Με την ευκαιρία του παρακλητικού εσπερινού στην Παναγία μας που τελέστηκε την Πέμπτη στο αρχαιότερο μοναστήρι της Κεφαλονιάς, την Ιερά Μονή της Άτρου, είχα την τύχη να αισθανθώ τη βουβή πνευματική ανύψωση που μπορεί να βιώσει κάποιος μόνο σε ένα μοναστήρι.

Πόσο μάλλον όταν το μοναστήρι αυτό είναι γεμάτο ιστορίας και πνευματικότητας κάτι το οποίο γίνεται εύκολα αντιληπτό από το κατανυκτικό κλίμα που επικρατεί κάθε φορά που χτυπούν οι καμπάνες για να καλέσουν τους πιστούς στην ενεργώ συμμετοχή τους στη θεία μυσταγωγία.

Από την ελάχιστη παραμονή μου στο μοναστήρι δεν θα μπορούσα να μη διαπιστώσω το μεγάλο πνευματικό έργο που παράγει ο Ηγούμενος του, ο πανοσιολογιότατος Δανιήλ Ζωγράφος κάτω από αντικειμενικά δύσκολες στην πρόσβαση του κόσμου συνθήκες.

Εντυπωσιάστηκα επίσης από την υπέροχη θέα στον Πόρο Κεφαλονιάς και από τον ιστορικό Πύργο της Μονής, το Αρχονταρίκι και την φιλοξενία του Ηγουμένου και των ανθρώπων της Ιεράς Μονής Άτρου! Ενώ λυπήθηκα για το γεγονός ότι ένα τόσο ιστορικό μνημείο τεράστιας πολιτιστικής κληρονομιάς έχει ξεχαστεί κυριολεκτικά από την πολιτεία!

Στη λειτουργία παραβρέθηκαν μαζί μου πλήθος δεκάδων πιστών αλλά και ο Πρόεδρος του Εμπορικού και Επαγγελματικού Συλλόγου του Πόρου Κεφαλονιάς και υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος Ελευθέριος Στελλάτος!

Το μόνο ωστόσο που μου γέννησε ελπίδα είναι ότι παρ’ όλου την πολύ κακή κατάσταση του δρόμου που οδηγεί στην Ιερά Μονή της Άτρου υπήρξαν εκεί αρκετές δεκάδες πιστών προερχόμενοι όχι μόνο από διαφορετικά σημεία του νησιού αλλά και του κόσμου!

Τέλος, το παραπάνω γεγονός αποδεικνύει πως στην περίπτωση που φτιάχνονταν με τσιμέντο ο κακός και σε ορισμένα σημεία επικίνδυνος δρόμος προς την Ιερά Μονή της Άτρου, το μοναστήρι θα αποτελούσε στην πράξη θρησκευτικό πόλο έλξης, τουρισμού και πνεύμονα οικονομικής ανάπτυξης και ευημερίας.

Καλό Δεκαπενταύγουστο σ’ όλους σας!

Σπύρος Καγκάδης