Το ζήτημα των φοινίκων που «πεθαίνουν» στο νησί μας είναι πραγματικά κάτι πολύ στενόχωρο και φυσικά δεν έχει να κάνει με πολιτικές σκοπιμότητες και «χρώματα»…

Κάναμε μία μικρή έρευνα σε δημοσιεύματα από διάφορα μέρη της Ελλάδος για το συγκεκριμένο θέμα και αυτά που βρήκαμε είναι πολύ ενδιαφέροντα. Θα αναφέρουμε ενδεικτικά μερικά. Στην Πρέβεζα, δέντρα που βρίσκονται εδώ και 30 χρόνια σε κεντρικά σημεία της πόλης, καταστρέφονται από το «κόκκινο σκαθάρι» και καταρρέουν σαν… χάρτινοι πύργοι, καθώς σαπίζει η βάση τους. Στο Αγρίνιο κάποιοι ευαισθητοποιημένοι πολίτες έκοψαν από μόνοι τους φοίνικα μεγάλης ηλικίας διότι στο εσωτερικό του ζούσαν χιλιάδες σκαθάρια. Στην Κρήτη απειλούνται από το σκαθάρι των φοινικοειδών ακόμη και οι βάγιες, με αποτέλεσμα επιστήμονες του ΤΕΙ να αναλάβουν δράση… Στην Αθήνα πάλι, μεγάλοι Δήμοι «πονοκεφαλιάζουν» για το πώς θα δράσουν και τι μπορούν να προλάβουν να σώσουν από τους φοίνικες.  Άλλα σημαντικά κρούσματα έχουν αναφερθεί σε Ρόδο, Πελοπόννησο και Ήπειρο, ενώ προφανώς υπάρχουν κι άλλα που εμείς δεν γνωρίζουμε.

Πάμε τώρα και στο δια ταύτα, τι είναι δηλαδή το «κόκκινο σκαθάρι… Είναι ένα εντυπωσιακό σκαθάρι με κόκκινο-καφέ χρώμα που φτάνει τα 3 cm μήκος και το οποίο παρασιτεί μέσα στον Φοίνικα. Θεωρείται σήμερα ως ο σημαντικότερος εχθρός των Φοινικοειδών. Επειδή στην Ελλάδα έφθασε από την Αίγυπτο ονομάσθηκε «κατάρα του Φαραώ». Όλα τα στάδια του εντόμου (αυγό – κάμπια – προνύμφη, κουκούλι – νύμφη – ενήλικο) εξελίσσονται στο εσωτερικό του Φοίνικα. Το ενήλικο σκαθάρι μπορεί να πετάξει ημερησίως περίπου 1 χλμ. Η λιχουδιά του είναι ο Κανάριος Φοίνικας χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να επισκεφτεί και τους υπόλοιπους. Το θηλυκό σκαθάρι όταν εντοπίσει κάποιον Φοίνικα εγκαθίσταται στην κορυφή του στο «στέμα» του Φοίνικα και γεννά τα αυγά του σε οπές, πληγές, τομές κλαδέματος, στην βάση των νεαρών, τρυφερών καινούργιων φύλλων του Φοίνικα. Μπορεί να γεννήσει εως και 500 αυγά που εκκολάπτονται ταχύτατα και σε χρόνο από δύο έως και πέντε ημέρες. Το έντομο έχει 3-4 γενιές το χρόνο. Όταν τα αυγά ανοίξουν, οι προνύμφες – σκουλήκια εισέρχονται στο δέντρο και τα κλαδιά και τρέφονται από τους ιστούς του. Η ζημιά προκαλείται από τις προνύμφες (σκουλήκια κάμπιες) που τρέφονται από μαλακούς ιστούς στο εσωτερικό του κορμού. Το μήκος των στοών που ανοίγουν μπορεί να είναι ως και μερικά μέτρα και η διαδικασία είναι τόσο θορυβώδης που μπορεί να ακούσει κάποιος το δέντρο να τρίζει από το μάσημα..

Στα της Κεφαλλονιάς τώρα, τα πράγματα φαίνεται ότι δεν είναι καλά, παρά τις προσπάθειες που γίνονται από την αρμόδια υπηρεσία του Δήμου και παρά την ευαισθησία του Γεωπόνου του Δήμου, του κ. Παπαγγελόπουλου. Οι δικές μας πληροφορίες λοιπόν είναι ότι υπάρχει κίνδυνος, αφού ακόμη κι εκείνοι οι φοίνικες που καταφέρνουν τελικά να «ξεπεράσουν» το πρόβλημα, μπορεί στο μέλλον να υποτροπιάσουν. Κατά καιρούς εμφανίζονται διάφορα σκευάσματα καταπολέμησης του σκαθαριού, πλην όμως πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί γιατί τελευταία ένα τέτοιο σκεύασμα, μαζί με το σκαθάρι, «σκότωσε» και μέλισσες…

Επομένως, δεν είναι θέμα προσώπου, είναι ένα ευαίσθητο ζήτημα, που χρήζει ιδιαίτερης αντιμετώπισης. Κανένας Δήμαρχος, κανένας Αντιδήμαρχος, κανένας γεωπόνος δεν θα ήθελε να συνδέσει το όνομά του με την καταστροφή των φοινίκων στην περιοχή του, άρα δεν θεωρούμε ότι το θέμα είναι προσωπικό ή ακόμη χειρότερα πολιτικό. Απαιτείται συντονισμένη και στοχευμένη δράση με όλα τα μέσα μήπως και προλάβουμε να σώσουμε κάτι…