Ακούω με προσοχή τις ηττοπαθείς τοποθετήσεις των αδαών περί δήθεν τουρκικής υπεροπλίας και ότι κάπως είναι είναι πολύ αργά για να αντιδράσουμε στις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας στην ΑΟΖ μας, και άλλα τέτοια «παπατζηλίκια» από άσχετους με την πραγματικότητα (για να μην πω βαρύτερες κουβέντες.)
Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι μακρύτερα από την πραγματικότητα.
Με τα τέσσερα πιο προηγμένα μη-πυρηνικά υποβρύχια στον πλανήτη, 13 φρεγάτες όλες έτοιμες και οπλισμένες, στόλο από Μιράζ 2000-5 με δυνατότητα εκτόξευσης των ship-killer Exocet 39 καθώς και τη ναυαρχίδα του Αιγαίου Σκύρο, με σκαμμένες βαθιά στο βουνό αποθηκευτικές εγκαταστάσεις με δυνατότητες Σκαλπ και S300 που θα εξαϋλωσουν κάθε απειλή στη θάλασσα τον αέρα και τη στεριά, καθώς και τον μεγαλύτερο αριθμό αρμάτων Λέοπαρντ εντός του ΝΑΤΟ, με F16 εκμοντερνισμένα με τα πιο προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα και ίσως τους καλύτερους πιλότους dogfights στον κόσμο, απορώ πως υπάρχουν έλληνες που φοβούνται ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις ξεδοντιασμένες από τους μισούς έμπειρους αξιωματικούς τους μετά το πρόσφατο δήθεν πραξικόπημα, έχουν έστω και ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης εντός του ζωτικού χώρου της Ελλάδος!!
Δεν έχουν.
Η ελπίδα του Ερντογάν είναι ότι θα καταφέρει με τα λόγια να μας σύρει σε διαπραγμάτευση των δικών μας κυριαρχικών δικαιωμάτων χωρίς να ρίξει ούτε μια σφαίρα. Αυτό διότι ξέρει ότι αν κάνει μια λάθος κίνηση και εμεις του απαντήσουμε δεόντως, μπορεί να βρεθεί χωρίς το μισό του στόλο και τα μισά του αεροπλάνα σε λιγότερο από δυο ώρες, εφόσον δοθεί πολιτική εντολή στη στρατιωτική ηγεσία να αμυνθεί βιαίως.
Μια τέτοια ήττα δεν θα είναι διαχειρίσιμη από τον Ερντογάν και θα δρομολογήσει άμεσες εξελίξεις που βράζουν στην τουρκική κοινωνία εδώ και χρόνια.
Δεσμεύομαι να επεκταθώ σε μελλοντικό άρθρο.
