«Αυτός ο κόσμος ο μικρός , ο Μέγας» αποχαιρετά μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες που γέννησε ποτέ.

Ολόκληρη η υφήλιος αποχαιρετά τον Έλληνα που «ταξίδεψε» τη μικρή χώρα του στα πέρατα της οικουμένης.

Η Ελλάδα αποδίδει το ύστατο χαίρε στο άξιο σπλάχνο της , τον καλλιτέχνη που κατάφερε να βάλει την υψηλή ποίηση στην καθημερινότητα των απλών ανθρώπων.

Τον αγωνιστή της ελευθερίας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου που κατάφερε οι διώξεις , η εξορία και τα βασανιστήρια που υπέστη να γίνουν πηγή έμπνευσης και δημιουργίας.

Ακόμη και η πλούσια Ελληνική γλώσσα μοιάζει ανίκανη να περιγράψει τις αμέτρητες πτυχές της χαρισματικής αυτής προσωπικότητας και ίσως η μόνη λέξη που συμπυκνώνει το αίσθημα που δημιουργεί  η απώλειά του είναι το «αναντικατάστατος».

Ο Μίκης Θεοδωράκης ολοκλήρωσε το βιολογικό του κύκλο «πλήρης ημερών» και άφησε τον κόσμο της ύλης γι’ αυτόν του πνεύματος , όμως στη συνείδηση και την ψυχή όλων μας έχει διαβεί το κατώφλι της ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ.

Μέχρι χθες «….άρμεγε με τα μάτια του το φως της οικουμένης» από σήμερα που τα μάτια αυτά έκλεισαν ατενίζει το φως της αιωνιότητας…

Ήταν και θα είναι πάντα παρόν για να μας θυμίσει , να μας αφυπνίσει , να μας καθοδηγήσει.

Ας κρατήσουμε μια διαχρονική συμβουλή του κυρίως στους νέους:

«Να κάνετε αυτό που δεν μπορείτε. Να κατακτήσετε το αδύνατο»!!

Καλό ταξίδι Μίκη