Κυρία Υπουργέ,
Σύμφωνα με ενημέρωση από κατοίκους της Κεφαλληνίας, στο χωριό Λιβάδι της Κεφαλονιάς, στην χερσόνησο της Παλλικής, στο σημείο όπου βρίσκεται ο ομώνυμος υδροβιότοπος, βρέθηκε, το 1937, γιγάντιος σκελετός, του οποίου η τύχη έκτοτε αγνοείται. Όπως αναφέρει περιοδικό της εποχής («Ηχώ» τ.1937/ σελ. 9-11/ «Ο Αρχαιολόγος», αρχείο του Σωτήρη Καραβά), τον Ιούλιο του 1937, φυλακισμένοι εργάτες του λατομείου, παρακείμενων αγροτικών φυλακών, εντόπισαν μια πολύ σημαντική ανακάλυψη, που, ενώ διερευνήθηκε από τους τότε αρχαιολόγους, σήμερα παραμένει προκλητικά άγνωστη η τύχη της. Με τίτλο από το άρθρο του περιοδικού: «Από τα μυστήρια της Αρχαιολογικής Επιστήμης – Ανεκαλύφθη ο γενάρχης του Ληξουριού», γίνεται αναφορά, τόσο στο ίδιο το συμβάν, όσο και στην περιγραφή της ανακάλυψης:
«Μια σπουδαιοτάτη αρχαιολογική ανακάλυψις εσημειώθη εις την επαρχίαν του Ληξουρίου, μεσούντων των κυνικών καυμάτων, εν μηνί Ιουλίω του 1937…Κατάδικοι των φυλακών Λιβαδίου, ειργάζοντο εις μέγα βάθος εις τα λατομεία της θέσεως
«Σκαβδολίτης»… Αίφνης οι εργαζόμενοι βαρυποινίται ησθάνθησαν υποχθόνιον και υπόκωφον γδούπον, ο οποίος τους έκαμε να ριγήσουν. Εντός ολίγου εβεβαιώθησαν ότι ευρίσκοντο ενώπιον κοιλότητος, η οποία αντηχούσε πενθίμως υπό τα πλήγματα των κασμάδων. Βαθύτατα, μέσα εις το συμπαγές πέτρωμα, ανεκαλύφθη καθαρά ολίγον κατ΄ ολίγον είς τάφος, ο οποίος κατά τρόπον μυστηριώδη ευρέθη εκεί, ανάμεσα εις τα πελώρια και σκληρά ασβεστολιθικά ριζώματα του βουνού… Εντός αυτού ανεπαύετο εις θέσιν υπτίαν, με τους βραχίονας ανοικτούς, σκελετός πελωρίου ανδρός, ο οποίος, κατά τας αφηγήσεις των αξιοπιστοτέρων και ψυχραιμοτέρων εκ των καταδίκων, υπερέβαινεν ασφαλώς τα 2 ½ μ. Εντύπωσιν επροξένησεν ιδίως το πάχος των οστών και η πελωρία κεφαλή του νεκρού… Πέριξ του σκελετού, ανεκαλύφθησαν άφθονα οστά και οδόντες προβάτων, χοίρων και μοσχαριών…». Επιπρόσθετα, κατά το άρθρο, γίνεται αναφορά για την εύρεση κτερισμάτων πέριξ του νεκρού: «…Πλησίον της δεξιάς χειρός του σκελετού ευρέθη μια πήλινη κανάτα, η οποία περιείχε το ρακί, με το οποίον κατά τα νεκρόδειπνα εδρόσιζε τα χείλη ο νεκρός. Αλλά το σπουδαιότερον εύρημα υπήρξε πηλίνη κεφαλή, η οποία, κατά τρόπον αριστοτεχνικόν απεικονίζει τα χαρακτηριστικά του ταφέντος. Επίσης, ευρέθη εν νόμισμα ανάμεσα εις τας σιαγόνας του νεκρού, το οποίον εχρησίμευε δια να πληρωθή ο Χάρων, όστις θα διεπόρθμευε εις την κόλασιν την ψυχήν του αποθανόντος…». Τέλος, κατά το άρθρο, γίνεται λόγος ότι τα ευρήματα μεταφέρθηκαν στο Μουσείο Αργοστολίου, όπου, αφού εξετάστηκαν, προέκυψε το συμπέρασμα ότι επρόκειτο για ευρήματα της «Προμυκηναϊκής εποχής», δηλαδή, είχαν ηλικία, περίπου, 1.500-2.000 έτη προ Χριστού.
Με δεδομένα όλα τα παραπάνω,
Ερωτάται η κ. Υπουργός:
Αληθεύουν τα ανωτέρω αναφερόμενα, περί ευρεθέντων γιγάντιων σκελετών στην Κεφαλονιά, το 1937;
Ποια ήταν η τύχη των ανευρεθέντων ευρημάτων στον τάφο που αποκαλύφθηκε το 1937, στην άνω αναφερόμενη περιοχή της Κεφαλονιάς και ιδιαιτέρως, ποια ήταν η κατάληξη του γιγάντιου σκελετού, ο οποίος βρέθηκε εντός αυτού;
Ο ερωτών Βουλευτής
ΑΒΔΕΛΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
