Η Ελληνική Δημοκρατία μοιάζει να ξεψυχά και γι αυτό έχουμε όλοι ευθύνη.

Τείνοντας ευήκοον ους στις σειρήνες του “διεθνισμού” και του “κοσμοπολιτισμού”,  αρνηθήκαμε τον ίδιο μας τον εαυτό. 

Απορρίψαμε ό,τι ελληνικό και δημοκρατικό, ψάχνοντας για ατομικές ψευδοαπολαύσεις, βουτηγμένοι μέσα στην χυδαιότητα της αμερικανιάς και στο “κομιλφό” του νέου ευρωπαϊκού Μεσαίωνα. .

Πουλήσαμε για το τον λαμπερό τενεκέ της ελεύθερης αγοράς το τιμαλφές της αληθινής Ελευθερίας.

Όταν κάποιοι λίγοι καταδίκαζαν την αποχή από τις εκλογές και επισήμαιναν τον κίνδυνο της αποστροφής από την πολιτική, οι πολλοί, με την δικαιολογία του “αγανακτισμένου” και “προδομένου” λαού, προτιμούσαν τις on camera διαμαρτυρίες και την παρακολούθηση της “πάταξης της διαφθοράς” από τα τηλεδικεία. Και τώρα μας πλησιάζει όλο και περισσότερο η κατάργηση των “ενοχλητικών” εκλογών είτε για να “παταχθεί η διαφορά”, όπως στην Ισπανία είτε γιατί “η Ευρωπαϊκή Ένωση α.ε. γνωρίζει καλύτερα”, όπως στην Ιταλία.

Όταν κάποιοι λίγοι φώναζαν (και ακόμα λιγότεροι το εννοούσαν)  ότι η Ελλάδα βρίσκεται υπό κατοχή, οι πολλοί τους είπαν “εθνικιστές” και “γραφικούς”. Και τώρα η Ελληνική Δημοκρατία κινδυνεύει να χάσει έδαφος – αναπόσπαστο συστατικό της, την Μακεδονία.

Στα δύσκολα, όποιος δεν θέλει να τον παρασύρει το Ποτάμι (ναι, για το ποτάμι του Σταύρου λέω), στηρίζεται σε ακλόνητες, σταθερές αξίες.  Η Ελληνική Δημοκρατία θα επιβιώσει της πρωτοφανούς επίθεσης που δέχεται και ως Ελληνική και ως Δημοκρατία, αν εμείς στηριχθούμε πάνω της.

Είχα την ανέλπιστη τύχη και την μεγάλη τιμή η υπογραφή μου να είναι μια από τις πρώτες στο κείμενο που αιτείται την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ονομασία των Σκοπίων.

Υπογράφετε είτε στο σύνδεσμο είτε κατόπιν επικοινωνίας μαζί μου (και με κερνάτε κι έναν καφέ, αν δεν είστε Αργοστολιώτες).