Από την ποιητική Συλλογή μου «Το φτάσιμο της Παραλληλίας»

 ένα ποίημα μου, από τα πολλά  για τη Μακεδονία μας

Ελληνικός  βουνόλακος

Πέσαν στο χορό με δόλο,

άπονοι και πονεμένοι,  δικοί; και ξένοι

Άκουσαν, είπαν κι έπραξαν…

λόγια εύκολα και δύσκολα

για της μάνας Μακεδονίτισσας γης

τα ιστορικά παλέματα.

Τι κι αν ο ποιητής, χρόνια είπε τη λύση!

-Πως πολλοί προβλέπουν  πως στο τέλος οι Μήδοι θα διαβούν!-

Μα δεν ωφελούν τα κλάματα,

δεν ωφελούν  οι ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ  ρητορείες,

δεν ωφελούν τα ΟΧΙ και τα ΝΑΙ,

δεν ωφελούν τα παρελθόντα ηχοχρώματα

υστερόβουλων σκέψεων,

δεν ωφελούν τα άπονα αβίωτα πονέματα.

Στάσου Έλληνα  και μελέτησε

με νου περίσσιο,

εκείνο πού’ πε ο Ρήγας  Εθνεγέρτης

«Ασήκωσε Θεέ  μου, ακόμη ένα Αλέξανδρο»

Τούτη είναι η λύση αδελφέ μου!

Θα γίνει!,  μην αμφιβάλλεις μέσα στην αμφιβολία σου.

Αυτή τη φορά στα Ανατολικά δεν θα πάει,

της ΔΥΣΗΣ   θα αναμοχλεύσει τα κακότροπα.

Έλληνα, σε νιώθω στον πόνο σου, άπονα!

Η δύναμη σου,  ΜΈΣΑ απ’ τη δύναμή της κατατρώγεται!

και η Μάνα  Ελλάδα υπακούει μόνη της…

χωρίς των ΠΟΛΙΤΙΚΏΝ της, τα οράματα…

Μόνης της υπακούει!

στη διαστολή και τη συστολή ενός βουνόλακου,

που την αναπνέει αιώνια, παντοτινά κι άπειρα.