Το ηχηρό μήνυμα που έστειλαν το βράδυ της Δευτέρας (13/5) οι καλλιτέχνες, μαζί με τους χιλιάδες φοιτητές, τους αγρότες, τον λαό της Αθήνας, και τα συνδικάτα, στην ολονύχτια διαμαρτυρία στα Προπύλαια ενάντια στη σφαγή του παλαιστινιακού λαού, αποδεικνύει περίτρανα ότι ο Πολιτισμός δεν είναι το παντεσπάνι της πολιτικής.

Αντίθετα η συντονισμένη μετατροπή του σε εμπόρευμα και η υποταγή του στις ανάγκες του τουριστικού κεφαλαίου, παρά τις μεγάλες αντιδράσεις των εργαζομένων και άλλων φορέων σε αυτόν, αποκαλύπτει το στυγνό πρόσωπο του καπιταλισμού, σύμφωνα με τις επιταγές της ΕΕ.

1 ½ χρόνο μετά τη μετατροπή από την κυβέρνηση της ΝΔ σε ΝΠΔΔ (Ν. 5021/2023) των 5 μεγαλύτερων μουσείων της χώρας, βλέπουμε σήμερα πώς μεταφράζονται οι έννοιες «αυτοτέλεια, αυτονομία και αυτοχρηματοδότηση» που ευαγγελιζόταν το κατάπτυστο νομοσχέδιο, δηλαδή σημαίνουν ότι μειώνεται η κρατική χρηματοδότηση και τα μουσεία ωθούνται να λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια για να βρουν πόρους, αναπτύσσοντας διάφορες δραστηριότητες.

Η καθυστέρηση επιπλέον στην πρόσληψη, δημιουργεί περαιτέρω προβλήματα επιβίωσης, αφού μπορεί να στερήσει στους εποχικούς εργαζόμενους στα Μουσεία το ταμείο ανεργίας ή να τους δημιουργήσει το λεγόμενο «κώλυμα 8μηνου», που τους αποκλείει από την εργασία τους.

Και μιλάμε για αποκλεισμό εργαζομένων που ενώ για πολλά χρόνια προσφέρουν υψηλού επιπέδου υπηρεσίες, παραμένουν στη διαρκή ανασφάλεια της ανεργίας, με βάση όλο το αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο των κυβερνήσεων.

Αυτή όμως η πολιτική εφαρμόζεται σε όλες τις χώρες της ΕΕ, όπου τα Μουσεία παραδίδονται στο έλεος των κάθε είδους χορηγών και επιχειρηματικών ομίλων, που αναλαμβάνουν δήθεν τη στήριξή τους, με το αζημίωτο φυσικά.

Το ΚΚΕ προειδοποίησε ότι το νομοσχέδιο θα δημιουργήσει μουσεία πολλών ταχυτήτων, με τα περιφερειακά μουσεία να υποβαθμίζονται περαιτέρω και να φυτοζωούν με τα ψίχουλα της κρατικής επιχορήγησης, ενώ αρνητικές θα είναι οι επιπτώσεις και στους εργαζόμενους.

Γι’ αυτό λοιπόν δεν ακούμε πουθενά για την προώθηση της δικτύωσης τόπων, εκδηλώσεων, φορέων και προσώπων που ασχολούνται με τον Πολιτισμό, για τη διατήρηση της πολιτιστικής ταυτότητας, με την προβολή μέσα στα τουριστικά πακέτα του ετήσιου προγράμματος φορέων, για τη συντήρηση, τον καθαρισμό και γενικότερα τη διευκόλυνση στην πρόσβαση των αρχαιολογικών χώρων, για τη διοργάνωση περισσότερων πολιτιστικών εκδηλώσεων-δρωμένων που παίρνουν το χαρακτήρα πολιτιστικών θεσμών.

Αντίθετα σήμερα μια βολτούλα στον κεντρικό δρόμο της διαδικτυακής γειτονιάς, της Ζακύνθου, για παράδειγμα, στην οποία διαμένω, θυμίζει μια γειτονιά γεμάτη με ταμπέλες, «ενοικιαζόμενα», «rooms to let» και όχι προτάσεις για πολιτιστικά δρώμενα.

Γι’ αυτό λοιπόν, συμπορεύομαι με το ΚΚΕ για τις Ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου.

Με την ενισχυμένη παρουσία του στην Ευρωβουλή μπορεί να γίνει το ανάχωμα για όλες τις σαρωτικές αλλαγές που προετοιμάζονται για εμάς χωρίς εμάς. Γιατί αυτή η Ε.Ε. δεν είναι ένωση. Είναι ένα είδωλο σαν την ωραία Ελένη της Τροίας. Η πραγματική Ελένη όμως έχει πνιγεί στα νερά της Μεσογείου μαζί με τους χιλιάδες πρόσφυγες.

Μπορεί να ακουστεί απλοϊκό, αλλά γνωρίζοντας καθημερινά τον κόσμο που εκπροσωπεί και τους ανθρώπους που το στηρίζουν, είμαι πεπεισμένη ότι το ΚΚΕ θέλει το καλό για όλον τον λαό, για τον οποίο, ο Διονύσιος Σολωμός, ο ποιητής του Ύμνου εις την Ελευθερίαν, είπε: «Δυστυχισμένε μου λαέ καλέ και αγαπημένε. Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε». Αλλά και πάλι ο ίδιος, διατύπωσε: «Η δύναμή μας πέλαγος, η θέλησή μας βράχος».

ΜΑΖΙ με το ΚΚΕ στις εκλογές της 9ης Ιουνίου, δυνατά και με θέληση!

Κατερίνα Δεμέτη
Αρχαιολόγος
Διευθύντρια Μουσείου Σολωμού & Επιφανών Ζακυνθίων
Υποψήφια Ευρωβουλευτής με το ΚΚΕ