Κριτική θεάτρου από την Φένια Αποστόλου
Ο Κωνσταντίνος Πασσάς και ο Γιάννης Παπαθανάσης,δύο μεγάλοι μέντορες του γέλιου, συμπρωταγωνιστούν στην ευφυέστατη κωμική επιθεώρηση τσέπης “Οι Κρισκατάρατοι” που παίχτηκε για περίπου δύο μήνες (Δευτέρα-Τρίτη) στο διαδραστικό πολυχώρο “Πασάγιο 8″στον Κολωνό.
Ο χειμαρρώδης λόγος, η περιπαιχτική διάθεση σε όσα μας συμβαίνουν και η αισιόδοξη ματιά σαν στάση αντιμετώπισης κάθε δυσκολίας συνθέτουν τα πηγαία κείμενα του Κωνσταντίνου Πασσά.
Η παράσταση έχει μορφή επιθεώρησης και είναι μοιρασμένη σε έντεκα σκετς, έντεκα υποκριτικές αφορμές όπου με μία αλληλουχία μεταμορφώσεων οι δύο πρωταγωνιστές μας ξεδιπλώνουν το πολύπλευρο και εξαιρετικά “σμιλευμένο” ταλέντο τους.
Η παράσταση ξεκινάει με μια χαρακτηριστική σκηνή από τα “Κίτρινα Γάντια” όπου μας παρουσιάζεται η δυαδική σκηνική σχέση των δύο κωμικών μέσα από τον όρο “ατάκα”, βασικό συστατικό μιας επιτυχημένης κωμωδίας.
Από την αξέχαστη λοιπόν ατάκα “από πορτοκάλι” του Γιάννη Γκιωνάκη ως αφελή σερβιτόρου του χθες, περνάμε στην κρίση του σήμερα με μία παρέλαση πραγματικών και φανταστικών προσώπων της ελληνικής κοινωνίας να μας το επιβεβαιώνουν σε κάθε τους εκδήλωση.
-Οι δημόσιοι υπάλληλοι (ρακοσυλλέκτες) που αναπολούν περασμένα μεγαλεία.
-Η Γκόλφω και ο Τάσος με ξεκαρδιστικό δεκαπεντασύλλαβο να έχουν σεξουαλικά προβλήματα λόγω της κρίσης και η μειωμένη λίμπιντο του Τάσου να φέρνει την Γκόλφω σε σκηνές απίστευτης υστερίας.
-Οι δύο χήρες και ο μεταξύ τους διαγωνισμός για την καλύτερη ερμηνεία “κρίσης” πένθους.
-Τα δύο παιδάκια ντυμένα cowboy και ινδιάνος αντίστοιχα να λένε με “φορεμένη” παπαγαλία ετυμολογικές έννοιες της λέξης “κρίση” όπως χρησιμοποιείται κατά περίπτωση.
-Ο Καραγκιόζης και ο Σταύρακας να θέλουν να τα βάλουν με το Δ.Ν.Τ. σαν ήρωες που θα σώσουν τη χώρα από αυτό το τέρας, όπως είχαν συνηθίσει να μάχονται τόσα χρόνια στις δυσμενείς συνθήκες που πέρασε κατά καιρούς η Ελλάδα, μέσα από το θέατρο σκιών.
Οι παραπάνω σκηνές που ξεχώρισαν είναι μια μικρή γεύση από τα σκηνικά δρώμενα των “Κρισκατάρατων” που θέλουν να μας περάσουν μέσα από τη σάτιρα το μήνυμα ότι η κρίση και οι όποιες απειλές απ’ αυτήν είναι μέρος του “παιχνιδιού” και μία αφορμή για να οριοθετήσουμε ξανά τις ανάγκες μας, τους εαυτούς μας και να κρατήσουμε την ουσία και μόνο. Για αυτή τη μοναδική ουσία της ζωής λοιπόν, που δεν είναι άλλη απ’ το να συνεχίζουμε να παλεύουμε και να ζούμε, δεν θα ταίριαζε καλύτερο τραγούδι για το φινάλε της παράστασης από το “Ας κρατήσουν οι χοροί”, του Διονύση Σαββόπουλου.
Κύριε Πασσά, “Οι Κρισκατάρατοι” είναι ένα έργο εμπνευσμένο από την οικονομική κρίση και τα αποτελέσματά της,καθώς και μία αναμέτρηση με τους εαυτούς μας μπροστά στην απώλεια των μέχρι τώρα αγαθών που είχαμε συνηθίσει να απολαμβάνουμε.
Πιστεύετε ότι η σάτιρα μπορεί να ελαφρύνει την βαριά ατμόσφαιρα που επικρατεί; Είναι σε θέση οι Έλληνες σαν νοοτροπία λαού να δεχτούν τον αυτοσαρκασμό μπροστά σε οποιαδήποτε δύσκολη συνθήκη ή οι δυσκολίες οδηγούν στο να χαθεί και το χιούμορ, που είναι τελικά το τελευταίο ανέξοδο κομμάτι της αισιοδοξίας στο οποίο μπορούμε να βασιστούμε;
“Οι Κρισκατάρατοι” είναι μια κωμωδία-επιθεώρηση τσέπης με κοινό άξονα την κρίση: την οικονομική, την κοινωνική, τη λάθος ή ορθή κρίση, την κρίση των αξιών, των θεσμών αλλά υπό το πρίσμα του χιούμορ και με τους κανόνες της κωμωδίας. Πάντα η σάτιρα λειτουργούσε με έναν τρόπο λυτρωτικό απέναντι στις δυσκολίες που είχε να αντιμετωπίσει ο Έλληνας και πόσο μάλλον στη συγκεκριμένη δυσμενή συγκυρία που αφορά όλη τη χώρα μας. Είναι γνώρισμα της φύσης του Έλληνα να ξορκίζει το “κακό” μέσα από το γέλιο.
Μην ξεχνάμε ότι ο Αριστοφάνης είχε γράψει αρκετές κωμωδίες του με σκοπό να στηλιτεύσει τους πολέμους και την κακή κυβερνητική πολιτική της εποχής του και δεν είναι τυχαίο ότι είχαν τόση μεγάλη αποδοχή από το κοινό.
Και στις μέρες, σαφώς βιώνουμε με αρνητικό τρόπο αυτό που μας συμβαίνει, αλλά εξακολουθούμε να γελάμε με τα πάθη μας και τα “δεινά” που μας έχει φέρει αυτή η εποχή, βγάζουμε ανέκδοτα που αφορούν σύγχρονα γεγονότα και καταστάσεις και το θεατρόφιλο κοινό εξακολουθεί να επιλέγει παραστάσεις όπου η σάτιρα και το χιούμορ κυριαρχεί.
Το γέλιο είναι σωτήριο σε κάθε περίπτωση και μπορεί να ελαφρώνει το βαρύ κλίμα που υπάρχει γύρω μας και ίσως κάποιες φορές να δίνει πιο σημαντικές λύσεις και από τις πιο σοβαροφανείς και βαρύγδουπες δηλώσεις ή προτάσεις.
Αυτό προσπαθούμε κι εμείς μέσα από την παράστασή μας. Να διασκεδάσουμε, να προβληματίσουμε και έμμεσα, αν μπορούμε ,να δώσουμε κάποιες λύσεις…Χαμογέλα Έλληνα, κρίση είναι θα περάσει!
Σ.Σ.: Στην κεντρική φωτό η Φένια Αποστόλου εν καιρώ κρίσης ανάμεσα στους Κρισκατάρατους Γιάννη Παπαθανάση και Κωνσταντίνο Πασσά (φωτογράφος Σταύρος Ράγιας).
