“Μαδάει τη μαργαρίτα” ο Γιώργος Παπανδρέου, για να αποφασίσει αν θα κατέβει υποψήφιος για την προεδρία του ΚΙΝΑΛ. Συναντάται με όλους, τους υποψήφιους, προφανώς για να δει αν αποχωρήσουν κάποιοι, από την κούρσα σε περίπτωση υποψηφιότητάς του. Θέλει να πληροφορηθεί τις προθέσεις τους, για να λάβει την απόφαση με κάποια σιγουριά. Γιατί τι θα πουν, αν ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ηττηθεί από τον κ. Λοβέρδο, τον κ Ανδρουλάκη ή τον κ. Γερουλάνο ή από άλλον, πολύ περισσότερο αν δεν βρεθεί καν στο δεύτερο γύρο;
Το φιάσκο θα είναι τεράστιο για έναν Παπανδρέου, κι ας έφυγε κάποτε από το ΠΑΣΟΚ για να κατέβει στις εκλογές του 2015 με δικό του κόμμα το ΚΙΔΗΣΟ, όπου με 2,54% δεν μπήκε στη Βουλή.
Όμως δυστυχώς γι αυτόν οι κ.κ. Λοβέρδος, Ανδρουλάκης. Γερουλάνος, Χρηστίδης και Καστανίδης δήλωσαν πως δεν παραιτούνται και συνεχίσουν τον προεκλογικό τους αγώνα με στόχο τη νίκη.
Τα περιθώρια δείχνουν να στενεύουν για τον πρώην πρωθυπουργό, αλλά ο ίδιος φαίνεται πως δεν το βάζει κάτω και καθώς έχει τρεις μέρες ακόμα έως ότου αποφασίσει τι θα κάνει. Έτσι το παιχνίδι αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Εκεί που κανείς δεν νοιαζόταν για το τι γίνεται και το τι κάνει το ΚΙΝΑΛ -εκτός από τον Αλέξη Τσίπρα που προσπαθούσε με κάθε τρόπο να “αρμέξει και άλλο την αγελάδα”- τώρα το Κίνημα Αλλαγής, διαθέτει δημοσιογραφική και πολιτική “πραμάτεια”.
Πρώτο γιατί ο κ Παπανδρέου σε μια ανάρτηση του άφησε όλα τα σενάρια ανοιχτά, αποκαλώντας τη σημερινή επέτειο -των 40 χρόνων από την πρώτη νίκη του ΠΑΣΟΚ το 1981-ως “αφετηρία νέων αγώνων”.
Ίσως τον ενθάρρυνε η δήλωση του έτερου υποψηφίου κ. Κεγκέρογλου μετά τη συνάντηση που είχαν, ότι θα αξιολογήσει τυχόν νέα δεδομένα και θα πάρει τις αποφάσεις του με βάση το συμφέρον της παράταξης και της χώρας, αφήνοντας έτσι ανοιχτό το ενδεχόμενο αποχώρησης του από την κούρσα σε περίπτωση υποψηφιότητας Παπανδρέου.
Δεύτερο γιατί σ΄αυτή την πολιτική εκλογή του νέου αρχηγού του ΚΙΝΑΛ, θα παιχτεί και το μείζον ζήτημα των μετεκλογικών συνεργασιών, μετά την επόμενη εκλογική αναμέτρηση που θα διεξαχθεί με το σύστημα της απλής αναλογικής, όπου θα αναδειχθούν οι διαφορές ή οι ομοιότητες του ΚΙΝΑΛ και με τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Και τρίτο γιατί οι πολιτικές διεργασίες στο ΚΙΝΑΛ, μοιάζουν με θρίλερ, την κατάληξη του οποίου θα δούμε τις επόμενες μέρες και εβδομάδες με την εκλογή του νέου προέδρου στις αρχές Δεκεμβρίου και επίσης γιατί έχουμε περισσότερους υποψήφιους -ακόμα και από μεγάλα κόμματα- για τη θέση του προέδρου σ ένα κόμμα, που από το 44% του 2009 συρρικνώθηκε στο 6-8% το 2015 και το 2019.
Αλήθεια τι ελπίζουν; Ότι μπορεί να ξαναφέρουν το ΚΙΝΑΛ, ή ΠΑΣΟΚ στη θέση του 2009; Όχι ασφαλώς. Απλά διεκδικούν την ηγεσία που θα τους επιτρέψει να παίξουν από θέση “μπαλαντέρ” στο μεγάλο γήπεδο.
Και συχνά, όπως ξέρουμε, οι “μπαλαντέρ” είναι χρήσιμοι πολύ χρήσιμοι… στο πολιτικό παιγνίδι…
