Το φρούριο του Αγίου Γεωργίου, ή αλλιώς Κάστρο, όπως λέγεται σήμερα, ήταν η μοναδική πολυάνθρωπη πόλη της Κεφαλονιάς από τον Μεσαίωνα έως το 1757. Στα επίσημα βενετικά αρχεία αναφέρεται ως Città di Cefalonia, δηλαδή Πόλη της Κεφαλονιάς. Η δημιουργία του χρονολογείται στον δωδέκατο αιώνα μ.Χ. Το Κάστρο του Αγίου Γεωργίου είναι ένα από τα σημαντικά ιστορικά αξιοθέατα στην Κεφαλονιά. Παρ’ όλη τη φθορά από το πέρασμα του χρόνου και τις σεισμικές δονήσεις, στέκει επιβλητικό μέχρι και σήμερα.
Το κάστρο υψώνεται πάνω από το χωριό Περατάτα. Βρίσκεται κτισμένο πάνω σ’ ένα λόφο περίπου 300 μ. ύψους, στα νότια του Αργοστολίου και σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων. Έχει έκταση περίπου 16.000 τ.μ. και περίμετρο τειχών 600 μέτρων. Έχει σχήμα πολυγωνικό και αποτελείται από τρία μέρη: Το εξωτερικό περιτείχισμα, τον εσωτερικό περίβολο που έχει σχήμα πετάλου, και μια βραχώδη κορυφή που βρίσκεται στο κέντρο του περιβόλου, όπου σώζονται τα ερείπια του λεγόμενου Παλαιού Φρουρίου. Πιθανότατα κτίστηκε τον 12ομ.χ. αιώνα από τους Βυζαντινούς Αυτοκράτορες.
Οι Βενετοί μόλις έγιναν κύριοι του νησιού φρόντισαν αμέσως για την οχυρωματική ενίσχυση του φρουρίου. Το 1504 κατασκευάστηκε ένα νέο εξωτερικό περιτείχισμα που σώζεται μέχρι σήμερα από το μηχανικό Νικόλαο Τσιμάρα και από ειδικούς τοιχοδόμους που κλήθηκαν από τη Βενετία. Από εδώ και πέρα οι προσθήκες και βελτιώσεις που γίνονται είναι συχνές.
Φαίνεται ότι οι Βενετοί ενίσχυσαν ιδιαίτερα το βορειοανατολικό μέρος του τείχους, καθώς και το τμήμα που βρίσκεται απέναντι από το Προάστιο, απ” όπου το έδαφος είναι ομαλότερο και οι επιθέσεις θα ήταν ευκολότερες, γιατί από την πλευρά του Προαστίου ανοικοδομήθηκε ο ισχυρότερος προμαχώνας, ενώ στην πρόσοψη που είναι στραμμένη προς το Αργοστόλι υπάρχουν επιχωματώσεις ύψους 1,70 μ. και πάνω σ” αυτές επάλξεις πλάτους 2 μ.
Το νοτιοδυτικό μέρος του τείχους ήταν ασθενέστερα εξοπλισμένο.Η θωράκιση του φρουρίου από την πλευρά αυτή ήταν φυσική, γιατί το έδαφος είναι δύσβατο, βραχώδες και απότομο, έτσι ώστε να μη προσφέρεται για την επίθεση και ανάπτυξη του πεζικού με τα δεδομένα της εποχής εκείνης.
Μέσα στο φρούριο υπήρχαν κτίρια δημόσια και ιδιωτικά, ναοί, αποθήκες τροφίμων και πυρομαχικών, στρατώνες, νοσοκομεία, φυλακές, δεξαμενές νερού. Ακόμη υπάρχουν πληροφορίες ότι πάνω σε πολλά κτίρια ήταν εντοιχισμένα οικόσημα ευγενών .Σήμερα πάνω στις σωζόμενες επάλξεις διακρίνονται θυρίδες τηλεβόλων, πολεμίστρες για ελαφρότερα όπλα και παρατηρητήρια. Επίσης σώζονται υπολείμματα μιας γέφυρας, που έγινε στην περίοδο της γαλλικής κατόχης του νησιού και ένωνε τις επάλξεις. Στο εσωτερικό του φρουρίου, σε μια μικρή πλατεία, βρίσκονται τα ερείπια μιας καθολικής εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στην οποία είχαν ταφεί δύο επίσκοποι και μερικοί από τους <<προβλεπτές>> της Κεφαλονιάς και ένα τούνελ, που ξεκινούσε από τις επάλξεις και κατέληγε στην λιμνοθάλασσα του Κουτάβου στο Αργοστόλι και εξυπηρετούσε ανάγκες άμεσης εξόδου. Το φρούριο του Αγίου Γεωργίου χάνει την αμυντική του σημασία από τα τέλη κιόλας του 16ου αιώνα. Η άμυνα πια του νησιού απαιτεί την ανέγερση οχυρών κοντά στις θάλασσες και τα λιμάνια. Το κάστρο υπέστη ζημιές από τους σεισμούς το 1636 και 1637. Οι τελευταίοι σεισμοί του 1953 προξένησαν μεγάλες καταστροφές. Το κάστρο υπήρξε η πρωτεύουσα της Κεφαλονιάς μέχρι το 1757 όταν έγινε νέα πρωτεύουσα το Αργοστόλι.
Τελευταία γίνονται προσπάθειες αναστήλωσης κτηρίων και μνημείων που επλήγησαν από το σεισμό, αλλά και γενικότερης διαμόρφωσης μέσα από το χαρακτηρισμό του ως παραδοσιακού και διατηρητέου οικισμού. Στο Κάστρο του Αγίου Γεωργίου μπορεί να φτάσει κανείς από το Αργοστόλι με λεωφορείο ή με αυτοκίνητο, η απόσταση είναι 8 χλμ. Στη διαδρομή από το Αργοστόλι περνάει από την περιοχή της Κρανιάς, σε ένα δρόμο που πρόσφατα έχει αποκτήσει οικιστική ανάπτυξη, αλλοιώνοντας το καθαρά αγροτικό στοιχείο της περιοχής. Μπαίνοντας στο χωριό Περατάτα υπάρχει δρόμος που ανεβαίνει στον λόφο απ’ όπου εμφανώς ο επισκέπτης θα αντικρίσει το μεγαλοπρεπές κάστρο. Λίγο πριν φτάσει σε αυτό υπάρχει στα αριστερά δρόμος που οδηγεί στο χωριό Τρωιανάτα, αλλά και σε ένα εκκλησάκι που πρόσφατα αναστηλώθηκε σε ανάμνηση της παλιάς εκκλησίας του προσεισμικού οικισμού.
