Στη Συρία πέφτουν βόμβες, στην Ελλάδα πέφτει οδική αναισθησία που πάει σύννεφο.

Στη Συρία συγκρούονται στρατοί, στην Ελλάδα συγκρούονται ποδήλατα, μηχανάκια, αυτοκίνητα, φορτηγά, λεωφορεία.

Στη Συρία χύνεται αίμα στο βωμό των ξένων συμφερόντων, στην Ελλάδα χύνεται αίμα στο βωμό της ανευθυνότητας των αρμοδίων και της αναλγησίας των Ελλήνων.

Στη Συρία ο κόσμος τρέχει για να σωθεί, στην Ελλάδα οδηγεί για να σκοτωθεί!

Είναι μια ιστορία ανείπωτης τρέλας αυτό που συμβαίνει στους δρόμους της πατρίδας. Είναι μια καθημερινή «σφαγή» που οι αρχές θα μπορούσαν να αποτρέψουν, σε μεγάλο βαθμό, αν κουνούσαν το δακτυλάκι τους και έκαναν το αυτονόητο: Να εφαρμόσουν τους νόμους! Δυστυχώς, όμως, όπως με όλα τα πράγματα έτσι και με το Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας οι σχετικοί νόμοι γράφτηκαν, συζητήθηκαν και ψηφίστηκαν στη Βουλή για να περνούν την… ώρα τους οι πολιτικοί μας!

Με το θέμα της οδικής ασφάλειας έχω ασχοληθεί και παλαιότερα αλλά αφορμή να επανέλθω μού έδωσε ο κ. Αναστάσιος Μαρκούζος, ο γνωστός βετεράνος ραλίστας Ιαβέρης, με την παρουσίαση συγκλονιστικών στοιχείων γύρω από τη σφαγή που επιτελείται στους δρόμους της Ελλάδας.

Σταχυολογώ μερικά από τα στοιχεία που παρέθεσε ο κ. Μαρκούζος στην Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας της Βουλής:

Μέσα σε 12 μήνες στην Ελλάδα είχαμε
Κάθε ημέρα έχουμε πέντε νεκρούς, 5 τετραπληγικούς, 10 παραπληγικούς, 60 τραυματίες, ενώ πολύ μεγάλο είναι και το ύψος των υλικών ζημιών!
Τα περισσότερα τροχαία ατυχήματα συμβαίνουν σε κατοικημένες περιοχές με ταχύτητες κάτω από 45 χλμ την ώρα.
Τα πιο πολλά θύματα που αφήνουν την τελευταία τους πνοή στην άσφαλτο, είναι κάτω των 30 ετών ενώ σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, το 60 με 70% των θυμάτων από τροχαία ατυχήματα, είναι ηλικίας 15 – 29.
Στα τελευταία 100 χρόνια, στην Ελλάδα που πέρασε και δύο μεγάλους πολέμους, έχασαν την ζωή τους στα πεδία των μαχών 70.000 Έλληνες. Στα 60 τελευταία χρόνια σε αυτοκινητικά ατυχήματα έχασαν τη ζωή τους 140.000 άνθρωποι, δηλαδή τα τροχαία θύματα ήταν πάνω από τριπλάσια αυτών των πολέμων αν ληφθεί υπόψη η καλυπτόμενη περίοδος, ενώ 350.000 έμειναν ανάπηροι.
Σ’ αυτά τα 60 χρόνια τα τροχαία κόστισαν 12 δισεκατομμύρια ευρώ! Ένα τεράστιο ποσό που πετάχτηκε άδικα στο δρόμο τη στιγμή που η Ελλάδα αντιμετωπίζει ασήκωτα οικονομικά βάρη.
Το 40% του κόστους στην υγεία είναι από τροχαία.
«Ένας γονιός που οδηγεί με πάνω από 10 χλμ την ώρα το αυτοκίνητο και αφήνει το παιδί του να κάθεται στη μέση των πίσω καθισμάτων και δεν το δένει κανονικά στο παιδικό κάθισμα, είναι σαν το προορίζει για αναπηρικό καροτσάκι που θα το σπρώχνει σε όλη του τη ζωή, αν συμβεί ένα βίαιο φρενάρισμα», τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Μαρκούζος.
«Η λύση του προβλήματος είναι η αυτοεκτίμηση. Καθένας, πρέπει να ξέρει πόσο ανεκτίμητος και λατρεμένος είναι, και πόσο θα λείψει από τα παιδιά ή τους γονείς του, αν εμπλακεί σε μια ανόητη σύγκρουση, επειδή τα μυαλό του είναι στα… κάγκελα. Αν θέλουμε άμεσα να μειώσουμε το οδικό έγκλημα, κάθε πρωί ας κοντοστεκόμαστε και ας σκεφτόμαστε πόσες αγκαλιές μας περιμένουν το απόγευμα» υπογράμμισε.
Ο αυτοκινητιστής Ιαβέρης ανάφερε τους λόγους που κάνουν τους δρόμους της Ελλάδας… καρμανιόλες! Κατά τον διακεκριμένο ραλίστα «Κύριες αιτίες είναι οιτραγική κατάσταση των δρόμων και οι επικίνδυνοι οδηγοί που σε συνδυασμό με την άγνοια και την αδιαφορία οδηγούν σε ένα εγκληματικό αποτέλεσμα». Ας μου επιτραπεί να προσθέσω ως ίσως την κυριότερη αιτία της σφαγής, την ανικανότητα των κυβερνήσεων να επιβάλλουν την εφαρμογή των νόμων που ψηφίζουν. Είναι αδιανόητο να περνούν μπροστά από αστυνομικούς μοτοσικλετιστές χωρίς κράνη, μοτοσικλέτες με πάνω τους ολόκληρες οικογένειες, οδηγοί χωρίς ζώνες και με τα παιδιά τους κρεμασμένα από τα παράθυρα και να μην εκδίδεται μια κλίση έτσι για την τιμή των όπλων! Το φαινόμενο αυτό ιδιαίτερα στην επαρχία είναι επιδημικό!

Όσο η πολιτεία κοιμάται οι πολίτες θα σκοτώνονται άδοξα στους δρόμους. «Του Έλληνα ο τράχηλος» μπορεί «ζυγό να μην υπομένει» αλλά και χωρίς παραδειγματική τιμωρία για τις παρανομίες που διαπράττει, δεν πρόκειται να συμμορφωθεί. Θα εξακολουθεί να σε σκοτώνει σε τροχαίο και στην κηδεία σου θα σου στέλνει στεφάνι με την επιγραφή «ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΕΣ».

Μέχρι την επόμενη εβδομάδα να περνάτε καλά. Αν το βρίσκετε δύσκολο, πρέπει να φιλοσοφήσετε λίγο τη ζωή. Βάλετε στην άκρη τις πίκρες της. Μην αφήνετε τις απογοητεύσεις να σας κυριεύουν. Υπάρχουν και χειρότερα. Η ευτυχία είναι τέχνη που δυστυχώς δύσκολα διδάσκεται. Και μη ξεχνάτε να οδηγείται με σύνεση.

Οποιοδήποτε σχόλιό σας μπορείτε να το στείλετε στο ΜΜΕ που φιλοξενεί το άρθρο ή στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση georgemessarisgmail.com και εγώ θα το μεταβιβάσω.

www.omegadocumentaries.com(Τελευταία παραγωγή: ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗ – ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ)