Υπάρχουν μερικές στιγμές στο Δημοτικό Συμβούλιο για τις οποίες πραγματικά χάνουμε τα λόγια μας… Ο καθένας λέει ό, τι θέλει και νομίζει ότι είναι και σωστό. Για παράδειγμα, τέθηκαν χθες δύο θέματα που άπτονται της αρμοδιότητας της ελληνικής Βουλής… αλλά υποτίθεται γι αυτά, ο Δήμος μπορεί να αποφασίσει…

Ο ΕΝΦΙΑ ως γνωστόν, έχει «κάψει» πολλά σπίτια, ωστόσο χθες ακούστηκε η άποψη ότι ο Δήμος δεν κάνε τίποτε για αυτό.. Τα ανταποδοτικά τέλη πάλι, βάση νομοθεσίας είναι για όλους ίδια, αλλά μερικοί «αριστεροί» δημοτικοί σύμβουλοι πιστεύουν ότι ο Δήμος πρέπει να επιβάλει «πολλά» για τους πλούσιους και «λίγα» για τους αδύναμους…

Και κάπως έτσι έρχεται η απάντηση του Αναπληρωτή κ. Λυκούδη, ο οποίος αναγκάζεται να κάνει μάθημα δημόσιας διοίκησης και αστικής δημοκρατίας, εξηγώντας ότι το ΔΣ δεν είναι χώρος διαλογισμού, ούτε σύλλογος ανταλλαγής απόψεων. Είναι ένα πολιτικό όργανο που εναρμονίζεται πλήρως με την ελληνική νομοθεσία. Συνεπώς, ούτε τον ΕΝΦΙΑ μπορεί να καταργήσει, ούτε διαφορετικά ανά πληθυσμιακή ομάδα ανταποδοτικά τέλη να επιβάλει…

Που καταλήγουμε λοιπόν; Συμπέρασμα πρώτον, αυτή η Αντιπολίτευση δεν είναι ικανή ούτε καν να λαϊκίσει , γιατί ακόμη κι όταν το κάνει, της γυρνάει «μπούμερανγκ»… Συμπέρασμα δεύτερο, μερικοί θα ήθελαν να είναι Βουλευτές τελικά, αυτός είναι ο διακαής πόθος τους, αυτό ονειρεύονται! Τι κρίμα που πρέπει να συμβιβαστούν με τη θέση ενός ταπεινού δημοτικού συμβούλου…