Όταν πριν από κάποιες ημέρες, ένα βράδυ του Αυγούστου, σκεφτόμουν τις εκπομπές της “Άγνωστης Ζακύνθου” που κάνουμε παρέα με τον Δημητράκη τον Μαρκεσίνη σε βουνά, λαγκάδια και βυθούς του νησιού, μία ιδέα μού φύτρωσε στο τσερβέλο μου (κεφάλι μου) και βασικά της συμβίας μου (πρέπει να το αναφέρω)! Μία ιδέα για μαρτυρίες ατόμων που έζησαν το 1953 και έχουν ακόμα διαύγεια πνεύματος και να είναι εις θέση να μιλήσουν και να θυμηθούν…
Να το πω στην μάνα μου με τα τόσα προβλήματα της; Ο Δημητράκης από την άλλη μεριά βρήκε βίντεο από τους αείμνηστους γιαγιά και παππού του, να τρέχουμε σε χωρία, σε αναζήτηση φίλων, γνωστών, μετά να σκέφτεσαι και άλλους, τον τρόπο να τούς πείσεις να θυμούνται αυτά που ίσως ΠΡΕΠΕΙ να ξεχνάνε… Και να στα λένε μπροστά από μία κάμερα. Κάποιοι “το είχαν”, άλλοι όχι, και τους σταυρώσαμε… Και το κατάλαβα και ζητάω και επίσημα ένα μεγάλο ΣΥΓΝΩΜΗ. Αλλά πώς να προσπεράσεις έτσι όλο αυτό; Να μην μάθουν οι νέοι; Να μήν δουν; Το «Φιόρο του Λεβάντε» που πέθανε, το «Άνθος της Ανατολής» πού έσβησε από τον χάρτη; Που χάσαμε τόσες ανθρώπινες ψυχές με τέτοιο τρόπο; Χάθηκε η πολιτιστική ταυτότητα του νησιού.
Αυτό λοιπόν κυρίες και κύριοι επιχειρήσαμε φέτος, 67 χρόνια μετά την ολοκληρωτική καταστροφή. Εμείς θυμόμαστε και μνημονεύουμε και το «Φιόρο του Λεβάντε» που χάθηκε αλλά και όλους αυτούς που πέθαναν με φρικτό τρόπο.
Θερμά ευχαριστούμε όλους όσους μας μίλησαν:
ΖΑΦΕΙΡΗ ΑΚΤΥΠΗ – ΜΙΜΗ ΑΚΤΥΠΗ (Μπαμπουράνο) – ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΑΚΤΥΠΗ – ΚΩΣΤΑ ΑΚΤΥΠΗ – ΕΛΕΝΗ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ – ΜΑΙΡΗ ΚΑΛΟΦΩΝΟΥ – ΜΑΡΙΑ ΡΟΥΣΣΕΑ – ΓΙΑΝΝΗ ΔΕΜΕΤΗ – ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΠΑΝΑ και τους αείμνηστους ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΚΑΙ ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΜΑΡΚΕΣΙΝΗ
Ακούστηκε το τραγούδι “Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΝΗ” σε μουσική και ενορχήστρωση του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΤΑΚΗ και στίχους της ΛΕΝΕΤΑΣ ΣΤΡΑΝΗ από το μουσικό άλμπουμ “ΑΝΑΚΟΥΣΤΟΙ ΚΕΛΑΗΔΙΣΜΟΙ”.
Διονύσης Νικολόπουλος
Δείτε το αφιέρωμα του ΖanteΤimes.GR:
