“Αυτοί που είναι εναντίον της πολιτικής είναι υπέρ της πολιτικής που τους επιβάλλεται” είπε κάποτε ένας Γερμανός συγγραφέας.

Θα μου πείτε: “Για ποια πολιτική μας μιλά ο συγγραφέας”;

Για την “πολιτική” που εφαρμόζουν τόσα χρόνια οι φωστήρες του Κοινοβουλίου μας; Δύσκολη η απάντηση. Το μόνο σίγουρο είναι ότι, “μια από τις τιμωρίες του να μην καταδέχεσαι να ασχοληθείς με την πολιτική, είναι ότι καταλήγεις να σε κυβερνούν οι κατώτεροί σου” όπως μας είπε ο Πλάτων πριν από πολλούς αιώνες!

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η “Πολιτική” πρέπει να είναι η ίδια όλες τις φορές. Στην περίπτωσή μου (όπως και σε αυτή της “Δημιουργίας, Ξανά!”) έχω διαλέξει μια τελείως διαφορετική προσέγγιση προς την θεωρία της “Πολιτικής τακτικής”. Γνωρίζω βέβαια, εκ προοιμίου, ότι είναι δύσκολη έως αδύνατη, με αυτόν τον τρόπο, η όποια επιτυχία! Δεν απευθύνομαι βλέπετε στην πλειοψηφία. Δεν απευθύνομαι στην νοοτροπία αυτή που μας έφερε εδώ! Δεν ζητώ την ψήφο του ασυνείδητου Πολίτη! Δεν ζητώ την ψήφο όσων δεν είναι σε θέση να μελετήσουν και να ερευνήσουν θέσεις-προτάσεις!

Και για να γίνω πιο σαφής:

Δεν ζητώ την ψήφο αυτού που δεν σέβεται τον συνάνθρωπό του! Δεν ζητώ την ψήφο αυτού που ανερυθρίαστα παρκάρει το αυτοκίνητό του μπροστά από την ράμπα των αναπήρων! Δεν ζητώ την ψήφο αυτού που βγάζει το κατοικίδιό του βόλτα και δεν σηκώνει τα περιττώματά του! Δεν ζητώ την ψήφο του Ελ. Επαγγελματία, που με αφορμή την κρίση, εκμεταλλεύεται τον ιδρώτα και την ανάγκη του υπαλλήλου του! Δεν ζητώ την ψήφο των όσων Δημοσίων Υπαλλήλων κατέκτησαν την όποια θέση τους, με πράξεις…. αν μη τι άλλο ατιμωτικές, πάντα εις βάρος του Κοινωνικού συνόλου! Δεν ζητώ την ψήφο όσων πιστεύουν σε ιστορίες…. για αγρίους, χρησιμοποιώντας τες, κατά το δοκούν, για να αποποιηθούν των όποιων προσωπικών τους ευθυνών! Δεν ζητώ την ψήφο όποιου νομίζει ότι θα ωφεληθεί προσωπικά από αυτή του την πράξη! Δεν ζητώ την ψήφο όσων δεν αποδέχονται το διαφορετικό, είτε είναι άνθρωπος από άλλη Χώρα, είτε είναι άλλου σεξουαλικού προσανατολισμού, είτε απλά “ξεχωρίζει”! Δεν ζητώ την ψήφο όσων δεν αποδέχονται τις ατομικές ελευθερίες και τις οικονομικές τέτοιες! Δεν ζητώ την ψήφο των φανατισμένων! Δεν ζητώ την ψήφο αυτών που αναμένουν υποσχέσεις!

Όπως βλέπετε, ονειρεύομαι μια διαφορετική Ελλάδα. Μία Ελλάδα που Πολιτική δεν είναι το “γλείψιμο” και οι υποσχέσεις, αλλά οι πράξεις! Μια Πολιτική που δεν βασίζεται στην παράνομη αφισοκόλληση, στην παράδοση “έτοιμων” ψηφοδελτίων και στην… παραπλάνηση!

“Το να λες, δεν μ’ απασχολεί η πολιτική, είναι σαν να λες… δεν μ’ απασχολεί η ζωή!” είπε κάποτε ένας Γάλλος συγγραφέας! Τι είδους “Πολιτική” θέλουμε όμως; Το έχουμε σκεφθεί;

Δημήτριος Σιμωτάς του Παναγή

Υποψήφιος βουλευτής – “Δημιουργία, Ξανά!”