Τό παρόν σημείωμα, σκοπό δεν έχει να μιλήσει συνολικά για την προκείμενη ομάδική έκθεση ζωγραφικής  που με τίτλο ”Ποιήσεως Εγκώμιον” παρουσιάζεται στον Ιανό, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση τής Μικρής Άρκτου και επιμέλεια τής Ίριδας Κρητικού, αλλά να υπογραμμίσει το Εύσημο που απέδωσε ο κόσμος στην συμμετέχουσα Κεφαλονίτισσα ζωγράφο Μαρίνα Στελλάτου· και αυτό είναι το εξής:

Στο έργο τής Στελλάτου φαίνεται αφ’ενός με την πρώτη ματιά η θεατρικότητα, η θεατρική σκηνοθεσία των στοιχείων στο στήσιμο τής σύνθεσης.

Από την οπτική γωνία τού θέματος από ψηλά, μέχρι το πως παρατίθενται και λειτουργούν οι επιφάνειες του φόντου.

Είναι κάτι που το κάνει από μόνη της, με ένστικτο και γνώση· δηλαδή με ταλέντο!

Ένα ακόμη δε στοιχείο ζωγραφικής ικανότητας είναι το πόσο φυσικά και αβίαστα μπαίνει το φως μέσα στη σύνθεση.

Το ίδιο το θέμα τού πίνακα, η γυναικεία μορφή, μέσα στην ακινησία της ”κινείται”·

και κινείται σαν ηθοποιός λες…, μέσα σε εσωτερική έκσταση και δημόσια έκθεση.

Τα χρώματα τής γυναίκας συνομιλούν άριστα με το χρωματικό γεωμετρικό ανάπτυγμα τού φόντου, που παίρνει και αυτό ”κινητικότητα” ανάγλυφη.

Η τοποθέτηση τής μορφής στην σύνθεση, ελαφρά έκκεντρη, θαυμάσια ωστόσο ισορροπημένη ανάμεσα σε κανόνες σχεδίου,

όσο και τις παραμέτρους ρομβοειδών και γεωμετρικών ψυχολογισμών συγκινησιακής μνήμης.

Τίτλος τού έργου τής Στελλάτου, ”Μαρία Νεφέλη”, εμπνευσμένο απ’το ομώνυμο έργο τού Οδυσσέα Ελύτη.

Μία ”Μαρία Νεφέλη” από ζωγραφικό λάδι σε καμβά, και σα να λέει  ”…κοιτάξτε / πως ανεβαίνω / αμφίκυρτη / σαν τη νέα Σελήνη / και σταλάζοντας…” 

(Από το ποίημα ”Το δάσος των ανθρώπων” τής ποιητικής συλλογής ”Μαρία Νεφέλη”.)

Ήταν χαρά μας να σταθούμε διακριτικά δίπλα στο έργο και να ακούσουμε τα καθολικώς θαυμαστικά σχόλια των θεατών·

διαπιστώνοντας ότι ”δεν είναι η ιδέα μας” ή η υποκειμενικότητά μας που μάς έκανε να ξεχωρίσουμε το έργο τής Μαρίνας.

Η ίδια δεν ήταν παρούσα. Βρίσκεται στην Κεφαλλωνιά· ζωγραφίζοντας, μεγαλώνοντας τον νήπιο γιό της, και διδάσκοντας σ’ άλλα παιδιά ζωγραφική.

(Επί σειρά 8 ετών είναι η εμπείρια της ως Δασκάλας Ζωγραφικής στο ξεχωριστό Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης, στην Πλάκα.)

Στην έκθεση συναντηθήκαμε και με έναν εκ των δασκάλων τής Μαρίνας (που τον αναφέρουμε ακριβώς γι’αυτό), από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.), τον Παναγιώτη Μπελντέκο· εγώ σαν θεατρικός της δάσκαλος και αυτός σαν δάσκαλός της στην ζωγραφική.

Συμμετείχε στην έκθεση με ένα εξαιρετικό έργο· από εκείνα πού φαίνονται σαν ο δημιουργός τους ”να μην έχει κάνει τίποτα”,

στο έμπειρο όμως μάτι ”φαίνεται η δουλειά” και το πως έχει κάνει πάρα πολλά.

Τίτλος τού έργου του, ”Τ’ αγάλματα είναι στο Μουσείο”, από το ομώνυμο ποίημα τού Γιώργου Σεφέρη.

[Ενίοτε δε βγαίνουν και περπατούν μέσα στην Πόλη … !(το ποιητικό σχόλιο δικό μας)]

Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος

Ηθοποιός Σκηνοθέτης Εικαστικός