Tης Καλής Αλυσανδράτου*
Με αφορμή το άρθρο «Η σελίδα που παράπεσε» του πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Φ. Αντζουλάτου, κληρικού της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας, καταγομένου εκ Σάμης Κεφαλληνίας, γράφονται οι ακόλουθες σκέψεις, πρώτον ως ελάχιστος φόρος τιμής και μνήμης στον μακαριστό Μητροπολίτη μας κυρό Σπυρίδωνα (για τον οποίο κατά την άποψη μου το κυριότερο έργο Του δεν ήταν ούτε τα κτίρια που έχτισε, ούτε οι αγιοκατατάξεις, ούτε η λειτουργική ζωή που προσπάθησε να την αναγεννήσει, αλλά η καταλλαγή που προσέφερε επί 30 έτη στην Εκκλησία και ειδικά στους κληρικούς της Κεφαλονιάς) και κατά δεύτερον ως προσπάθεια απόδοσης και καταγραφής της αλήθειας.
Οι «σιωπηρές» απαντήσεις του αειμνήστου Μητροπολίτη μας πολλές φορές, εάν όχι πάντα, ήταν τα πιο ηχηρά ραπίσματα στους αντίθετους Του και αυτό που τους αποστόμωνε τελικά. Μακάρι και οι κληρικοί Του (οι χειροτονίες Του) που προσέφερε στο νησί μας να ακολουθήσουν το παράδειγμά σε ΟΛΑ του Γέροντά τους και να μην διαιρεθεί ξανά ποτέ η Εκκλησία της Κεφαλονιάς, αλλά όλοι κλήρος και λαός ενωμένοι να συνεχίσουμε την πορεία που επί πολύ δύσκολες εποχές χάραξε ο μακαριστός Σπυρίδωνας.
Φυσικά κανείς και ειδικότερα ο Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεθώνης κ. Κλήμης, δεν θέτει εν αμφιβόλω το έργο του μακαριστού Μητροπολίτη Κεφαλληνίας, επειδή δεν αναφέρθηκε διεξοδικά σε καθεμιά πτυχή του και μάλιστα στο πλαίσιο ενός υποχρεωτικά ολιγόλεπτου κειμένου. Είναι λοιπόν αν μη τι άλλο άτοπο, αγενές και προσβλητικό, το να εγκαλείς τον Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου γιατί δεν ανέφερε στον επικήδειο λόγο που εξεφώνησε «το τρίτο μεγάλο αγιολογικό επίτευγμα του μακαριστού Ιεράρχη, την ανάδειξη δηλαδή της μνήμης των τριών παλαιοτέρων Αγίων της Κεφαλονιάς (4ος μ.Χ. αι.), των Αγίων Φανέντων». Ο Αρχιγραμματέας, βάσει του πρωτοκόλλου της Εκκλησίας μας για εξόδιο ακολουθία Αρχιερέα, αναφέρεται στις κυριότερες στιγμές στην πορεία του εκλιπόντος, ειδικά σε όσες έχουν και σχέση με την Ιερά Σύνοδο, κάτι που έκανε εμπεριστατωμένα, πλήρως και με γλαφυρό τρόπο ο Αρχιγραμματέας, ο οποίος από όλους τους παρευρισκόμενους, και όχι μόνον, απέσπασε συγχαρητήρια.
Η ανάλυση και η αποτύπωση του έργου του κοιμηθέντος Αρχιερέα προφανώς και δεν είναι καθήκον του Αρχιγραμματέα, αλλά κατ’ εξοχήν του Πρωτοσυγκέλου της τοπικής Εκκλησίας, ο οποίος βάσει και του πρωτοκόλλου καλείται να λάβει τον λόγο ως εκπρόσωπος των κληρικών, αναλύοντας την πορεία στην τοπική Εκκλησία του κοιμηθέντος.
Βέβαια η προσωπική πικρία του γράφοντος το άρθρο π. Γεωργίου που δεν άκουσε από κανέναν για «το τρίτο μεγάλο αγιολογικό επίτευγμα του μακαριστού Ιεράρχη» είναι έκδηλη σε όλο το άρθρο και ίσως να συγχωρείται επειδή όλοι μας γνωρίζουμε τις προσπάθειές του επί εικοσαετία για την εύρεση των λειψάνων των Αγίων Φανέντων στην Ιταλία. Η γράφουσα δε, δεν θα είμαι ούτε η τελευταία που θα αμφισβητήσει την προσφορά του και τις προσπάθειές του για την εύρεση των λειψάνων των Αγίων Φανέντων, αφού από του έτους 2006 από της θέσεως μου στο Υπουργείο Παιδείας στον Τομέα των Θρησκευμάτων και αργότερα από της θέσεως μου στην Εστία Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης στην Ιερά Σύνοδο, γνώρισα την αγωνία του για τα χρόνια που περνούσαν άκαρπα χωρίς το παραμικρό ίχνος των Λειψάνων. Ευτυχώς στην εναγώνια αναμονή του έβαλε τέλος ο εξαίρετος φίλος, Φιλόλογος–Συγγραφέας και Ερευνητής κ. Αριστείδης Θεοδωρόπουλος, όπου με πληροφορίες που του παρουσίασε, τον ενημέρωνε ότι τα Λείψανα των τριών Αγίων Φανέντων βρίσκονταν στον Ναό του Αγίου Ζαχαρία στην Βενετία. Στην επί τετραετία άρνηση του Καρδινάλιου της Βενετίας για αποσφράγηση της Λειψανοθήκης και στην απόγνωση του π. Γεωργίου ότι «είμαι τόσο κοντά και δεν μπορώ να κάνω κάτι» συνέβαλε η γράφουσα ώστε να δοθεί λύση και με την παρέμβαση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σύρου κ. Δωροθέου τον Σεπτέμβριο του 2008, να επιτευχθεί επιτέλους, παρά τις συνεχείς επί δεκαετία αρνήσεις του π. Γεωργίου, η καθοριστική ενημέρωση του Αρχιεπισκόπου των Ρωμαιοκαθολικών Κερκύρας, Ζακύνθου – Κεφαλληνίας και Τοποτηρητή του Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης κ. Ιωάννη Σπιτέρη, ο οποίος μετά και τις πιέσεις του Μητροπολίτη Σύρου κ. Δωροθέου ότι «οι Άγιοι αυτοί είναι πρωτοχριστιανοί, κοινοί μας Άγιοι και οφείλετε και Σεις να βοηθήσετε στην ανεύρεση Τους και στην επανακομιδή Τους στην Κεφαλονιά» κινητοποιήθηκε άμεσα. Έτσι με τις συντονισμένες προσπάθειες των δύο προαναφερθέντων εντός μηνός (χρόνου ρεκόρ) κατάφερε ο Αρχιεπίσκοπος των Ρωμαιοκαθολικών Κερκύρας–Κεφαλληνίας κ. Ιωάννης Σπιτέρης να πείσει τον Καρδινάλιο της Βενετίας να επιτρέψει την αποσφράγιση της μαρμάρινης Λειψανοθήκης στον Ναό του Αγίου Ζαχαρία.
Δυστυχώς, για λόγους που ακόμη δεν γνωρίζουμε, αν και ο π. Γεώργιος παρακάλεσε τον Μητροπολίτη Σύρου να ηγηθεί του τελικού ταξιδιού στην Βενετία (αφού ο Μητροπολίτης μας ήταν γηραιός και ο ίδιος ο Σεβ. Κεφαλληνίας του το εζήτησε τηλεφωνικά στο γραφείο μου) ώστε οι Ρωμαιοκαθολικοί να μας δώσουν ΟΛΑ τα Λείψανα με την παρουσία και του Αρχιεπισκόπου των Ρωμαιοκαθολικών Κερκύρας– Κεφαλληνίας κ. Ιωάννη Σπιτέρη, κάτι τέτοιο τελικά τον Ιανουάριο του 2009 δεν έγινε. Μόνοι τους, ο π. Γεώργιος με τον αείμνηστο γέροντα εφημέριο της Σάμης Χρυσόστομο Αλεξάτο και με την παρουσία του μοναχού Παύλου Τσαούσογλου (του και Μητροπολίτη Γλυφάδας) ενεφανίσθησαν στους Ρωμαιοκαθολικούς, οι οποίοι προφανώς δεν πιέστηκαν αρκετά για να δώσουν τα Λείψανα μετά την ταυτοποίησή τους, αλλά 3 αποτμήματα μόνο, τα οποία και φυλάσσονται στον Ιερό Ενοριακό Ναό της Σάμης. Στο σημείο δε αυτό οφείλονται να αποδοθούν οι άπειρες ευχαριστίες στον μακαριστό Μητροπολίτη Αργολίδος κυρό Ιάκωβο, ο οποίος μετά από παράκληση της γράφουσας επικοινωνούσε τακτικά με τον υπεύθυνο των Λειψάνων της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στο Βατικανό π. Paolo και τον οποίο παρακάλεσε «να παρευρίσκεται κατά την αποσφράγιση και να μην φύγουν οι Κεφαλονίτες πατέρες αν δεν πάρουν μαζί τους έστω τμήμα των Αγίων Λειψάνων».
Εύχομαι ολόθερμα από καρδίας, ο δικαιοκρίτης Κύριος να χαρίζει σε όλους όσοι συνέβαλαν στον επαναπατρισμό μέρους των Λειψάνων των Αγίων Φανέντων, κληρικούς και λαϊκούς, δύναμη και υγεία για την συνέχιση της πορείας τους και στους δύο κοιμηθέντες πια Αρχιερείς, Αργολίδος κυρό Ιάκωβο και Κεφαλληνίας κυρό Σπυρίδωνα την αιώνια ανάπαυση.
Στους δε λοιπούς, ειδικά στους Κεφαλλήνες υποψηφίους προς Αρχιερατεία, παναξίους αρχιμανδρίτες, πνευματικά αναστήματα του εκλιπόντος λαμπρού Μητροπολίτου μας κυρού Σπυρίδωνα, ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση, γιατί οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου Μητροπολίτη Κεφαλληνίας ίσως γίνουν τον Οκτώβριο και ο μεγάλος χρόνος αναμονής «κουράσει την υπομονή τους».
Εύχομαι δε τέλος να αξιωθούμε από τον νέο Ποιμενάρχη της Κεφαλληνίας την επανακομιδή ΟΛΩΝ των Λειψάνων των Αγίων Φανέντων, προσπάθεια που και ο Μητροπολίτης Σύρου κ. Δωροθέος και ο Αρχιεπίσκοπος των Ρωμαιοκαθολικών Κερκύρας–Κεφαλληνίας κ. Ιωάννης Σπιτέρης, όπως και πρόσφατα κατά την κοίμηση του Μητροπολίτου μας διαβεβαίωσαν την γράφουσα, θα συμβάλουν ξανά τα μέγιστα. Όπως επίσης να Τον αξιώσει ο Θεός και σε άλλες αγιοκατατάξεις «αγίων μορφών» της τοπικής μας Εκκλησίας και να εμπλουτίσει την εικόνα της «Συνάξεως πάντων των εν Κεφαλληνία Αγίων» την οποία ως επισφράγισμα Του και πολύτιμη πνευματική παρακαταθήκη εις τους αιώνες μας άφησε στις 29 Ιουνίου 2014 κατά τον εορτασμό των 30 ετών αρχιερατείας Του στην Κεφαλονιά ο μακαριστός Μητροπολίτης μας, και «υπό την σκιά της» στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αργοστολίου παρέμεινε το σκήνωμά Του επί δύο ημέρες μέχρι και της εξοδίου ακολουθίας Του.
*Η Καλή Αλυσανδράτου είναι Διευθύντρια της Εστίας Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος 
