Με Επερώτησή μας, στο πρόσφατο Π.Σ. στην Λευκάδα, ρωτήσαμε την Περιφερειακή Αρχή (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ) της κας Κράτσα αν:

• Θα ζητήσει την απόσυρση του νομοσχεδίου;
• Θα πει «Όχι στην εμπορευματοποίηση – ιδιωτικοποίηση του νερού»;
• Θα στηρίξει τους αγώνες των εργαζομένων και θα διεκδικήσει μαζί τους:
• να γίνουν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη εργασιακά δικαιώματα με βάση τις ανάγκες, να μονιμοποιηθούν οι εργαζόμενοι με ελαστικές σχέσεις εργασίας;
• φθηνό, ελεγμένο και ποιοτικό νερό που θα καλύπτει τις ανάγκες του λαού;
• άμεση επιδότηση των Δ.Ε.Υ.Α. από το κράτος για την κάλυψη του συνόλου του ενεργειακού τους κόστους και την υλοποίηση όλων των αναγκαίων έργων υποδομής;

Μας απάντησαν:

«Είναι πολύ σοβαρή η κατάσταση λόγω της κλιματικής αλλαγής…, Υπάρχει άναρχη χρήση του νερού…, Υπάρχει διαρροή του νερού στην Αγροτική Παραγωγή, Με τις αφαλατώσεις θα έχουμε νερό, δεν αποτελεί αρμοδιότητα της Περιφέρειας…, Θα συνεργαστούμε με τους Δήμους για αλλαγή δικτύου μέσω ΕΣΠΑ…, Κάναμε την πρωτοπόρα πρόταση για υδατικό διαμέρισμα στα Ιόνια…, Θα ανοίξουμε το φάκελο του νερού…» αλλά για την ταμπακιέρα τίποτα.

Πίσω από τις γενικολογίες, τις μεγαλοστομίες, τις διαπιστώσεις και τις προσχηματικές προτάσεις, η θέση της Περιφερειακής Αρχής  είναι ξεκάθαρη. Είναι ΥΠΕΡ της ιδιωτικοποίησης, εμπορευματοποίησης του νερού.

• Στηρίζει σταθερά την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, η οποία με πρόσχημα την προστασία της ποιότητας των υδάτινων πόρων, προωθεί τον έλεγχο της ζήτησης και όχι την αύξηση των διαθέσιμων αποθεμάτων νερού, που σήμερα είναι εφικτή με τα κατάλληλα έργα και τη διαθέσιμη επιστημονική γνώση.
• Στηρίζει σταθερά τα επιχειρηματικά συμφέροντα που μπαίνουν ταχύτατα στη διαχείριση νερού άμεσα ή μέσω συμβάσεων παραχώρησης σε περιοχές που εξυπηρετούνται από σχετικά μικρές Δ.Ε.Υ.Α.
• Παπαγαλίζει την κοινοτική Οδηγία – πλαίσιο η οποία:
• Θέτει ως προτεραιότητα τον περιορισμό της ζήτησης αντί της μεγιστοποίησης της προσφοράς νερού σε κάθε υδατικό διαμέρισμα, για να επιβάλει την αντιλαϊκή πολιτική τιμολόγησής του.
• Τεχνηέντως αντιπαραθέτει την προτεραιότητα χρήσης του νερού για ύδρευση με τις χρήσεις του νερού στην παραγωγή, όπως στους κλάδους των τροφίμων και της Ενέργειας, δηλαδή σε κλάδους εξίσου απαραίτητους για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών.
• Κάτω απ’ τον μανδύα της προστασίας του υδάτινου περιβάλλοντος και της καλής κατάστασης των υδάτινων σωμάτων, που απειλούνται απ’ την «κλιματική αλλαγή», μεθοδεύεται η αυξημένη τιμολόγηση του νερού, ιδιαίτερα στον αγροτικό τομέα και τη λαϊκή κατανάλωση στις πόλεις, με τη λεγόμενη «ανάκτηση του περιβαλλοντικού κόστους» και του «κόστους ανάκτησης υδατικού πόρου» κλπ.

Καταγγέλλουμε τη χρόνια απαξίωση από τις κυβερνήσεις, διαχρονικά, των υπηρεσιών ύδρευσης και των Δ.Ε.Υ.Α. με την υποχρηματοδότηση και τη μείωση του μόνιμου προσωπικού. Καταγγέλλουμε την πολιτική που έχει καταδικάσει τα νησιά μας, το 2023, να μην έχουν πόσιμο ή καθόλου νερό με τους επιχειρηματικούς ομίλους του νερού να θησαυρίζουν.

Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και είναι αδιανόητο να εντάσσεται στη λογική της κερδοφορίας, με δραματικές επιπτώσεις για τον λαό. Απ’ τη μια θα κληθούμε να χρυσοπληρώσουμε την αύξηση της τιμής του νερού. Απ’ την άλλη η ποιότητα του νερού και οι επιπτώσεις στη δημόσια υγεία και το περιβάλλον θα βρίσκονται σταθερά στη ζυγαριά κόστους – οφέλους, που θυσιάζει την υγεία και την ασφάλεια στον βωμό του κέρδους.

Είναι συνένοχοι όσοι κυβέρνησαν στην πολύχρονη πορεία «απελευθέρωσης» του νερού. Είναι συνένοχες Δημοτικές και Περιφερειακές Αρχές που βάζουν πλάτη σε αυτήν την πολιτική, ενάντια στο δικαίωμα του λαού για φθηνό και ποιοτικό νερό.

Απαιτούμε την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου. Στηρίζουμε τον αγώνα του λαού και των εργαζομένων στις Δ.Ε.Υ.Α., ενάντια στην εμπορευματοποίηση του νερού, για δραστική μείωση των τιμολογίων, για να μην υπάρξει καμιά διακοπή νερού στα λαϊκά νοικοκυριά, για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με δικαιώματα, κατάργηση των εργολάβων.

20.03.2023