά από τις πιο καταστροφικές συγκρούσεις στην ιστορία: τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτό συνέβη διότι η Σερβία δεν ήταν απομονωμένη. Είχε την ισχυρή στήριξη της Ρωσίας. Η Αυστρία από την άλλη ζήτησε την υποστήριξη της Γερμανίας. Το δίκτυο συμμαχιών απειλούσε να παρασύρει στον πόλεμο όλα τα κράτη της Ευρώπης καθώς και χώρες έξω από αυτήν. Την ίδια μέρα ο Winston Churchill έγραψε στη σύζυγο του: «Όλα τείνουν προς την καταστροφή και την κατάρρευση. Το ενδιαφέρον μου έχει κεντριστεί. Είμαι σε ετοιμότητα και ευτυχής».
Στο Βερολίνο ο κάιζερ Γουλιέλμος επίσης ένιωθε την κατάσταση να οδεύει αδυσώπητα στον πόλεμο και έγραψε: «Το νερό μπήκε στο αυλάκι και δεν μπορεί πια να εκτραπεί»… Οι λιγοστοί άντρες που μπορούσαν όντως να αποτρέψουν τον πόλεμο πίστευαν ότι είτε δεν θα τα κατάφερναν είτε δεν έπρεπε να το κάνουν. Το τίμημα για αυτήν τους την αποτυχία ήταν η καταστροφή της κοινωνίας στην οποία ζούσαν και ολόκληρου του τρόπου ζωής της. Ένας από τους πιο αιματοβαμμένους πολέμους της παγκόσμιας ιστορίας μόλις άρχιζε.
Επίσης σαν σήμερα: Το 1996 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα ο Ιωάννης Μελισσανίδης κατακτά το χρυσό μετάλλιο, βαθμολογούμενος με 9,850 στις ασκήσεις εδάφους στην ενόργανη γυμναστική. Την ίδια μέρα ο Κάχι Καχιασβίλι κατακτά το χρυσό στην άρση βαρών στα 99 κιλά, σηκώνοντας 185 κιλά στο αρασέ, 235 κιλά στο ζετέ (παγκόσμιο ρεκόρ), και 420 κιλά στο σύνολο.
Πηγή: ethnos.gr
