Πριν από λίγες ημέρες στις 18 Απριλίου 2018 πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα το 1ΟΚοινό Συνέδριο των ΚΕΔΕ – ΕΝΠΕ ( δηλ. των ενώσεων των δήμων και των περιφερειών ) με αντικείμενο τις σχεδιαζόμενες από την κυβέρνηση μεταρρυθμίσεις στην Τοπική Διοίκηση που φέρει την ονομασία « Κλεισθένης 1».
Κατ’ αρχήν πρέπει να σημειωθεί ότι η προτεινόμενη διοικητική μεταρρύθμιση « Κλεισθένης 1» έρχεται ως συνέχεια των προηγούμενων μεταρρυθμίσεων στην τοπική διοίκηση δηλ. του «Καποδίστρια» και του «Καλλικράτη» και ουσιαστικά βαθαίνει ακόμα περισσότερο τον αντιδραστικό χαρακτήρα της Περιφερειακής και Τοπικής Διοίκησης, αφού οι προηγούμενες μεταρρυθμίσεις όχι μόνο δεν αντιμετώπισαν την καπιταλιστική κρίση, όχι μόνο δεν προστάτεψαν το βιοτικό επίπεδο του λαού, δεν θωράκισαν τα δικαιώματα των εργαζομένων και της λαϊκής οικογένειας, αλλά αντίθετα έπαιξαν σημαντικό ρόλο, στην υλοποίηση της βάρβαρης αντιλαϊκής επίθεσης, από τους δήμους και τις Περιφέρειες.
Οι αλλαγές αυτές συνεισέφεραν στη δημοσιονομική πειθαρχία, στη διεύρυνση της αντιλαϊκής φορολόγησης μέσω της αύξησης της τοπικής φορολογίας και της μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης στους δήμους – περιφέρειες, στην εμπορευματοποίηση υπηρεσιών και αγαθών και στην συρρίκνωση τους, στην ανατροπή εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων στους δήμους και στις Περιφέρειες, ουσιαστικά δηλ. η τοπική διοίκηση μέσω αυτών των μεταρρυθμίσεων έπαιξε πιο ενεργό ρόλο στην εξειδίκευση της αντιλαϊκής πολιτικής σε τοπικό επίπεδο.
Σκοπός της προτεινόμενης διοικητικής μεταρρύθμισης « Κλεισθένης 1» – σύμφωνα με τους εμπνευστές της – είναι το πώς θα προσαρμοσθεί πιο αποτελεσματικά το αστικό κράτος και οι δομές του σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων και του κεφαλαίου στο σύνολο των στρατηγικών επιλογών, πως θα υπηρετηθεί πιο αποφασιστικά η ανάγκη της κερδοφορίας του κεφαλαίου και της ανταγωνιστικότητας του στην παρούσα φάση της ανάπτυξης, στρατηγική αντίληψη στην οποία ομονοούν – πέρα από τις επιμέρους διαφορές τους – κυβέρνηση και λοιπά αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης καθώς και οι κυρίαρχες δυνάμεις σε ΚΕΔΕ – ΕΝΠΕ.
Άλλωστε είναι ενδεικτικό ότι στο κοινό κείμενο ΚΕΔΕ – ΕΝΠΕ αναφέρεται επι λέξει μεταξύ των άλλων ως οδικός χάρτης της προτεινόμενης μεταρρύθμισης ότι : «….Κάθε δήμοςαναλαμβάνει την ανάπτυξη της περιοχής του ως έξυπνης πόλης, την αξιοποίηση της δημοτικής περιουσίας για την προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων με την αξιοποίηση εργαλείων όπως συμπράξεις δημόσιου – ιδιωτικού τομέα, συμβάσεις παραχώρησης και την υποστήριξη των επιχειρήσεων της περιοχής ιδιαίτερα για την ανάπτυξη διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων και την προώθηση των εξαγωγών….» .
Ουσιαστικά επιχειρείται και μέσω των περιφερειών και δήμων η αξιοποίηση του συνόλου των αντιλαϊκών μέτρων που εφαρμόστηκαν κατά τη διάρκεια της καπιταλιστικής κρίσης, για να διαμορφωθεί το περιβάλλον αυτό που θα στηρίξει την καπιταλιστική ανάπτυξη, η οποία είναι μια ανάπτυξη άδικη με έντονα τα ταξικά χαρακτηριστικά, ακόμη πιο έντονα από ότι στο παρελθόν γιατί ακριβώς θα βασίζεται σε ένα εργασιακό δυναμικό χωρίς συγκροτημένα εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.
Όμως οι κυρίαρχες δυνάμεις ( ΝΔ- ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ – Ανεξάρτητοι κ.α.) σε ΚΕΔΕ – ΕΝΠΕ στο συνέδριο δεν είπαν κουβέντα για τα ουσιαστικά προβλήματα που ταλανίζουν τα φτωχά λαϊκά στρώματα, όπως λ.χ. για την μείωση των πόρων από το κράτος προς τους δήμους που έχει φθάσει τα τελευταία χρόνια σε ποσοστό άνω του 65% ( δηλ. μολονότι τα έσοδα που εισπράττει το κράτος από τα λαϊκά στρώματα μέσω της άμεσης και έμμεσης φορολογίας στο όνομα της τοπικής διοίκησης αυξάνονται κάθε έτος, το κράτος διαχρονικά παρακρατά και δεν αποδίδει όλο και μεγαλύτερα ποσά σε δήμους και περιφέρειες ), το ΠΔΕ (Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων) είναι ουσιαστικά ανύπαρκτο όσον αφορά τα έργα που καλύπτουν λαϊκές ανάγκες σε δήμους – περιφέρειες ( βλ. αντιπλημμυρικά έργα, έργα αντισεισμικής θωράκισης και προστασίας, σχολεία, παιδικούς σταθμούς κ.α. ), η πρόσληψη προσωπικού γίνεται με ελαστικές μορφές απασχόλησης με πρόβλεψη πληρωμής της μισθοδοσίας του μέσω των ανταποδοτικών τελών των δήμων ( δηλ. των δημοτών ) και όχι από τον κρατικό προϋπολογισμό, την αύξηση της κάθε μορφής δημοτικής φορολογίας και επομένως την ένταση της φοροληστείας και φοροεπιδρομής κατά των λαϊκών στρωμάτων, την « αποκέντρωση» – ευελιξία των δήμων δηλ. την θέσπιση μεγαλύτερης δυνατότητας επιβολής από τους δήμους τοπικής φορολογίας.
Χαρακτηριστικό είναι ότι καμία από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις δεν πήρε θέση σε όλα αυτά τα ουσιώδη ζητήματα που έβαλαν στο συνέδριο οι εκπρόσωποι της « Λαϊκής Συσπείρωσης» δηλ. της παράταξης που στηρίζει το ΚΚΕ σε δήμους και περιφέρειες, όπως και στο ζήτημα ότι από την 1η Μάη, με νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση και οι Δήμοι θα βγάζουν στο σφυρί τα σπίτια όσων έχουν οφειλές προς τους δήμους άνω των 500 ευρώ.
Στον δήμο της Κεφαλονιάς τόσο η δημοτική αρχή Παρίση ( ΝΔ ) αλλά και οι υπόλοιπες δυνάμεις ( Μιχαλάτος – ΣΥΡΙΖΑ, Ενωμένη Τετράπολη -ΠΑΣΟΚ κ.α. ) με τις όποιες επιμέρους διαφοροποιήσεις τους, συμπλέουν σε όλο το αντιδραστικό πλαίσιο λειτουργίας του δήμου όπως έχει διαμορφωθεί, δηλ. αποδέχονται την έλλειψη της κρατικής χρηματοδότησης προς τον δήμο, την ανταποδοτική – επιχειρηματική λειτουργία του δήμου, την ένταση της φορολεηλασίας των λαϊκών στρωμάτων από την μία και την φορολογική ασυλία των μεγάλων επιχειρήσεων από την άλλη, την « αξιοποίηση» δηλ. την παράδοση σε επιχειρηματικούς ομίλους της δημοτικής περιουσίας για την προσέλκυση επενδύσεων και πόρων στο δημοτικό ταμείο, την σύναψη δανείων εκ μέρους του δήμου για την κάλυψη των αναγκών του την δυσβάσταχτη αποπληρωμή των οποίων φορτώνονται για τα επόμενα χρόνια τα φτωχά λαϊκά στρώματα, την μη υλοποίηση έργων που καλύπτουν λαϊκές ανάγκες κ.λ.π.
Κατόπιν αυτών και της στρατηγικής σύμπλευσης των δυνάμεων αυτών στα παραπάνω ουσιώδη θέματα και εφόσον δεν αμφισβητείται το κυρίαρχο αντιδραστικό πλαίσιο, είναι προφανές ότι είναι άκρως αποπροσανατολιστική η όποια « αντιπαράθεση» των παραπάνω δυνάμεων σχετικά με το εκλογικό σύστημα βάσει του οποίου θα διεξαχθούν οι επόμενες εκλογές σε δήμους και περιφέρειες. Το βέβαιο είναι ότι αυτό που προωθείται δεν θα έχει καμία σχέση με την γνήσια αποτύπωση της λαϊκής βούλησης αλλά επιδιώκεται η αναζήτηση και θεσμικά τρόπων για την ευρύτερη στρατηγική σύμπλευση και ενσωμάτωση του λαού στις στρατηγικές επιδιώξεις της άρχουσας τάξης για το επόμενο διάστημα.
Γι’ αυτό το ΚΚΕ και οι δυνάμεις του στην περιφερειακή και δημοτική τοπική διοίκηση τονίζουν ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν για όλα αυτά τα συμπεράσματα τους να μην εγκλωβιστούν στη λογική για το πώς οι δήμοι θα γίνουν πιο λειτουργικοί, πιο αποτελεσματικοί στην προώθηση μιας βαθιάς αντιλαϊκής πολιτικής που μαυρίζει την ζωή των εργαζομένων, αλλά να οργανώσουν την πάλη τουςσυγκροτώντας μια κοινωνική συμμαχία με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, που στόχο θα έχει την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, συγκροτώντας την δική τους λαϊκή εξουσία και οικονομία με αποκλειστικό γνώμονα την κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών τους, όπου οι κρατικές και τοπικές διοικητικές δομές σε αυτήν την εξουσία θα υπηρετούν τους ίδιους τους παραγωγούς του πλούτου.
Γιάννης Κουρούκλης
