Ο θάνατος του Κεφαλλονίτη Δρα Ιστορικού Σπύρου Λουκάτου αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό στο χώρο της Επτανησιακής και γενικότερα της Ελληνικής ιστοριογραφίας. Ιδιαίτερα στον Ιόνιο χώρο, με τις πρωτότυπες μελέτες του ανέδειξε γεγονότα και πρόσωπα του Επτανησιακού Ριζοσπαστισμού, του Πρωτοσοσιαλιστικού κινήματος και της Εθνικής Αντίστασης.

Αλλά ο Σπύρος Λουκάτος δεν αγωνίστηκε μόνο στο στίβο της Ιστορικής Επιστήμης.

Υπήρξε ο ίδιος αταλάντευτος αγωνιστής της ζωής. Από τα πρωτοπόρα πατριωτικά στοιχεία στην Ιταλογερμανικη περίοδο συνέβαλε καθοριστικά στο Νησί του, στην Κεφαλονιά, στη συγκρότηση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ), του οποίου αναδείχθηκε επάξια  βασικό στέλεχος. Με τη δράση του, σε όλη τη περίοδο της κατοχής, μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ και με κίνδυνο της ζωής του, αγωνίστηκε για την Ανεξαρτησία της Πατρίδας από τους κατακτητές και για την Κοινωνική Δικαιοσύνη.

Ο Σπύρος Λουκάτος υπήρξε ακόμη αγωνιστής ήθους.

Με τη στάση του τόσο στα χρόνια της κατοχής όσο και αργότερα, μέχρι και τις τελευταίες ώρες της ζωής του, τίμησε τις άξιες της ανθρωπιάς, της συνέπειας και της ανιδιοτέλειας. Σεμνός αγωνιστής ο ίδιος, έλαμπε με το ήθος του και παραδειγμάτιζε τους νεώτερους.

Σε αυτή τη κρίσιμη για την Πατρίδα μας περίοδο, η προσωπικότητα του Σπύρου Λουκάτου μπορεί να γίνει οδηγός μας στους σύγχρονους αγώνες ανάκτησης της εθνικής μας αξιοπρέπειας, κατοχύρωσης της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας και της υπεράσπισης των Κοινωνικών κατακτήσεων του λαού