Τα συγκινητικά λόγια του Λεωνίδα Βανδώρου για τον απρόσμενο θάνατο της μητέρας του στο Μοναστήρι του Αγίου μας:

20 Οκτωβρίου πρωί.
Ο πολιούχος του νησιού Αγ.Γεράσιμος γιορτάζει.
Γύρω στις 08.00 το πρωί ξυπνάω.
Οφείλω να ομολογήσω ότι είναι απο τις σπάνιες φορές που ξυπνώ χωρίς το ρολοι-ξυπνητήρι.
Χθες το βράδυ εκείνης της νύχτας είδα-νόμιζα ένα όνειρο .
Σηκώνομαι πολύ απότομα και ξεκλειδώνω το κιν μου.
Βλέπω 3,4 κλήσεις και αρκετά μηνύματα .
Η ελπίδα ότι αυτό που νόμιζα ότι ήταν όνειρο δυστυχώς δεν ήταν.
19 Οκτωβρίου το απόγευμα 16.44, με πήρες τηλ (το τελευταίο τελικά) μήπως έρθω απο το Αργοστόλι στο χωριό να σε πάρω.
Σου απάντησα «ρε Μάμα είμαι στην παραγωγή και θέλω ακόμη δυο ώρες να τελειώσω να μην δουλεύω αύριο που γιορτάσει ο Αγιος, μήπως μπορεί να σε φέρει ο Παναγιώτης (πρώτος ξάδερφος)»;
Έτσι και έγινε και αυτή ήταν και η τελευταία φορά που μίλησαμε.
Φθάνεις στον Άγιο γύρω στις 21.00 με τον Μακη τον αδερφό μου και την Ολγα.
Ανάβεις το κερί σου και προσκυνάς την χάρη του.
Πηγαίνεις στο γνωστό σημείο.
Κάθεσαι στην καρέκλα και σχεδόν αμέσως ο Άγιος σε πήρε και σε πήγε παρέα με τον Μπαμπά.
Καλή αντάμωση……

Από το facebook του Λεωνίδα Βανδώρου