Ξεκίνησε ως ηθοποιός αλλά στην πορεία την κέρδισε η πολιτική. Φέτος η Νόρα Κατσέλη επιστρέφει στο σανίδι ως Φλώρα Γκόφορθ, στο εμβληματικό έργο του Τένεσι Ουίλιαμς «Ο τελευταίος επισκέπτης», επισημαίνοντας ότι το «θέατρο δεν είναι επάγγελμα, είναι χόμπι, έρωτας και πάθος».
Θεωρεί ότι η εμπλοκή της με την πολιτική ήταν μία πολύ μεγάλη στιγμή της ζωής της και δεν το έχει μετανιώσει. «Αν ξανάρχιζα από την αρχή, πάλι την ίδια πορεία θα ακολουθούσα» αποκαλύπτει.
Αναφερόμενη στην τρέχουσα πολιτική κατάσταση υποστηρίζει μεταξύ άλλων «ότι δεν νιώθει καμία απογοήτευση με την παρούσα κυβέρνηση. Νιώθω προδοσία με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, όλες».
Για τα όσα συμβαίνουν με τους μετανάστες νιώθει θυμό και χαρακτηρίζει την κατάσταση ως «θέατρο του παραλόγου».
Επίσης παίρνει θέση και θεωρεί απαράδεκτο το κατέβασμα της παράστασης της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού.
- Τι ήταν αυτό που σας έκανε να επιστρέψετε στη σκηνή;
Noμίζω ότι ήταν η απέραντη ανάγκη μου για το θέατρο, η ανάγκη μου να εκφραστώ, καθώς και η ανάγκη μου να υπάρξω ως ηθοποιός πάλι.
- Πώς αισθάνεστε μετά από την πολύχρονη απουσία σας από το θεατρικό σανίδι;
Επί της ουσίας έχω να πατήσω το σανίδι τα τελευταία 3 χρόνια. Συγκεκριμένα είχα παίξει στο Κ.Θ.Β.Ε στο έργο της Λούλας Αναγνωστάκη, «Διαμάντια και Μπλουζ».
Παρ’ όλα αυτά είναι πάρα πολλά, γιατί το θέατρο είναι μία μεγάλη αλυσίδα. Εάν ένας κρίκος φύγει, πρέπει να ξαναενώσεις όλους τους κρίκους με πολλή δουλειά. Αυτό έκανα. Δούλεψα πάρα πολύ με τον εαυτό μου, με τα εκφραστικά μου μέσα για να μπορέσω να ξαναμπώ πάλι σε αυτό το καταπληκτικό παιχνίδι που λέγεται «παιχνίδι θεάτρου». Το θέατρο δεν είναι επάγγελμα, είναι χόμπι, έρωτας, πάθος. Είμαι πολύ ευτυχισμένη που ξαναβρίσκομαι στο σανίδι.
- Τι αποκομίσατε ως πολιτικός όλα αυτά τα χρόνια;
Θεωρώ ότι η εμπλοκή μου στην πολιτική ήταν μία πολύ μεγάλη στιγμή της ζωής μου. Βίωσα τον πόνο των ανθρώπων μέχρι το μεδούλι των κοκάλων μου γιατί, δεν ήμουν πολιτικός το επάγγελμα, ήμουν, εντός παρενθέσεως, «ιδεολόγος πολιτικός». Είχα πιστέψει ότι είχα καβαλήσει ένα ροζ συννεφάκι και έτρεχα, με τις μικρές δυνάμεις μου, να μπορέσω να προσφέρω μήπως και ξαναφτιαχτεί αυτός ο κόσμος.
Αν ξανάρχιζα από την αρχή πάλι την ίδια πορεία θα ακολουθούσα. Τώρα αν τα κατάφερα ή όχι αυτό είναι μια άλλη ιστορία, θα την κρίνουν εκείνοι που με έζησαν από κοντά.
Νομίζω ότι η πολιτική με έκανε καλύτερο άνθρωπο, μου διεύρυνε τους ορίζοντές μου και ήταν ένα καταπληκτικό σχολείο για τη μετέπειτα πορεία μου.
- Πώς νιώθετε όταν βλέπετε τους πρόσφυγες να έρχονται στην Ευρώπη και να χάνουν τις ζωές τους επιχειρώντας να περάσουν τα σύνορα;
Κάθε άνθρωπος ο οποίος έχει συναίσθημα και δεν έχει πάψει να είναι άνθρωπος, νιώθει θυμό, γι’ αυτό που συμβαίνει, γιατί πρόκειται για θέατρο του παραλόγου. Γι’ αυτή την έλλειψη μεταναστευτικής πολιτικής που έχουμε όχι μόνο εμείς, αλλά και όλη η νοτιοανατολική πτέρυγα της Ευρώπης. Είναι ένας πόλεμος αυτός, δεν είναι μια απλή ιστορία. Νιώθω απέραντο θυμό για έτσι όπως καταντήσαμε.
- Νιώθετε απογοήτευση με την παρούσα κυβέρνηση;
Δεν νιώθω καμία απογοήτευση με αυτήν την κυβέρνηση. Νιώθω προδοσία με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, όλες.
Γιατί δεν ήρθε ο Τσίπρας, στο χρόνο, να διαλύσει το ελληνικό κράτος. Πριν από αυτόν υπήρξαν κυβερνήσεις που κυβέρνησαν 40 χρόνια χωρίς μεταναστευτική πολιτική, χωρίς οικονομική πολιτική και χωρίς πολιτική για πάρα πολλά πράγματα.
Όπως το ασφαλιστικό, που η Ελλάδα δεν είχε ποτέ ασφαλιστικό, και τώρα παίζουν ένα θέατρο οι παρατάξεις, κρίνοντας και επικρίνοντας αυτά που εκείνοι όφειλαν να είχαν πράξει πολύ πριν.
- Τι είναι αυτό που σας ενθουσιάζει στο ρόλο που υποδύεστε;
Η Φλώρα Γκόφορθ είναι ένας ρόλος που ονειρεύεται να παίξει κάθε γυναίκα ηθοποιός. Πρόκειται για ένα ρόλο με πάρα πολλές πτυχές, που εάν έχει ταλέντο το άτομο που θα την υποδυθεί, θα τις αφήσει να ξεδιπλωθούν και θα φανεί το ταλέντο του.
Είναι ένας ρόλος γεμάτος συναισθήματα, εντάσεις και πόνο. Νομίζω ότι κάθε γυναίκα κουβαλάει κάτι από τη Φλώρα Γκόφορθ.
Νομίζω ότι ο Τένεσι Ουίλιαμς έχει σωρεύσει όλη την εμπειρία της ζωής του, σε αυτό του το έργο, μιας και είναι από τα τελευταία του το οποίο επικεντρώνεται στη φθορά της σάρκας και όχι του πνεύματος και του συναισθήματος.
- Ποιο είναι το μήνυμα που περνάει το έργο;
Να φύγεις από τη ζωή αφήνοντας τη σκιά σου. Γιατί η σάρκα μπορεί να φθείρεται αλλά η προσωπικότητα, το μυαλό και το συναίσθημα δεν φθείρονται ποτέ.
- Ποια είναι η θέση σας για το «κατέβασμα» της παράστασης «Ισορροπία του Νash»;
Μόνο η Χούντα λογόκρινε κείμενα. Θεωρώ ότι είναι απαράδεκτο να κατεβαίνει μία παράσταση από φόβο μήπως δημιουργήσει διάφορες αντιδράσεις. Δεν είναι έργο κανενός Ξηρού, είναι αποσπάσματα και από άλλα έργα, από μία πολύ αξιόλογη σκηνοθέτιδα και από ένα κρατικό θέατρο που όφειλε, από τη στιγμή που το αποφάσισε, να τηρήσει τη γραμμή του και να την πάει μέχρι τέλους. Απορώ πώς δεν έχει ξεσηκωθεί όλος ο κόσμος του πνεύματος. Αυτά είναι θεατρινισμοί του αισχίστου είδους.
«Ο τελευταίος επισκέπτης» σε μετάφραση Ερρίκου Μπελιέ και σκηνοθεσία Κοραή Δαμάτη, με τη Νόρα Κατσέλη στο ρόλο της Φλώρας Γκόφορθ θα παίζεται μέχρι τις 14 Φεβρουαρίου στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο του Υπογείου, του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης.
Πηγή: in.gr
