Γράφει ο Ανδρέας Κωνσταντάτος
Χθες το πρωί ο κ. Τσακαλώτος δήλωσε πως δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας για τις Τράπεζες και απέδωσε την ευθύνη για το «κραχ» στο Χρηματιστήριο στο δημοσίευμα του Bloomberg, το απόγευμα άλλαξε γνώμη και άρχισε να ανησυχεί και το βράδυ συγκλήθηκε έκτακτη σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου.
Χρειάστηκε να περάσουν ώρες για να αντιληφθεί η κυβέρνηση, έστω και με καθυστέρηση, ότι υπάρχει πρόβλημα. Γιατί έχει μάθει, πρώτα να επιρρίπτει ευθύνες σε άλλους, έπειτα να αντιλαμβάνεται το πρόβλημα και κατόπιν να συσκέπτεται.
Και όπως αποδείχτηκε, περισσότερο την νοιάζει η προπαγάνδα, παρά η επίλυση του προβλήματος. Προς επιβεβαίωση αυτού του συλλογισμού, πρωί- πρωί σήμερα βγήκε το κομματικό έντυπο η «Αυγή» και κατηγορεί τη ΝΔ για πολιτικά παιχνίδια με τις τράπεζες.
Αυτό είναι τελικά το πρόβλημα της χώρας, η κυβέρνηση και όχι οι τράπεζες.
-Μια κυβέρνηση που επιρρίπτει στους άλλους τις δικές της ευθύνες, τα δικά της λάθη. Πάντα φταίνε κάποιοι άλλοι, ποτέ η ίδια.
Για την καταστροφή στο Μάτι τα αυθαίρετα, για την καταστροφή στη Μάνδρα οι προηγούμενοι και το δασαρχείο, στοιχείο αυταρχικών καθεστώτων που ενδιαφέρονται πρωτίστως για τη καρέκλα τους και την επιβίωση τους περισσότερο από την επιβίωση της οικονομίας και της χώρας.
-Μια κυβέρνηση που είναι ανίκανη να καταστήσει τη χώρα «κανονική», να τη βγάλει στις αγορές, που εξ’ αυτού του λόγου οι τράπεζες αδυνατούν να αποκτήσουν πρόσβαση σε φθηνό χρήμα, που δεν μπορεί να διαχειριστεί το θέμα των «κόκκινων» δανείων με κοινωνικά χαρακτηριστικά, που αναγκάζει επιχειρήσεις στην Ελλάδα να στενάζουν κάτω από βαριά φορολογία.
-Μια κυβέρνηση που παρουσιάζει πλαστά υπερπλεονάσματα, με χρήματα που οφείλει σε φορολογούμενους και προμηθευτές.
Όλες αυτές τις παθογένειες και τις αδυναμίες τις γνωρίζουν στο εξωτερικό, τις γνωρίζουν οι επενδυτές, γι’ αυτό και απέχουν από τη χώρα μας. Τις επισήμαναν στον Τσακαλώτο στο Λονδίνο και στον κ. Τσίπρα στη Νέα Υόρκη και η κατάρρευση των τραπεζικών μετοχών ήρθε πολύ νωρίς για να επιβεβαιώσει τις ανησυχίες τους.
Το πρόβλημα των τραπεζών, πέρα από την αδυναμία πρόσβασης σε φθηνό χρήμα, εστιάζεται στα «κόκκινα» δάνεια.
Και η κυβέρνηση αρκείται σε πλειστηριασμούς αντί να προσπαθεί να αγγίξει την… καρδιά του προβλήματος.
Τι μπορεί να γίνει; Λύσεις υπάρχουν, τις ακολούθησαν και άλλες χώρες με παρόμοια προβλήματα. Δημιούργησαν Bad Bank, που πέρασαν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, «κούρεψαν» το κεφάλαιο των δανείων, «πάγωσαν» μεγάλο μέρος αυτών, έγιναν ρυθμίσεις στη λογική της απομείωσης των κεφαλαίων και της εξυπηρέτησης του υπολοίπου από τους δανειστές. Κοινωνικά αποδεκτό δεν «ήταν ούτε είναι μια κυβέρνηση» και μια τράπεζα να πουλάνε σε funds δάνεια στο 30% της κεφαλαιακής τους άξιας –ή και πιο κάτω -και να μην μπορεί να γίνει αντίστοιχη ρύθμιση με το δανειολήπτη.
Η άλλη πολιτική είναι να υπάρξει μια «έκρηξη» στην ανάπτυξη, ώστε να ανακτηθεί μέρος του χαμένου εισοδήματος και να αποπληρωθούν τα δάνεια, αλλά με την κυβέρνηση Τσίπρα αυτό αποτελεί σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
