του Αλέκου Δεσύλλα*
Όπου και να σταθεί κανείς , διαχρονικά βέβαια , και συμμετάσχει σε συζητήσεις για τα συμβαίνοντα μέσα και έξω από τη χώρα μας , θα ακούσει ένα μόνιμο παράπονο των απλών πολιτών.
Άλλα μας λέγατε και άλλα κάνατε.
Ποια είναι όμως τα πραγματικά αίτια της διαπιστωμένης αυτής ανακολουθίας λόγων και έργων ;
Υπάρχει σε όλες τις περιπτώσεις , πρόθεση παραπλάνησης των πολιτών η υπάρχουν και άλλα αίτια που οδηγούν σε αυτή τη διαφοροποίηση λόγων και έργων;
Είναι πάντα οι κακοί πολιτικοί που είναι υπεύθυνοι για αυτή την απόκλιση η μήπως η ευθύνη διαχέεται μέσα στην ίδια την κοινωνία , ασφαλώς με δυσανάλογα βέβαια μερίδια μεταξύ πολιτικών και πολιτών ;
Για την άρση κάθε παρεξήγησης , κανείς δεν αμφισβητεί ότι η μεγάλη ευθύνη ανήκει στους αυτουργούς που είναι βέβαια οι πολιτικοί .
Μήπως όμως η έμφυτη διάθεση των πολιτών να ακούνε αλλά και να επιβραβεύουν τα ευχάριστα , συμβάλλει και αυτή στη διαμόρφωση αυτής της απόκλισης λόγου και πράξης ;
Είναι όμως αυτά τα μοναδικά αίτια η θα πρέπει να εμβαθύνουμε λίγο παραπάνω και να αναζητήσουμε με νηφάλια σκέψη και χωρίς σκοπιμότητες , τις συνθήκες μέσα στις οποίες διαμορφώνεται το κατάλληλο περιβάλλον που εκκολάπτει την δεδομένη αυτή αναντιστοιχία ;
Θα υποστήριζα αβίαστα , ότι η βασική αιτία είναι η ίδια η παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος , όπως αναπτύσσεται διαχρονικά από συστάσεως του Ελληνικού κράτους , για να περιοριστούμε βέβαια στα πλαίσια της έκτασης του άρθρου αυτού.
Παθογένεια που αναπτύχτηκε μέσα σε συνθήκες αχαλίνωτου κομματισμού , στη παντελή έλλειψη της έννοιας του δημοσίου συμφέροντος και στη ολοκληρωτική απουσία έγκαιρου και έγκυρου προγραμματισμού .
Αναμφίβολα ο κομματισμός είναι ο βασικός υπεύθυνος για την κατάσταση της δημόσιας διοίκησης στη χώρα μας. Δεν αφέθηκαν ποτέ ελεύθεροι οι κρατικοί λειτουργοί να αποκτήσουν την διαχρονικότητα και την υπευθυνότητα που έπρεπε να τους συνοδεύει προκειμένου να εκτελούν τα καθήκοντα τους απερίσπαστοι και χωρίς παρεμβάσεις .
Να αξιολογούνται και να κρίνονται ανάλογα με τα προσόντα τους και την απόδοση τους .
Ακόμη και σήμερα που η απόδοση του κρατικού μηχανισμού αποτελεί βασικό πυλώνα για έξοδο από την υπάρχουσα πολύμορφη κρίση , οι παρεμβάσεις συνεχίζονται.
Πολλά τα παραδείγματα που θα μπορούσε κανείς να αναφέρει.
Έχουμε φτάσει στο σημείο να ορίζονται ακόμη και με μισθό δημοτικοί σύμβουλοι σε δημοτικές υπηρεσίες και σε δημοτικές επιχειρήσεις για να παρακολουθούν και να υπογράφουν ακόμη και διοικητικές πραξεις.Αποκτωντας ετσι συγχρονως τη διπλη ιδιοτητα του ελεγχοντος και ελεγχομενου .Η παρουσία επίσης πολυαρίθμων με έμμισθη σχέση συμβούλων , συμπληρώνει τον ασφυκτικό κλοιό γύρω και πάνω από τους υπηρεσιακούς παράγοντες.
Με τις υπαρχουσες αυτές συνθηκες στη δημοσια διοικηση , είναι προφανες ότι το ηδη υπαρχον ελλειμα στη χώρα μας της έννοιας του δημοσίου συμφέροντος ,γίνεται ακόμα μεγαλύτερο και οι πολιτικές παρεμβάσεις για την ικανοποίηση προσωπικών αιτημάτων το ενισχύουν έτι περισσότερο.
Αμέσως μετά τις τελευταίες Αυτοδιοικητικες εκλογές είχα ζητήσει με δημόσια τοποθέτηση μου , να καθοριστούν οι στόχοι και οι προτεραιότητες της νέας περιόδου.
Εκατό και πλέον ημέρες μετά , δεν υπάρχει σχετική πληροφόρηση ακόμη και για το σημαντικότερο κομμάτι της τοπικής μας οικονομίας που είναι ο Τουρισμός και ειδικότερα της οικονομικά αποδοτικότερης εναλλακτικής του μορφής , που είναι χωρίς αμφιβολία ο θαλάσσιος Τουρισμός.
Με τις συνθήκες αυτές , η παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος θα συνεχίζεται και η υπάρχουσα αναντιστοιχία λόγων και έργων θα διατηρείται.
*Ο Αλέκος Δεσύλλας είναι τ. Βουλευτής Κέρκυρας
