Την ίδια ακριβώς ημέρα που ο Πρωθυπουργός της χώρας επισκέφτηκε εκτάκτως τη Κεφαλονιά για να διαπιστώσει ο ίδιος το μέγεθος του προβλήματος και λίγο μετά τη διατύπωση δηλώσεων για τη “Κεφαλονιά που άντεξε” και τη “Κυβέρνηση που στέκεται και θα σταθεί δίπλα στα προβλήματα που άφησε ο σεισμός”, ο πολλά υποσχόμενος Υπουργός – Ειδικός επί των ενεργειακών ζητημάτων της χώρας, ο κος Μανιάτης, έσπευδε στην Αθήνα να πανηγυρίσει για την ολοκλήρωση της επεξεργασίας των δεδομένων από τις σεισμικές έρευνες για υδρογονάναθρακες στο Ιόνιο (και τη Νότια Κρήτη) και τη μεταμόρφωσή τους σε μια βάση δεδομένων προσβάσιμες σε πετρελαϊκές εταιρείες, με σκοπό τη προκήρυξη διαγωνισμού για παραχώρηση στη διεθνή πετρελαϊκή βιομηχανία των “εμπορεύσιμων” θαλασσίων οικοπέδων. Για το σκοπό αυτό μάλιστα, πραγματοποιήθηκε την ημέρα αυτή σύσκεψη υπό τον Υπουργό, με συμμετοχή στελεχών του Υπουργείου, των εκπροσώπων της νορβηγικής εταιρείας PGS και του γαλλικού οίκου BEICIP (θυγατρική εταιρεία του Γαλλικού Ινστιτούτου Πετρελαίων).
Η ανιστόρητη και “αφύσικη” αυτή προτεραιότητα της Κυβέρνησης (όπως και των αμέσως προηγούμενων) έρχεται με εντελώς ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟτρόπο την ίδια στιγμή που η Κεφαλονιά, προσπαθεί να ξεπεράσει τη σεισμική δοκιμασία και να επιστρέψει σε φυσιολογικούς ρυθμούς. Εκτός δε απο ανιστόρητη και προκλητική, η μόλις χθεσινή τοποθέτηση του αρμόδιου Υπουργού, δηλώνει με σαφή και συγκεκριμένο τρόπο την κυνική και πραγματική αδιαφορία της συγκεκριμένης αυτής “ενεργειακής” πολιτικής για το Ιόνιο, τα νησιά και τις τοπικές κοινωνίες, μια αδιαφορία που αγγίζει τα όρια της πιο απροκάλυπτης αναλγησίας καθώς αντί το επίσημο κράτος να ανασυγκροτεί ένα σχέδιο αποκατάστασης και επανόρθωσης των συνεπειών από έναν καταστροφικό σεισμό στο Ιόνιο, κύριο μέλημα, ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΗΜΕΡΑ,αποτελεί η προώθηση στις διεθνείς αγορές θαλασσίων οικοπέδων του Ιονίου με ενεργειακό ενδιαφέρον. (Προκαλεί δε ακόμη περισσότερο η σχεδόν ταυτόχρονη αντικατάσταση στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων της σημερινής ημέρας (30-1-2014) του χάρτη της “σεισμικής” Κεφαλονιάς με τον χάρτη μιας άλλης Κεφαλονιάς γεμάτης ενεργειακά “πλούτη”, που σημειολογικά και περίεργα ακολουθούν εικόνες με τον “κατα φαντασίαν” κατεστραμμένο Μύρτο. Αυτή την Κεφαλονιά, θέλουν;)
Φαντάζει δε τρομακτικό για τους κατοίκους της Κεφαλονιάς αλλά και των υπολοίπων περιοχών του Ιονίου, την ίδια στιγμή που αγνοείται με αντι-επιστημονικό και άρα εγκληματικό τρόπο η σεισμικότητα της περιοχής, σε μια συγκυρία που το νησί βιώνει την τραυματική εμπειρία ενός (ακόμη) μεγάλου σεισμού κι ενώ -την ίδια ημέρα- στην Ετήσια Ομιλία της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρίας με θέμα: «Η Πρόγνωση των Σεισμών», ο Καθηγητής Παπαζάχος δηλώνει πως “με βάση το μεσοπρόθεσμο μοντέλο πρόγνωσης σεισμών που χρησιμοποιούμε μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια θα υπάρξει σεισμός την περιοχή του Ιονίου στην Κεφαλονιά, ο οποίος θα είναι 7 ρίχτερ”, η Κυβέρνηση χωρίς καν τα τηρεί τα προσχήματα μιας ειλικρινούς και κυρίως έμπρακτης συμπάθειας για τους δοκιμαζόμενους κατοίκους του νησιού, έρχεται να διαφημίσει τα ενεργειακά πλούτη μιας τραυματισμένης από τις δονήσεις θάλασσας.
Προκύπτει δε άμεσα και αυτονόητα, το απλό ερώτημα του κάθε πολίτη της Κεφαλονιάς που βιώνει τη τρομακτική εμπειρία του σεισμού, τι θα συνέβαινε αν την ίδια στιγμή των 6,2 Ρίχτερ και της μεγάλης επιτάχυνσης του σεισμικού φαινομένου λόγω του επιφανειακού εστιακού βάθους, αν σε λίγα ναυτικά μίλια από τη νησί στέκονταν εγκατεστημένες οι δεξαμενές άντλησης και πρώιμης επεξεργασίας των υδρογονανθράκων; Ποιος εγγυάται οτι ένας παρηκμασμένος λόγω της μνημονιακής αποσύνθεσης και των μακροπρόθεσμων συνεπειών της οικονομικής κρίσης κρατικός μηχανισμός, θα μπορούσε να επέμβει δραστικά και αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση τέτοιων σεισμικών ατυχημάτων; Πόσο αδύνατη θα ήταν μια αποκατάσταση ζημιών απο διαρροή αποβλήτων, όταν κρίνεται δύσκολη η αποκατάσταση πιο “αντιμετωπίσιμων” επιφανειακών ζημειών ; Και τέλος, στην επικείμενη “εμποροπανήγυρη” των θαλασσίων οικοπέδων του Ιονίου, με ποιο τρόπο η υπο οικονομική κατάρρευση Ελλάδα, θα επιβάλλει όρους σεισμικής επικινδυνότητας στην κατέχουσα τη δεσπόζουσα θέση σε μια τέτοια συναλλαγή, πετρελαϊκή βιομηχανία;
Ο Πρωθυπουργός, κατά το πέρας της επίσκεψής του στο νησί, έκανε λόγο για Κασσάνδρες που διαψεύστηκαν. Πόσο δίκιο να έχει άραγε, όταν προτεραιότητα της Κυβέρνησης του, δεν φαίνεται να είναι η ενίσχυση τοπικών παραδοσιακών τομέων οικονομικής δραστηριότητας που θα υποβληθούν αμέσως μετά το πρώτο σοκ του σεισμού σε δεινές περιπέτειες, αλλά – φευ- την ίδια ακριβώς στιγμή, η προώθηση ενεργειακών μεταπωλήσεων; Και πόσο υποκριτικό μπορεί να φαίνεται ένα ακόμη κι επίτοπιο ενδιαφέρον, όταν η στιγμή της καταστροφής κι ένα φυσικό φαινόμενο δεν εμπνέει τον ηγήτορα μιας χώρας να αλλάξει στάση, αντιλαμβανόμενος οτι σε μια από τις πιο σεισμικές περιοχές της Ευρασίας, δεν είναι δυνατόν να τοποθετούνται αντλίες εξάντλησης της φυσικής και φυσιολογικής αντοχής. Εκτός κι αν θέλει ο ίδιος να πάρει τη θέση της Κασσάνδρας, αν και τότε θα έχει ήδη δοκιμάσει τις δονήσεις της δικής μας ανοχής, που ήδη συλλέγει ο κυνικά και προκλητικά αδιάφορος -για όλους εμάς- κύριος Μανιάτης. Ο οποίος θα πρέπει εκτός από “Κασσάνδρα”, να θεωρεί τον εαυτό του για την Κεφαλονιά, persona non grata, καθώς επέλεξε το “φτηνό” πετρελαϊκό παζάρι, την ίδια ακριβώς ημέρα που θα όφειλε με την ιδιότητά του αυτή, να παρίσταται σε συσκέψεις και πρωτοβουλίες για το καλό του νησιού και του Ιονίου συνολικά. Κρίμα!!!
Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία Κεφαλονιάς για τους Υδρογονάνθρακες
