Ανήμερα της Παναγίας και επ΄ αφορμής των επερχόμενων αρχαιρεσιών στον Πολιτιστικό Σύλλογο του ‘Αγκώνα», θα ήθελα να ευχηθώ σε όλο τον κόσμο χρόνια πολλά και κυρίως χρόνια καλύτερα σ΄ όλους μας.
Ας πούμε από καρδιάς ένα «δόξα τω Θεώ» για όσα έχουμε κι εκείνα που δεν χάσαμε, κουράγιο, δύναμη, υπομονή για κάθε απώλεια, δυσκολία, για όσα βιώνουμε κι εκείνα που έπονται. Ειδικά δε στους κατοίκους του Αγκώνα, θα ήθελα να πω ένα ειλικρινές ευχαριστώ που μου δόθηκε η ευκαιρία να αποτελέσω μέλος μιας τεράστιας οικογένειας, οικογένειας με όλη την σημασία της λέξεως, με τις ευχάριστες, τις δημιουργικές αλλά και τις επώδυνες στιγμές της, τα χαμόγελα και τις εντάσεις της, την φιλοξενία, την ζεστασιά αλλά και τις γκρίνιες και τους καυγάδες της. Βαθιά, ζωντανά, Ανθρώπινη, αυτή η μεγάλη οικογένεια μου δίδαξε γόνιμα και αυθεντικά την τέχνη της συνύπαρξης και συν-εργασίας. Τα αποτελέσματα δεν είναι τα όσα υλοποιήσαμε παρέα, τα έργα μας ή τα σφάλματά μας, τα καλά και τα άσχημά μας αλλά η όλη πορεία, η οποία κάτι μας έδειξε, κάτι μας έμαθε, σε κάτι μας άλλαξε. Για κάποιο λόγο άλλωστε διαβήκαμε από κοινού επί έξι συναπτά έτη, το ίδιο μονοπάτι. Δύσβατο μεν παραγωγικό δε.
Η αλήθεια είναι πως όταν εμφανίστηκα στο χωριό με την ιδιότητά μου ως εκπρόσωπος του Συλλόγου Δρομέων Κεφαλληνίας, – σχεδόν οκτώ χρόνια πριν- προκειμένου να διεξαχθεί ο 1ς αγώνας Θηναίας γης τις 20/07/2014, δεν μπορούσα στο ελάχιστο να διανοηθώ τις εξελίξεις και πως ένα δρομικό γεγονός θα με συνέδεε σχεδόν άρρηκτα με ένα τόσο όμορφο μέρος, ωστόσο όχι τόσο ενεργό στα πολιτιστικά και αθλητικά δρώμενα, με το οποίο βέβαια διατηρούσα κάποιους μακρινούς συγγενικούς δεσμούς. Στην περίπτωσή μου «το ουδέν μονιμότερο του προσωρινού» απεδείχθη αξιωματικά ορθό, καθώς ο δεύτερος αγώνας διαδέχθηκε τον πρώτο και 11/9/2015 ( από σύμπτωση ημέρα ταυτόσημη των γενεθλίων μου) δημιουργήσαμε και τον Πολιτιστικό Σύλλογο, ο οποίος και διατηρείται έως σήμερα με πλούσια δράση, σε πλειάδα τομέων, πολυσχιδής και αξιοθαύμαστη, για τα έξι σχεδόν χρόνια λειτουργίας του αλλά και για τα αριθμητικά δεδομένα των κατοίκων του χωριού. Μόνη ζοφερή εξαίρεση, η εποχή της πανδημίας που διανύουμε ακόμη και η οποία αποτέλεσε τροχοπέδη στο έργο μας.
Δεν θα αναλύσω τα πεπραγμένα μας, νομίζω ότι αυτό θα ήταν ατυχές, αφού τελικά η αξία όσων γίνονται οπουδήποτε, έγκειται αποκλειστικά και μόνο στην ίδια την συνέχειά τους , στην διατήρηση της δυναμικής και της δημιουργικής δράσεως, στο παρόν και στο μέλλον. Η ουσία μίας προσπάθειας, ενός έργου, είναι η παρακαταθήκη του, η υποδομή, οι άνθρωποι που μένουν και συνεχίζουν, η δεκτικότητά του σε γόνιμες αλλαγές, η ανανέωση και η υγιής εξελικτική πορεία του τόπου και των κατοίκων στο οποίο αναφέρεται. Ο χρόνος θα δείξει λοιπόν, εάν ο σκοπός μας επετεύχθη.
Επιτυχία σε ένα φορέα πολιτισμού δεν είναι μόνο η δράση του είναι κυρίως το εάν έθεσε τις βάσεις για να έχει αυτή η δράση διάρκεια. Ο πολιτισμός έχει οντότητα και βαρύτητα, μόνο αν αντιμετωπίζεται με όρους διάδοσης, διεύρυνσης και διαχρονικότητας. Αν συντηρείται με νέες ιδέες και λειτουργικές προσαρμογές, αν χαρακτηρίζεται από ανανέωση με γνώμονα τις εκάστοτε συγκυρίες και αν αφουγκράζεται το σφυγμό της εποχής.
Στα πλαίσια αυτής της ανανέωσης, η δική μου πορεία στα διοικητικά όργανα του συλλόγου τόσο ως πρόεδρος όσο και από τις άλλες θέσεις τις οποίες υπηρέτησα όλα αυτά τα χρόνια, έχει κλείσει πλέον τον κύκλο της. Η εξέλιξη όλων μας συντελείται μέσα από στάδια που περνούμε και προχωρούμε επιτρέποντας την διαδοχή και την αναμόρφωση τόσο την δική μας, όσο και των ανθρώπων που μας περιβάλλουν.
Θα ήθελα ακόμη να ζητήσω συγνώμη, για τυχόν παραλείψεις, παραβλέψεις και άστοχους χειρισμούς. Η λήψη αποφάσεων δεν μπορεί πάντα να ευνοεί το σύνολο και όποιος εργάζεται και δημιουργεί με βεβαιότητα θα υποπέσει σε λάθη. Πολλών δε, όταν πρόκειται για κοινωφελείς και μη αμειβόμενες προσπάθειες που χαρακτηρίζονται έντονα από το υποκειμενικό στοιχείο των επιλογών και όπου το «δίκαιο» συχνά ταυτίζεται με την άποψη των όσων συμμετέχουν ενεργά, συντελώντας στην επιτυχία ιδεών και εγχειρημάτων.
Θεωρώ τον εαυτό μου εξαιρετικά τυχερό για τις εμπειρίες που αποκόμισα, για τους ανθρώπους που συναναστράφηκα και για όσες σκέψεις και πρωτοβουλίες έλαβαν σάρκα και οστά όλα αυτά τα χρόνια.
Με την επίγνωση ότι η χαρά κι ο ενθουσιασμός συχνά χαρακτηρίζει πιότερο το ταξίδι παρά το ίδιο το λιμάνι, εύχομαι καλοτάξιδο το «παπόρο» του ΠΣ «Αγκώνα» στους καπεταναίους που θα το αναλάβουν μετά τις αυριανές εκλογές, με την συμβουλή να μην πτοηθούν από τις αντάρες και να απολαύσουν την ρότα τους. Οι καλύτερες στιγμές είναι πάντα εν πλώ κι αυτές θα αναπολούν, σε κάθε νέο αγκυροβόλιο.
Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους.
