Αγαπητή κυρία Μπότση,

Επιθυμώ κατ’ αρχάς να εκφράσω τον αμέριστο θαυμασμό μου και για το κάλλος σας, αλλά και για το υποκριτικό σας ταλέντο.

Μετά λύπης μου όμως είμαι αναγκασμένος στην συνέχεια της επιστολής μου αυτής, να σας απασχολήσω για θέμα που δεν αφορά την ουσιαστική  καλλιτεχνική σας δραστηριότητα, αλλά την «παραεπαγγελματική» παρουσία σας αυτές τις ημέρες στην Κεφαλονιά.

Βεβαίως δεν σας κακίζω καθόλου, που συμμετείχατε σε μια κακόγουστη «αμερικανιά», που θέλει την απλή παρουσία διασημοτήτων σε κάποιο τουριστικό μέρος, να συνεπάγεται συρροή τουριστών, που έχουν την ευκαιρία να δουν και να ξαναδούν τις διασημότητες αυτές στην Αθήνα, χωρίς έξοδα μετακίνησης, σίτισης, στέγασης κλπ.. Αυτές είναι «εκπτώσεις» που όλοι κάνουμε στην ζωή μας, στην δουλειά μας, στην Τέχνη μας, για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε.

Θέλω μόνο να σας ενημερώσω.

Να σας ενημερώσω, ότι στο νησί που ήλθατε να ενισχύσετε τουριστικώς μετά το χτύπημα του Εγκέλαδου, οι σεισμοί έπληξαν ιδιαίτερα (αποκλειστικά σχεδόν)  μια περιοχή του, την περιοχή του Ληξουρίου. (Στην απίθανη περίπτωση που σας ανέφεραν την περιοχή αυτή, θα χρησιμοποίησαν τον όρο «Παλική», οπότε σίγουρα θα μείνατε αποσβολωμένη να αναρωτάσθε «τι είναι αυτό;»)

Αυτή η περιοχή ήταν στο επίκεντρο του σεισμού. Το Ληξούρι.

Στο Ληξούρι καταστράφηκαν ή «κιτρίνισαν» οικίες. Στο Ληξούρι καταστράφηκε η Ιακωβάτειος. Στο Ληξούρι έσπασαν το άγαλμα του Μηνιάτη, η στήλη των Ιακωβάτων, η στήλη των πεσόντων. Στα χωριά του Ληξουριού ερειπώθηκαν εκκλησίες – έργα τέχνης. Τα ξενοδοχεία του Ληξουριού έπαθαν ζημίες που δεν αποκαταστάθηκαν από το κράτος, παρά μόνο με δάνεια «προς ανάπτυξη».

Το Ληξούρι χτυπήθηκε ανελέητα από τα κανάλια, παρουσιαζόμενο για μήνες μετά τους σεισμούς ως κρανίου τόπος, με κατοίκους αλλόφρονες ζητιάνους.

Το Ληξούρι λοιπόν είναι αυτό που θα έπρεπε να ενισχύσετε τουριστικώς, ερχόμενη να δείτε και να προβάλετε τις ομορφιές του: Τους Πετανούς, τα Λέπεδα, την πόλη, τα χωριά του, εμένανε και τόσα άλλα. Η επίσκεψη σας στο Ληξούρι έπρεπε να λάβει δημοσιότητα προς ενίσχυση του “εμπορικού κόσμου” του….

Εσείς όμως, περιηγηθήκατε σε μέρη της πανέμορφης Ερίσου, που και αρκετή τουριστική ανάπτυξη έχουν και  σχεδόν καμία σχέση δεν είχαν με το αντικείμενο της επισκέψεώς σας.

Πόσο κρίμα!

Αγαπητή κυρία Μπότση,

Είμαι βέβαιος, πώς αν έχω την τύχη να διαβάσετε την επιστολή μου θα σκεφτείτε: «Καλά, τι του φταίω αυτού του κυρίου;; Εγώ πήγα όπου μου υπέδειξαν. Γιατί με ζαλίζει;; Μήπως ως φανατικός θαυμαστής μου προσπαθεί απλώς να τραβήξει την προσοχή μου;;».

Λοιπόν, κυρία Μπότση, στο τελευταίο ίσως να έχετε και δίκιο. Όμως, ο κύριος λόγος που σας απευθύνομαι, είναι για να βγάλω από μέσα μου το παράπονό μου και να μην «σκάσω».

Βλέπετε η Δημοτική Αρχή, η υπεύθυνη για έναν ακόμα εξευτελισμό του Ληξουριού (του Ληξουριού που την επανεξέλεξε, όταν του έταξε λαγούς πετραχείλια σε περίπτωση που εκλεγεί και χάος στην περίπτωση που δεν εκλεγεί) και να τα πω, δεν πρόκειται να τα ακούσει. Αλαζονική όσο ποτέ άλλοτε, μετά την εκλογική της επιτυχία, εξακολουθεί ακάθεκτη το μεγαλειώδες έργο του υποβιβασμού των Ληξουριωτών, ω συγνώμη, των Παλικισιάνων ήθελα να πω.

ΥΓ: Ίσως σας είπαν ότι ο Δήμος ουδεμία σχέση έχει με το “εγχείρημα”. Όμως ο κύριος, που  είδα να ποζάρει δίπλα σας και πολύ τον εφθόνησα, είναι ο Αντιδήμαροχος Τουρισμού.
Ειλικρινά δικός σας

Ιωσήφ Λουκέρης του Βασιλείου