Τώρα που εμείς χτυπάμε τον ζουρνά

Και οι αγορές χορεύουν

Τα έξυπνα τα σύνορα

Κουκιά μας μαγειρεύουν.!

Στον ύπνο πιάστηκαν κι αυτά

Μιας και ακόμη υπάρχουν λεφτά.

Και εσύ φίλε αγρότη την υπόσχεση του ξέχασέ την

Την καρότσα κράτησέ την

Και σε πρόσφυγα πρόσφερέ την.

Τώρα θα έχουμε και πιστρόφια

Γιατί γελούν μαζί μας ακόμη και τα Σκόπια.

Που προσέφερε το λουλούδι, έφαγε και το κουλούρι.

Άραγε τι να περιμένει από την λίμνη της Ειδομένης;

Μία πράξη πια του απομένει

Την λίρα σε πρόσφυγα να δώσει

Και τον χορό του Ζαλόγγου να του παίξει

Να τον χορέψει.