Του Παύλου Παπαδάτου
Πέρασαν αισίως επτά χρόνια από την υπογραφή του πρώτου μνημονίου και επτά χρόνια από όταν ξεκίνησαν τα διαγγέλματα των Ελλήνων πρωθυπουργών σχετικά με την ανάπτυξη – η οποία πάντα θα ξεκινούσε με το νέο έτος…
Προσωπικά δεν εκπλήττομαι καθόλου για την ανακολουθία διαγγελμάτων, στόχων, προγραμμάτων και πραγματικότητας. Και ο λόγος είναι απλός: Toυς πλέον πραγματοποιήσιμους στόχους και το καλύτερο πρόγραμμα να εκπονήσει κάποιος, δεν έχει καμία αξία αν αυτοί που θα κληθούν να τα πραγματοποιήσουν δεν έχουν διοικήσει ούτε καν περίπτερο στη ζωή τους και ξαφνικά αναλάβουν να εκτελέσουν προγράμματα που αποσκοπούν στη σωτηρία της χώρας! Προγράμματα που η εφαρμογή τους απαιτεί γνώσεις, μεγάλη τεχνοκρατική εμπειρία, δημιουργικότητα και καμία πολιτική αγκύλωση ή πολιτική ιδεοληψία.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζοντας ότι δεν διαθέτει στελέχη με τα προαναφερθέντα προσόντα, φρόντισε να τηρήσει κατά γράμμα τους στόχους που της έθεσε η τρόικα, χωρίς δυστυχώς η τελευταία να υποδείξει ούτε τη μεθοδολογία ούτε και τα άτομα που θα έπρεπε να αναλάβουν την εκτέλεση των μνημονιακών στόχων. Έτσι, τ Κελάιδισμα στη φωλιά του κούκου
α άτομα που ανέλαβαν την υλοποίηση των μνημονιακών στόχων είναι ακριβώς τα ίδια άτομα που λίγο πριν λήξει η χρονιά έφεραν στη βουλή και ψήφισαν σε ένα άσχετο νομοσχέδιο 19 υπουργικές και 26 βουλευτικές τροπολογίες, οι περισσότερες εκ των οποίων ήταν ρουσφετολογικές εξυπηρετήσεις. Την ίδια στιγμή, έξω από τη βουλή, στην Πλατεία Συντάγματος, ο δήμος δεν άντεξε να μην ανταγωνιστεί τα τεκταινόμενα εντός της βουλής και αποφάσισε να αποδείξει τι εννοούμε όταν λέμε ‘τσίρκο’. Έτσι, σε συνεργασία με αγαθοεργόν (!!!) εταιρία, έστησε μία ρόδα τσίρκου, στην αρχή δωρεάν και αργότερα για εισπράξεις, με τις γνωστές σε όλους μας διαδικασίες των εν Ελλάδι δημόσιων διαγωνισμών. Τελικά απεδείχθη ότι δεν είναι ούτε καν ικανοί να κερδίσουν τα στημένα που δεν χάνονται με τίποτα!
Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, έχουμε και τους θλιβερούς τηλεπαρουσιαστές-διαμορφωτές της κοινής γνώμης, που έχουν αναλάβει εργολαβικά να δημιουργήσουν ακόμη χειρότερο επενδυτικό κλίμα από αυτό που δημιουργεί η ίδια η κυβέρνηση.
Έτσι, γέμισαν τα κανάλια με ‘συνταξιολόγους’, ‘μισθολόγους’ και γενικά παντός είδους λαικιστές -κουμπουρολόγους. Σε κανέναν καταξιωμένο και αξιόλογο επαγγελματία δεν δίνεται η ευκαιρία να κάνει μία αναπτυξιακή πρόταση, ώστε να ακουστεί έστω και μία νότα αισιοδοξίας – και ας ακουστεί ως ένα κελάιδισμα στη φωλιά του κούκου. Αλλά να ακουστεί!
Σημείωση
Αν κάποιοι στη βουλή ψηφίζουν χωρίς να γνωρίζουν τι ψηφίζουν, καλό θα ήταν να αναλογιστούμε ποιοι είναι αυτοί που στέλνουν στη βουλή και στους δήμους τους εν λόγω κυρίους που αποφασίζουν για την τύχη της χώρας αλλά και όλων ημών.
