Τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες ζούμε υπό καθεστώς ξένης οικονομικής κατοχής. Ίσως όχι τόσο σκληρής σαν την Ναζιστική του Παγκοσμίου πολέμου, σίγουρα όμως σαν την Ιταλική, τότε που ανοίγαμε λάκκους στα κατώγια των σπιτιών μας για να κρύψουμε το λίγο λάδι και το λίγο στάρι που γλυτώναμε από το πλιάτσικο. Η τραγωδία όμως δεν ήταν τότε, ούτε είναι και τώρα, για όλους.
Τότε οι μαυραγορίτες γλεντούσαν, τώρα τα «υψηλά εισοδήματα» και οι κουμανταδόροι, οι σύγχρονοι μαυραγορίτες, το γλεντούν επίσης. Χορτάτοι από τα «δανεικά» απ’τους ξένους τοκογλύφους, μηχανεύονται κάθε είδους κόλπα, ώστε να φορτώσουν τις συνέπειες σ’αυτούς που φταίνε λιγότερο, η και καθόλου, όπως εμείς οι ναυτικοί, που ενώ δεν ωφεληθήκαμε ούτε ένα ευρώ απ’αυτά τα «δάνεια», μας στήνουν πρώτους πρώτους στον τοίχο. Κι’αυτό δεν συμβαίνει τώρα, συνέβαινε από συστάσεως του ταμείου μας , του ΝΑΤ , εδώ και 150 χρόνια. Τότε που οι επικεφαλής του , Ναύαρχοι Π.Ν. ή Λ.Σ. χορηγούσαν «ελέη» στις χήρες των πνιγμένων ναυτικών ή αργότερα που στις αιτήσεις για κάποια αύξηση στις συντάξεις όσων ναυτικών επέζησαν από την λαίλαπα του Μεγάλου πολέμου, απαντούσαν πως τα «οικονομικά του ΝΑΤ δεν το επιτρέπουν». Επέτρεπαν όμως τα θαλασσοδάνεια προς τους εφοπλιστές, το «μπούκωμα» του ταμείου μας με άσχετους με το επάγγελμα, Αιγυπτιώτες και παλιννοστούντες από το τότε «παραπέτασμα», την αγορά ακινήτων που ο πωλητής καθόριζε την τιμή και ο ενοικιαστής το ενοίκιο, καθώς και αχρήστων αντικειμένων όπως τα τούρκικα κανόνια απ’ την ναυμαχία του Ναβαρίνου, την υποχρεωτική συμμετοχή στην αγορά κρατικών ομολόγων που τελικά χάνονταν, τις καταθέσεις των αποθεματικών του με μηδενικό επιτόκιο και την εν συνεχεία δραχμοποίησή τους και τα παιγνίδια με το χρηματιστήριο. Μόνο για τις συντάξεις μας δεν υπήρχαν χρήματα. Μ’αυτό το πρόσχημα τις κρατούσαν στο 45-50% σε σχέση με τους μισθούς των εν ενεργεία , που με πολύχρονους αγώνες κάποια στιγμή άγγιξαν για λίγο την σχέση 70%, όταν στο Δημόσιο κηφηναριό η σχέση ξεκινούσε από το 80% και έφθανε στο 120%. Κι’όσο για το εφ’άπαξ, του καπετάνιου και Α’Μηχανικού είναι 23-15.000 ευρώ, όταν ενός παπά, μειώθηκε, μετά τις περικοπές, στα 40.000 ευρώ και στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ στα 60-80-200.000 ευρώ.
Περνά δύσκολες ώρες η πατρίδα, μας λένε αυτοί που την ταυτίζουν με την τσέπη τους. Όμως τα κλεμμένα της λίστας Λαγκάρντ παραγράφονται στις 31/12/2015. Και η σιωπή είναι εκκωφαντική για τα ακριβά ακίνητα συμπατριωτών της λίστας Λονδίνου, τα ιδιωτικά σκάφη της λίστας Ρόττερνταμ, για τις σκεπασμένες πισίνες των ακριβών προαστίων και την επιδεικτική πολυτελή διαβίωση των celebrities και όχι μόνο. Κι’η διαφθορά που κοστίζει στην χώρα 40 δις (όπως λένε), απλώς αναφέρεται. Κι’όταν πιαστεί κάποιος δικός τους να κλέβει και δεν γίνεται να μην τον καλύψουν ορίζεται η δίκη του την παραμονή της παραγραφής. Κι’η δική μας αντίδραση; ΧΛΙΑΡΉ , ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ. Δεν ακολουθούμε το παράδειγμα της θυγατέρας του Χιώτη ναυτικού, να λέμε «βγάλτε τον σκασμό, αν δεν γνωρίζετε το θέμα που σχολιάζετε» σ’όλους αυτούς τους τύπους, πολιτικούς ή δημοσιογράφους, που αμολάνε κοτσάνες , όπως: «Είναι ντροπή να υπάρχουν συνταξιούχοι των1500 ευρώ την ώρα που υπάρχει τέτοια ανεργία στους νέους» – «όλοι στην Ελλάδα παίρνουν παραπάνω σύνταξη απ’όση δικαιούνται» – «δεν αντέχει το ασφαλιστικό σύστημα με έναν εργαζόμενο να συντηρεί ένα συνταξιούχο» – «κάθε Έλληνας χρωστά στους δανειστές 30.000 ευρώ» Ο ναυτικός από πού τα χρωστάει, πότε τα δανείστηκε; Κι’ οι υπόλοιπες ηλιθιότητες τους που φανερώνουν απλώς την ασχετοσύνη τους. Δεν αρκεί όμως μόνο το «βγάλτε τον σκασμό». Χρειάζεται κάτι πιο δραστικό. Κάποιου είδους «μπόχα», σαν εκείνη που πριν δυο τρία χρόνια πλημμύρισε την Αθήνα, από τα καμένα βερνικωμένα σανίδια και ανάγκασε τους κουμανταδόρους με τις εκλεπτυσμένες μύτες να μειώσουν την τιμή του πετρελαίου θέρμανσης. Αλλά και στα άλλα δύο καυτά για τους ναυτικούς θέματα, η κατάσταση είναι εξίσου δραματική. Στην ναυτική εκπαίδευση και στην απασχόληση. Στην πρώτη η μόνη «αναβάθμιση» που έγινε , είναι η αλλαγή του τίτλου των Ναυτικών σχολών σε Ναυτικές Ακαδημίες. Στη δεύτερη, την απασχόληση, ακόμη χειρότερα. Εκδίωξη των Ελλήνων ναυτικών από τα Ελληνόκτητα πλοία και αντικατάσταση τους από πληρώματα της ΝΑ Ασίας, «άριστα» εκπαιδευμένα στα μονόξυλα και στις πιρόγες τους και Αξιωματικούς από τις Ανατολικές Ευρωπαϊκές χώρες, συνήθως τύφλα στο μεθύσι, «διαφημίζοντας» έτσι την Ελληνική Ναυτιλία, καθώς ήδη αρκετές ξένες αρχές, απαιτούν alcotest από τους καπετάνιους των Ελληνικών καραβιών. Εκδίωξη που δρομολογήθηκε μέσα από τα εφοπλιστικά γραφεία, σε συνεργασία με τους δουλεμπόρους του Πειραιά.
Ο σύλλογος των Ναυτικών της Κεφαλονιάς «ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ» στέκεται αλληλέγγυος και συντάσσεται πίσω από τα κοινά αιτήματα των συναδέλφων όλης της χώρας. Αιτήματα για τα οποία η ΠΝΟ πρέπει να οργανώσει τις σωστές αντιδράσεις. Αν δεν εισακουστούν τα αιτήματά μας και οι απαντήσεις που θα πάρουμε δεν μας ικανοποιούν, είμαστε αποφασισμένοι να κλιμακώσουμε τις διαμαρτυρίες μας και ευελπιστούμε σε μια πανελλαδική απεργία με την συμμετοχή και των συνταξιούχων. Δηλαδή αν η κυβέρνηση επιτάξει τα πληρώματα τότε εμείς θα πρέπει να σταθούμε στους καταπέλτες και να εμποδίσουμε την αναχώρηση των πλοίων για να έχει επιτυχία η απεργία. Καλούμε τα σωματεία των εν ενεργεία, αφήνοντας στην άκρη τις κομματικές τους ταυτότητες, να δώσουν τον αγώνα για την δικαίωση των αιτημάτων του κλάδου. Καλούμε τους απανταχού Έλληνες ναυτικούς να κάνουν ότι πρέπει γιατί σε λίγο έρχεται η δική τους σειρά και θα νιώσουν στο πετσί τους τις συνέπειες της αδράνειας. Η δε ΠΕΣΝΑΤ για τις συνεχείς μειώσεις των συντάξεών μας , με κοινή οικονομική επιβάρυνση να οργανώσει προσφυγή στο ΣτΕ, τις αποφάσεις του οποίου θα αναγκαστούν να εφαρμόσουν. Το ότι για τις πρόσφατες μηχανεύονται χίλιους δυο τρόπους για να το αποφύγουν, ενισχύουν την πεποίθηση για τον αμοραλισμό τους, και στιγματίζουν και θα στιγματίζουν τόσο την σημερινή κυβέρνηση, όσο και τις προηγούμενες, από την μεταπολίτευση κι’εδώ, συνυπεύθυνες για το σημερινό κατάντημα της Ελληνικής κοινωνίας, κι’όχι μόνο το οικονομικό. Μπορεί εμείς οι ανώνυμοι, τα παιδιά και τα εγγόνια μας να υποφέρουμε, είναι όμως σίγουρο πως το φτύσιμο της ιστορίας θα είναι τέτοιο, που οι επίγονοί τους θα ντρέπονται να βλέπουν τα ονόματα των γεννητόρων τους να προστίθενται στον μακρύ (δυστυχώς) κατάλογο που την κορυφή του «κοσμεί» το όνομα του ΕΦΙΑΛΤΗ.
