Η πολιτική ανάπτυξης της υπαίθρου που προκρίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση διασφαλίζει σε ικανοποιητικό βαθμό τη συνέχιση της γεωργοκτηνοτροφίας με τα κοινωνικά της χαρακτηριστικά, τις οικογενειακές εκμεταλλεύσεις και τους συνεταιρισμούς.
Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε πρέπει να γίνουν συνείδηση τα πλεονεκτήματα μιας ευρύτερης πολιτικής ανάπτυξης της υπαίθρου, που είναι η μόνη εντέλει που μπορεί να κρατήσει τους ΑγροΚτηνοτρόφους στον τόπο τους.
Ωστόσο, δεν παύουν να υπάρχουν μεγάλα προβλήματα, πολλά εκ των οποίων οφείλονται στην αδυναμία των αρμοδίων δημόσιων Οργανισμών να κατανοήσουν τις ανάγκες της πραγματικότητας.
Για παράδειγμα, ενώ η στήριξη της αγροκτηνοτροφικής παραγωγής μέσω της ενίσχυσης για πιθανούς κινδύνους είναι απολύτως νόμιμη, στην Ελλάδα θεωρείται ξεπερασμένη κρατικιστική αντίληψη.
Έτσι, ο δημόσιος Οργανισμός Ασφάλισης Γεωργικής και Κτηνοτροφικής Παραγωγής (ΕΛΓΑ) συνεχίζει και δεν καταβάλλει τις αποζημιώσεις, ως όφειλε, λόγω των ακραίων καιρικών συνθηκών της Μεσογειακής κακοκαιρίας ΙΑΝΟΣ, η οποία εδώ και δέκα μήνες άνοιξε πληγές στους Κεφαλλονίτες και Θιακούς Αιγοτρόφους και Προβατοτρόφους προκαλώντας τεράστιες ζημιές στις περιουσίες και υποδομές μιας ζωής, στο ζωικό και φυτικό κεφάλαιο, στην αποθηκευμένη παραγωγή, καθώς και στα στρέμματα αγροτικών καλλιεργειών που χάθηκαν μέσα σε τεράστιους όγκους νερών, βασιζόμενος στον απαρχαιωμένο Κανονισμό του και αγνοώντας τόσο τις ρητές εντολές του Πρωθυπουργού όσο και τις θεσμοθετημένες από τη Βουλή ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των συνεπειών του ΙΑΝΟΥ, και στα Νησιά μας, ειδικά για τους πληττόμενους ΘιακοΚεφαλονίτες ΑγροΚτηνοτρόφους με τη χορήγηση ποσοστού αποζημίωσης στο 100% της ασφαλισμένης αξίας του γεωργικού τους κεφαλαίου.
Ο δημόσιος Γεωργικός Ασφαλιστικός Οργανισμός, ενώ εισπράττει κανονικά τις ετήσιες ασφαλιστικές εισφορές από τους Αγροκτηνοτρόφους, αδιαφορεί αν μ’ αυτή την αρνητική στάση του περιορίζει τη δυνατότητα αποζημίωσης των ντόπιων αγροτικών νοικοκυριών σε πολύ δύσκολες στιγμές. Αδιαφορία που ελάχιστα απέχει από την υπονόμευση της ικανότητας του κάθε πληττόμενου αγροκτηνοτροφικού νοικοκυριού να επιβιώσει και να συνεχίσει απρόσκοπτα την παραμονή του στην ύπαιθρο και την διασφάλιση της αυτάρκειας και της ασφάλειας των προϊόντων.
Ένας ανεξάρτητος παρατηρητής, που δεν έχει προσωπικές σχέσεις με τη Διοίκηση του ΕΛΓΑ, δεν αποκλείεται να ερμήνευε την μη θετική ανταπόκριση του δημόσιου Γεωργικού Ασφαλιστικού Οργανισμού, δέκα μήνες τώρα, ως περιφρονητική ένδειξη και έλλειψη σεβασμού προς πολίτες (στην προκειμένη περίπτωση των Κεφαλλήνων και Θιακών ΑγροΚτηνοτρόφων).
Δυστυχώς, ο αγροτικός κλάδος οδηγείται σε μια πορεία αμφισβήτησης από τους ίδιους τους παραγωγούς για την οποία οι μόνοι που δεν φταίνε είναι οι ίδιοι …. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να αλλάξουν κάποια πράγματα, όπου θα κυριαρχεί η ειλικρίνεια, ο σεβασμός στον ΑγροΚτηνοτρόφο του μόχθου και η παρουσία του επιστήμονα δίπλα στον παραγωγό στο χωράφι και όχι στο γραφείο.
Δρ. Σπυρίδων Α. Θεοτοκάτος
