Τον κίνδυνο μιας αποτυχημένης εξόδου στις αγορές, μετά το τέλος του προγράμματος, επισημαίνει ο οικονομολόγος Παύλος Παπαδάτος, τονίζοντας ότι η «καθαρή έξοδος» από τα μνημόνια για την οποία μιλά η κυβέρνηση είναι απλώς τυπική έξοδος με δημοσιονομικούς περιορισμούς.
Κατ’ αρχάς θα ήθελα να επικαλεστώ την ιδιότητά σας του οικονομολόγου και να σας ζητήσω την άποψή σας για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ελληνική οικονομία σήμερα…
Μια χώρα που έχει 22% ανεργία, εισαγωγές διπλάσιες από τις εξαγωγές της, με τον γηραιότερο πληθυσμό από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, με δημόσιο χρέος που ξεπερνά το 175% του ΑΕΠ της, με το 20% των εργαζομένων να είναι υπάλληλοι του Δημοσίου, σίγουρα δεν μοιάζει να έχει ανθούσα οικονομία. Και δεν είναι μόνο αυτά. Δύο εργαζόμενοι συντηρούν έναν συνταξιούχο, ο κατώτατος μισθός έχει κατέβει στα 317 ευρώ, έχουμε τις χαμηλότερες επενδύσεις απ’ όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και ανοιχτά μέτωπα με όλο τον Βορρά και όλη την Ανατολή. Συνεπώς βουνό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει. Παρ’ όλα αυτά, αισιοδοξώ. Η χώρα έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που μπορούν να την ωθήσουν προς τα εμπρός. Αρκεί να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας σοβαροί και δημιουργικοί άνθρωποι και μια κυβέρνηση που ενθαρρύνει τις επενδύσεις και δεν τις αποτρέπει. Και από ιδεολογία και μόνο, Αριστερά και επενδύσεις είναι όπως το νερό και η φωτιά.
Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι τον Αύγουστο θα γίνει «καθαρή έξοδος» από το πρόγραμμα προσαρμογής. Συμφωνείτε με αυτή την εκτίμηση;
Τυπική έξοδος, θέλει να πει. Γιατί αν ονειρεύεται ότι θα ανοίξει τους κρουνούς της παροχολογίας για να πάει σε εκλογές, το όνειρό της θα της γίνει εφιάλτης. Ως φαίνεται, η κυβέρνηση δεν ακούει τη φωνή των Βρυξελλών, ούτε αυτήν του Μοσκοβισί. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, όλες οι χώρες της Ε.Ε. ακολουθούν κάποιους δημοσιονομικούς περιορισμούς, η χώρα μας όμως θα συνεχίσει να έχει αυστηρότατους ελέγχους. Και εύκολα ελέγχεται. Οι Ευρωπαίοι έχουν τον έλεγχο του χρέους μας και, θέλουμε – δεν θέλουμε, άμεσα ή έμμεσα, τoν έλεγχο των αγορών. Εξάλλου, ας κάνουμε τον σταυρό μας ο Σολτς να αποδειχθεί τουλάχιστον όσο καλός ήταν ο Σόιμπλε, ο οποίος, αν μη τι άλλο, έστω και την ύστατη στιγμή υποχωρούσε.
Κατά την άποψή σας, ποιες είναι οι «παγίδες» για την ελληνική οικονομία στη μεταμνημονιακή εποχή;
Η κυριότερη παγίδα είναι η έξοδος στις αγορές. Μπορεί η κυβέρνηση να εξασφαλίσει ένα μαξιλάρι της τάξης των 20 δισ. ευρώ, αλλά αν αποτύχει στην πρώτη προσπάθειά της να βγει στις αγορές, τα 20 δισ. θα είναι πολύ λίγα για να σταματήσει το τσουνάμι που θα επακολουθήσει. Αυτός είναι και ο λόγος που εγώ πιστεύω ότι οι αγορές ίσως θα συμπεριφέρονταν αλλιώς αν και εφόσον γνώριζαν ότι ο μεγάλος αδελφός της χώρας μας, που είναι η Ε.Ε., εξακολουθεί να είναι δίπλα μας. Καθαρή έξοδος ίσως σημαίνει και καθαρή αποτυχία, και αυτή τη φορά δεν θα έχουμε δίχτυ ασφαλείας.
Όσον αφορά το αναπτυξιακό σχέδιο της κυβέρνησης για μετά το τέλος του προγράμματος, ποιο είναι το σχόλιό σας;
Το αναπτυξιακό σχέδιο της κυβέρνησης ταυτίζεται με την αριστερή της ιδεοληψία και καλώς ο κ. Μητσοτάκης είπε ότι θα το αλλάξει. Είναι ένα πρόγραμμα χωρίς δημιουργική φαντασία και σε καμία περίπτωση δεν λαμβάνει υπόψη του την αποτελεσματικότητα των επενδυτικών πολλαπλασιαστών, ούτε δίνει το βάρος που πρέπει στις παραγωγικές και εξαγωγικές επιχειρήσεις. Είναι ένα πρόγραμμα περασμένων δεκαετιών. Θα μπορούσα να σας πάω παράγραφο παράγραφο, αλλά θέλουμε σελίδες πολλές.
Η ΝΔ έχει θέσει στην προμετωπίδα των δεσμεύσεών της, αν γίνει κυβέρνηση, τη μείωση της φορολογίας. Θεωρείτε ότι υπάρχει ο δημοσιονομικός χώρος για κάτι τέτοιο;
Φυσικά. Αφού ο πρόεδρος κ. Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αναφερθεί λεπτομερώς στο πώς και πότε θα μειώσει τον ΕΝΦΙΑ και τους φορολογικούς συντελεστές και έχει εκπονηθεί μελέτη που αποδεικνύει την αύξηση των εσόδων του Δημοσίου από τη μείωση της φορολογίας. Η κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να έχει μια γελάδα την οποία να αρμέγει το πρωί και το βράδυ να της κόβει, όπως είναι ζωντανή, και μια μπριζόλα.
Κατά την άποψή σας, ποιες θα πρέπει να είναι οι κατευθύνσεις για μια ομαλή και βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας μετά την κρίση;
Μόνο με σοβαρές επενδύσεις μπορεί να ανακάμψει η χώρα. Για να γίνουν όμως επενδύσεις, πρέπει να μειώσουμε το Δημόσιο και σε πολλαπλάσιο βαθμό να μειώσουμε τη γραφειοκρατία. Να αποκτήσουμε ουσιαστική δικαιοσύνη, γιατί κανένας σώφρων επενδυτής δεν επενδύει σε μια χώρα όπου ουσιαστικά δεν λειτουργεί η δικαιοσύνη και θέλεις χρόνια για να αποδοθεί, αν ποτέ αποδοθεί. Τα πανεπιστήμιά μας πρέπει να προσφέρουν ουσιαστική εκπαίδευση και να προάγουν επιστήμες οι οποίες να συμβαδίζουν με τις ανάγκες της αγοράς. Δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα να έχει αναλογικά τετραπλάσιο αριθμό δικηγόρων απ’ ό,τι οι χώρες της Ε.Ε. Πρέπει να παταχθεί αμείλικτα η φοροδιαφυγή και η φοροκλοπή. Θα μπορούσα να σας αναφέρω πολλά. Αλλά κυρίως, όπως είπα και προηγουμένως, χρειαζόμαστε παραγωγικές επενδύσεις με εξαγωγικό προσανατολισμό, αναβάθμιση του κοινοβουλευτικού μας επιπέδου και φυσικά περιορισμό των αρμοδιοτήτων των δασαρχείων και κυρίως των αρχαιολογικών υπηρεσιών, όπου κάποιοι ανεκδιήγητοι υπάλληλοι που έχουν εξασφαλίσει τον μισθό τους απομακρύνουν κάθε φιλόδοξο επενδυτή.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης ζητούν εκλογές πριν από την ολοκλήρωση του προγράμματος. Συμφωνείτε με αυτή την προσέγγιση;
Προσωπικά, πιστεύω ότι όσο πιο γρήγορα φύγει η παρούσα κυβέρνηση, τόσο το καλύτερο. Ας τελειώνει με τα άλλα 84 προαπαιτούμενα της αξιολόγησης που έχει υπογράψει και ας πάει στο καλό!
Ακούγεται ότι πρόκειται να πολιτευτείτε με τη ΝΔ στην Κεφαλλονιά και Ιθάκη. Είναι αλήθεια αυτό;
Αυτό ίσως ακούγεται ως επιθυμία μου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έτσι θα αποφασίσει ο πρόεδρος της ΝΔ και τα όργανα του κόμματος. Πάντως, βρίσκομαι συνεχώς στο νησί μου, γιατί ουσιαστικά έχω αποχωρήσει από τις επαγγελματικές δραστηριότητες στην Αθήνα. Χρόνια τώρα είμαι στέλεχος της ΝΔ και θιασώτης της ελεύθερης αλλά όχι ασύδοτης αγοράς. Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω ότι ο φιλελευθερισμός πρέπει να έχει κοινωνικό προσανατολισμό.
Πηγή: freesunday.gr
