Του Παύλου Παπαδάτου*

Το πραγματικό έλλειμμα, συμπεριλαμβανομένων και των απλήρωτων οφειλών του δημόσιου προς τον ιδιωτικό τομέα είναι 13%! Τώρα, πότε θα βρεθεί η χώρα με πρωτογενές πλεόνασμα, Κύριος οίδε. Με ύφεση της τάξεως του 6%, είναι φυσικό ότι ούτε το χρέος αλλά ούτε και το έλλειμμα αντιμετωπίζεται.   Μείωση του κράτους και αύξηση επενδύσεων, ίσως βοηθούσε. Η κυβέρνηση όμως δεν μπορεί να ελέγξει ούτε το βαθύ ΠΑΣΟΚ ούτε το βαθύ κράτος και σίγουρα δεν γνωρίζει πως να άρει τα εμπόδια που δυσχεραίνουν τις επενδύσεις. Εξ άλλου κανείς δεν επενδύει σε μία υπό πτώχευση χώρα.

Το απίθανο ελληνικό κράτος έχει θεσμοθετήσει – και πληρώνουμε- 600 διαφορετικούς φόρους και εισφορές! Τα γρηγορόσιμα και τα λαδόσιμα δεν υπολογίζονται. Όποια συντεχνιακή ομάδα μπορεί και ασκεί πίεση, επιβάλλει τη δική της εισφορά! Η οικονομική μας πτώχευση είναι αποτέλεσμα της πολιτικής μας πτώχευσης. Εκεί που μας οδήγησαν, ο δρόμος της οικονομικής μας πτώχευσης είναι μονόδρομος.

Η κυβέρνηση σε καμία περίπτωση δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχίσει να εφαρμόζει τη βασανιστική και ενίοτε αναποτελεσματική για τη χώρα μας συνταγή της τρόικα. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να δίνουμε το 15% του ΑΕΠ στην εξυπηρέτηση του χρέους μας, το οποίο ποσοστό θα αυξάνεται όσο αυξάνεται και η ύφεση. Αν και είναι λογική η θέση του κυρίου Παπακωνσταντίνου, ότι το όφελος της αναδιάρθρωσης θα είναι πολύ μικρότερο από την ανυπολόγιστη ζημιά που θα προκαλέσει, εν τούτοις, εκεί που μας οδήγησε άλλη επιλογή δεν έχουμε.

Οι διαρροές τύπου Spiegel θέτουν σε άμεσο κίνδυνο τη βιωσιμότητα των ελληνικών τραπεζών, οι οποίες μάλιστα βρίσκονται αντιμέτωπες με καθυστερημένα δάνεια ύψους 31 δις και είναι αποκλεισμένες από τις διεθνείς αγορές. Οι βάσεις για τη σημερινή οικονομική εξαθλίωση και αποβιομηχανοποίηση της Ελλάδας τέθηκαν στη δεκαετία του 1980. 

Κανένας άλλος ευρωπαϊκός  λαός δεν έχει θυσιάσει τόσα πολλά σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και δεν βασανίζεται τόσο πολύ όσο εμείς σήμερα, χωρίς καν ορατό όφελος. Άλλο μάθημα δεν μας χρειάζεται. Οι συνέπειες που υφιστάμεθα είναι χειρότερες από αυτές της πτώχευσης. Ούτε ο κύριος Σόρος, ούτε ο κύριος Ρουμπινί μπορούν σήμερα να μας σώσουν. Το ΔΝΤ ας αλλάξει άμεσα τη συνταγή. Σε αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να την αλλάξουμε μόνοι μας.

*Ο Παύλος Παπαδάτος είναι Οικονομολόγος – επικοινωνιολόγος.

Αρθρογραφεί στη «Real News»