ΠΡΟΣ

• Αξιότιμη Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κα. Έφη Αχτσιόγλου
• Αξιότιμη Βουλευτή Κεφαλληνίας και Ιθάκης, κα. Αφροδίτη Θεοπεφτάτου
• Αξιότιμο Περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων, κ. Θεόδωρο Γαλιατσάτο
• Αξιότιμο Αντιπεριφερειάρχη Κεφαλληνίας και Ιθάκης, κ. Παναγή Δρακουλόγκωνα
• Αξιότιμο ΑντιπεριφερειάρχηΑπασχόλησης, Κοινωνικής Μέριμνας και Εθελοντισμού Ιονίων Νήσων, κ. Αλέκο Μιχαλά
• ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
• Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.)
• Παvελλήvια Ομoσπovδία Σωματείωv Γovέωv και Κηδεμόvωv Ατόμωv με Αvαπηρίες (Π.Ο.Σ.Γ.Κ.Α.μεΑ.)
• Τοπικά μέσα Κεφαλονιάς, Ιθάκης και Ιονίων Νήσων

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Προστασίας της Ισότητας και των Δικαιωμάτων Ατόμων με Αναπηρία (Α.μεΑ.) «ΥΠΕΡΙΩΝ»στην 28^η/12-02-2018 συνεδρίασή του με θέμα«Στήριξη των ατόμων με μεγάλο ποσοστό αναπηρίας στο δικαίωμα συνταξιοδότησής τους»αποφάσισε να αποστείλει επιστολή στους παραπάνω αξιότιμους αποδέκτες.

            Η Ένωσή μας, Φιλανθρωπικό Σωματείο Μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα, νόμιμα εκπροσωπούμενη, έχοντας υπόψιν της:

Το άρθρο 9 του Νόμου 3863/2010, την τροποποίηση του άρθρου 27 ν. 1902/1990 περί προϋπάρχουσας αναπηρίας, το άρθρο 10 ν. 4331/2015 (ΦΕΚ 69/Τεύχος Α’/2-7-2015) και το άρθρο Φ80000/ΟΙΚ.31071/1024/17-7-2015 έγγραφο του Υπουργείου.

Πιο συγκεκριμένα έχοντας υπόψιν τις διατάξεις του άρθρου 25 ν. 2084/1992, που ορίζουν ότι ο Νέος Ασφαλισμένος (μετά την 1/1/1993) δικαιούται σύνταξη λόγω αναπηρίας, εάν έγινε ανάπηρος κατά την έννοια των διατάξεων αρ. 27 ν. 1902/1990, οι οποίες ορίζουν ότι ο «ασφαλισμένος θεωρείται ανάπηρος ή μερικά ανάπηρος κατά την έννοια των προηγούμενων εδαφίων, έστω και αν η πάθηση ή βλάβη ή εξασθένηση σωματική ή πνευματική είναι προγενέστερη της υπαγωγής του στην ασφάλιση, εφόσον όμως η μεταγενέστερη της ασφάλισης αναπηρία φθάνει τουλάχιστον το μισό της κατά περίπτωση αναπηρίας», όπως αυτές αντικαταστάθηκαν με παρ. 1 του άρθρου 10 Ν. 4331/2015, που ορίζει ότι «ο ασφαλισμένος θεωρείται ανάπηρος ή μερικά ανάπηρος κατά την έννοια των προηγούμενων εδαφίων, έστω και αν η πάθηση ή βλάβη ή εξασθένηση σωματική ή πνευματική είναι προγενέστερη της υπαγωγής του στην ασφάλιση, εφόσον όμως η μεταγενέστερη της ασφάλισης αναπηρία φθάνει τουλάχιστον το 40% της κατά περίπτωση αναπηρίας».

Καθώς, επίσης, και την κατάργηση του, με το προαναφερόμενο άρθρο 10 Ν. 4331/2015, άρθρου 9 του Ν. 3863/2010, που όριζε τα εξής: «Προϋπάρχουσα Αναπηρία. Ο ασφαλισμένος δικαιούται σύνταξη αναπηρίας, έστω και αν η πάθηση ή βλάβη ή εξασθένηση σωματική ή πνευματική είναι προγενέστερη της υπαγωγής του στην ασφάλιση, εφόσον καθίσταται ανίκανος για την εργασία του λόγω ουσιώδους επιδείνωσης και πληροί τις προϋποθέσεις, που ορίζουν οι διατάξεις, που αφορούν τον φορέα στον οποίο ασφαλίζεται».

            Ζητούμε από Εσάς, να κατανοήσετε το παράλογο και το άδικο του Νόμου αυτού περί απονομής σύνταξης σε άτομα με ποσοστό προϋπάρχουσας αναπηρίας άνω του 67% και να προβείτε σε τροποποίηση των διατάξεων του Νόμου, σύμφωνα με τις αρχές της χρηστής διοίκησης και τις διατάξεις του Συντάγματος, έτσι ώστε να μην αποκλείεται η δυνατότητα συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας σε άτομα, που εισέρχονται στην αγορά εργασίας με υψηλά ποσοστά αναπηρίας, στη συνέχεια δε καθίστανται απολύτως ανίκανα προς εργασία λόγω ουσιώδους επιδείνωσης της υγείας τους.

            Ο Νόμος αυτός, όπως μπορείτε εύκολα να κατανοήσετε, οδηγεί στην άνιση μεταχείριση των ατόμων με βαριά αναπηρία (άνω του 67%), αφού τους καταργεί ουσιαστικά το δικαίωμα συνταξιοδότησής τους. Για να γίνει κατανοητό και απόλυτα σαφές αυτό, Σας παραθέτουμε το κάτωθι παράδειγμα:

Έστω ότι ένα άτομο με ποσοστό αναπηρίας 75% (νέος ασφαλισμένος) καταθέτει στον ασφαλιστικό του φορέα αίτημα συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας, προκειμένου να γίνει δεκτό το αίτημά του αυτό, εκτός των λοιπών προϋποθέσεων θα εξεταστεί σύμφωνα με τα παραπάνω και αν το ποσοστό επιδείνωσής του ανέρχεται στο 40% και πλέον της κατά περίπτωση απαιτούμενης προς συνταξιοδότηση αναπηρίας. Εν προκειμένω, το άτομο αυτό ακόμη και εάν διαπιστωθεί με απόλυτη αναπηρία, δηλαδή 100%, κατά το χρόνο υποβολής του αιτήματος συνταξιοδότησης στον ασφαλιστικό του φορέα και πάλι και στην περίπτωση αυτή δεν θα μπορεί να λάβει σύνταξη, διότι δεν προκύπτει το απαιτούμενο 40% ποσοστό επιδείνωσης, σύμφωνα με το Νόμο. Δηλαδή το άτομο αυτό προκειμένου να λάβει σύνταξη, θα έπρεπε να διαπιστωθεί από τις αρμόδιες υγειονομικές Υπηρεσίες με συνολικό ποσοστό αναπηρίας, κατά το χρόνο υποβολής του αιτήματος συνταξιοδότησής του, (75 x 40% = 30, δηλαδή 75 + 30 = ) 105%  !!!!!

Έτσι, φτάνουμε στο παράλογο, άδικο, παράνομο και αντισυνταγματικό αποκλεισμό των ατόμων με βαριά αναπηρία (άνω του 67%) από το δικαίωμα συνταξιοδότησής τους!!!

Επειδή οι διατάξεις αυτές της παρούσης Νομοθεσίας παραβιάζουν κατάφωρα τα θεμελιώδους και ζωτικής σημασίας δικαιώματα ατόμων με μεγάλο ποσοστό αναπηρίας.

Επειδή οι διατάξεις αυτές αντιβαίνουν στις διατάξεις του Συντάγματος, στις οποίες ορίζεται ότι «τα Άτομα με Αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων, που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη, και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας».

Επειδή ο ίδιος ο κ. Παναγιώτης Κουρουμπλής έχει χαρακτηριστικά αναφέρει ότι «Το ζήτημα της αναπηρίας είναι πρωτίστως πολιτικό».

Επειδή το Άτομο με Αναπηρία δεν ζητάει χρήματα, ζητά ίση μεταχείριση και σωστή πολιτική από το κράτος και από την κοινωνία.

Επειδή εν έτη 2018 δε νοείται στα πλαίσια μίας πολιτισμένης και ευνομούμενης κοινωνίας ο κοινωνικός και οικονομικός αποκλεισμός των ατόμων με βαριά αναπηρία. Αντίθετα θεωρείται χρέος της πολιτείας η κοινωνική και επαγγελματική αποκατάσταση των ατόμων αυτών.

Επειδή εν προκειμένω κρίνεται επιβεβλημένη η Πολιτειακή παρέμβαση για την επίλυση του θέματος αυτού.

Επειδή η Πολιτεία θα πρέπει να είναι αρωγός στο δύσκολο αγώνα ζωής, που δίνουν τα Άτομα με Αναπηρία και όχι αντίπαλός τους!!!

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Υποβάλλουμε αίτημα, ως Σύλλογος Προστασίας της Ισότητας και των Δικαιωμάτων Ατόμων με Αναπηρία, όπως παρέμβει η Πολιτεία και το κράτος, στην τροποποίηση του άρθρου 10 Ν. 4331/2015, έτσι ώστε να δίνεται η δυνατότητα συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας και σε άτομα, που εισέρχονται στην αγορά εργασίας, με μεγάλο ποσοστό αναπηρίας, στη συνέχεια δε καθίστανται απολύτως ανίκανα προς εργασία, ανεξαρτήτως του ποσοστού επιδείνωσης της προϋπάρχουσας αναπηρίας τους. 

Μετά τιμής

Για το Δ.Σ.,