Ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία τόσο επί της αρχής όσο και επί των άρθρων του, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος για τον εκσυγχρονισμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και την εναρμόνιση της με το κοινοτικό δίκαιο.
Ναι επί της αρχής ψήφισαν και οι 158 βουλευτές της ΝΔ ενώ 56 βουλευτές της Αντιπολίτευσης καταψήφισαν. Είχαν προηγηθεί ονομαστικές ψηφοφορίες που είχαν ζητήσει ΚΙΝΑΛ και ΚΚΕ ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ είχε αποχωρήσει από τη διαδικασία.
Το ΚΙΝΑΛ είχε καταθέσει αίτημα για ονομαστική ψηφοφορία επί σειρά άρθρων του νομοσχεδίου ενώ το ΚΚΕ ζήτησε να διεξαχθεί και επί της αρχής του.
Σημειώνεται ότι με επιστολική ψήφο ψήφισαν συνολικά 141 βουλευτές.
Ενταση προκλήθηκε νωρίτερα στη Βουλή για το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο στη Βουλή, με τον ΣΥΡΙΖΑ να αποχωρεί από τη συζήτηση.
Κλείνοντας την ομιλία του, ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε ότι το κόμμα του δεν θα νομιμοποιήσει τη συζήτηση με αυτόν τον τρόπο (ψήφος διά της επιστολικής ψήφους), γι’ αυτό και αποχωρεί.
Ακολούθησε έντονη αντιπαράθεση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με τον Κώστα Τασούλα. Ο πρόεδρος της Βουλής Κώστας Τασούλας επιχείρησε να εξηγήσει με απλό και κατανοητό τρόπο ότι λόγω των συνθηκών που διαμορφώνονται με τον κορωνοϊό, επελέγη η επιστολική ψήφος για βουλευτές. Ο κ. Τσίπρας δεν το δέχτηκε και επέμεινε στην αποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ από τη συζήτηση.
«Δεν έχετε το μαχαίρι και το πεπόνι και αν ξαναγίνει αυτή η διαδικασία εμείς θα αποχωρούμε» ανέφερε.
Ο υπουργός Περιβάλλοντος Κωστής Χατζηδάκης είπε:
Ο κ. Τσίπρας είχε όλο το χρόνο να έρθει, το πρωί όταν ήταν εδώ ο Πρωθυπουργός και να πει προφανώς όσα είπε για τα διαδικαστικά αλλά κυρίως, όσα είπε για τα ουσιαστικά. Ο πρωθυπουργός ήταν εδώ, τον περίμενε, ο κ. Τσίπρας ήρθε το απόγευμα για να μας πει όσα είχε σχεδιάσει να μας πει. Ότι δηλαδή αποχωρεί χωρίς καν να θέλει να ακούσει τις απαντήσεις μας.
Εγώ μια φορά θυμάμαι, δευτεροετής φοιτητής της Νομικής, είχα αποχωρήσει εκ μέρους της ΔΑΠ από συνέλευση έτους. Και από τότε μου μάθανε ότι αυτό ήταν ένα μεγάλο λάθος. Γιατί αυτοί που είναι απόντες συνήθως δείχνουν ότι δεν έχουν επιχειρήματα και ότι δεν μπορούν μέχρι τέλους να ανταπεξέλθουν σε μια συζήτηση. Αυτό το λάθος έκανε ο κ. Τσίπρας. Δεν είναι το πρώτο και πιθανόν δεν είναι και το τελευταίο πολιτικό λάθος το οποίο έχει κάνει.
Εκείνο το οποίο πρέπει να κάνω εγώ θεσμικά, καθώς δεν έχουμε τη χαρά της ανταλλαγής επιχειρημάτων, πρέπει θεσμικά να απαντήσω στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη σημερινή του τοποθέτηση.
Σημείο προς σημείο για λόγους τάξεως.
Το πρώτο στο οποίο στάθηκε ο κ. Τσίπρας είναι αυτό που χαρακτήρισε δημοκρατία της ομοφωνίας. Δεν θέλουμε λέει να χαλάσουμε το κλίμα της ομοφωνίας. Εννοεί με απλά ελληνικά, την αποδοχή της κυβέρνησης στην κοινή γνώμη όπως καταγράφεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Αυτό είναι που τον ενοχλεί προφανώς όλο το τελευταίο διάστημα, τόσο με την αποφασιστική απάντηση που έδωσε η κυβέρνηση στον Έβρο, όσο και με την εξίσου επιτυχημένη απάντηση που έδωσε σε υγειονομικό επίπεδο σε σχέση με τον κορωνοιό. Και το ότι υπάρχει αποδοχή της κυβέρνησης παρά την λυσσαλέα προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ και κάποιων οικολογικών οργανώσεων αποδεικνύεται και σε αυτό το νομοσχέδιο. Διότι ο ίδιος ομολόγησε προηγουμένως ότι η συγκέντρωση που έγινε εδώ και σε άλλες περιοχές της χώρας δεν ήταν μεγάλη. Αν ήταν πιο ειλικρινής θα έλεγε ότι ήταν συγκεντρώσεις οι οποίες ήταν περισσότερο από αποτυχημένες.
Και ακόμα μία φορά αποδεικνύεται ότι η κυβέρνηση και σε αυτό το νομοσχέδιο είναι συντονισμένη με την κοινή γνώμη, είναι συντονισμένη με τους κατοίκους των νησιών που θέλουν να δουν λύση στο πρόβλημα των απορριμμάτων τους, είναι συντονισμένη με αυτούς που έχουν πραγματικά περιβαλλοντικές ευαισθησίες και δεν θέλουν να γίνονται παιχνίδια με τις πλαστικές σακούλες. Είναι συντονισμένη με τους αγρότες που το κράτος έρχεται και τους παίρνει τα χωράφια που είχαν από τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τα θεωρεί δάσος, είναι συντονισμένη με τον νέο συμπολίτη μας ο οποίος θέλει να βρει δουλειά, θέλει να ανοίξουν επιχειρήσεις και η Ελλάδα καθυστερεί τις αδειοδοτήσεις για έξι ή οκτώ χρόνια. Αυτό αποδεικνύεται όσο και αν σας ενοχλεί και από αυτό εδώ το νομοσχέδιο.
Ο κ. Τσίπρας συνέχισε λέγοντάς μας, να προβλέψουμε ακριβώς το ύψος της ύφεσης. Θα του έλεγα δύο πράγματα. Πρώτον, πότε το πέτυχε ο ίδιος σε πολύ πιο ήρεμες συνθήκες όταν ήταν Πρωθυπουργός. Πάντοτε έπεφτε έξω και στην ύφεση και στην ανάπτυξη και μάλιστα προς τα κάτω, αρνητικά δηλαδή.
Και δεύτερον αφού τόσο πολύ κόπτεται και θέλει να μάθει την ακριβή ένταση της ύφεσης και θεωρεί ότι ο υπουργός των Οικονομικών δεν μπορεί να τα καταφέρει καλά, αυτός που έχει ένα εξαίρετο οικονομικό επιτελείο, το οποίο τα κατάφερε λαμπρά 4,5 χρόνια που κυβέρνησε τη χώρα –γι’ αυτό είχε και το αντίστοιχο εκλογικό αποτέλεσμα γιατί δεν μας το λέει; Και το κρατάει ζηλότυπα για τον εαυτό του;
Κυρίες και κύριοι, είναι προφανές ότι είμαστε σε πρωτοφανείς συνθήκες, ότι αναθεωρούν όλες οι Κυβερνήσεις τις εκτιμήσεις τους, ακριβώς διότι δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσει αυτό το φαινόμενο, διότι είμαστε ενώπιον ενός αόρατου εχθρού, όχι εμείς, όλη η Ευρώπη και όλος ο κόσμος.
Μια και αναφέρθηκε στη συνταγή και στα πόσα χρήματα δίνει η κυβέρνηση. Τι θέλει ο κ. Τσίπρας; Να θυμηθούμε την πρόταση που έκανε το δικό του οικονομικό επιτελείο; Που είπε περίπου ότι ό,τι λεφτά έχουμε να τα δώσουμε τώρα; Σάμπως δεν υπάρχει αύριο; Σάμπως δεν υπάρχει φθινόπωρο όπου κατά τους επιστήμονες ο κορωνοϊός θα επανέλθει; Είναι σοβαρή οικονομική πολιτική; Έχει απαντήσει ο ελληνικός λαός δια της απαξίωσης του κόμματος αυτού που δείχνουν όλες οι μετρήσεις της κοινής γνώμης. Συνέχισε ο κύριος Τσίπρας. Είχα πιστέψει εδώ και δύο μέρες ότι ένα πρωτοσέλιδο της Αυγής του Σαββάτου είχε κύριο θέμα με τίτλο «Ντροπή κύριε Χατζηδάκη για τα golden boys». Είχε ξεχαστεί, δεν το ανέφερε κανένας, ίσως δεν ήταν συντονισμένοι μεταξύ τους – το ανέφερε ο κύριος Τσίπρας. Μου δίνει λοιπόν τη δυνατότητα να του πω σε σχέση με τα golden boys τα εξής: Εμείς στην καινούρια εταιρία ΕΔΕΥ – ΔΕΠΑ Διεθνών, θέλουμε να βρούμε ανθρώπους ειδικούς, που να έχουν εμπειρία και για το αέριο και για τους υδρογονάνθρακες και πρέπει να έχουν υψηλά προσόντα. Πιστέψτε με, επειδή έχουμε ψάξει αρκετά δεν είναι δυνατόν να βρεθούν άνθρωποι όπως τους θέλουμε με τους μισθούς που έδινε μέχρι τώρα το ελληνικό Δημόσιο σε αυτές τις εταιρίες. Και γι΄αυτό θαρρετά ερχόμαστε και κάνουμε αυτό – που δεν είναι πρώτη φορά που γίνεται – έχει γίνει αρκετές φορές μέχρι τώρα.
Όμως ποιος μιλάει. Εκεί θέλω να σταθώ. Ποιος μιλάει; Μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος 4,5 χρόνια κυβερνούσε αλλά – και συγνώμη που θα αναφερθώ, θα μπορούσα να είμαι διεξοδικός, γνωρίζω τα στοιχεία μέχρι τελευταίου ευρώ, αλλά δεν θα το κάνω, για λόγους προστασίας των ανθρώπων αλλά και διότι δεν έχω με όλους αυτούς τίποτε που θα πω, τους τιμώ και τους σέβομαι και πιστεύω ότι κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους. Αλλά δεν γίνεται να μένουν κηλίδες, ότι εμείς είμαστε δήθεν ανάλγητοι και εκείνοι είναι δήθεν συμπονετικοί και είναι δίπλα στον κόσμο. Λοιπόν, στις τράπεζες κυρίες και κύριοι, ο ΣΥΡΙΖΑ 4,5 χρόνια ανέχτηκε ένα καθεστώς με βάση όλοι οι διευθύνοντες σύμβουλοι των τραπεζών παίρνουν πολλαπλάσια χρήματα απ’ ό,τι δίνουμε εμείς στην ΕΔΕΥ και όχι μία και δύο φορές, πολύ περισσότερα. Το Υπερταμείο – και έχω εδώ δημοσίευμα της Εφημερίδας των Συντακτών- επί ΣΥΡΙΖΑ συμφώνησαν με την τρόικα να δώσουν πολύ περισσότερα χρήματα στους διευθύνοντες του Υπερταμείου, με υπογραφή του κυρίου Τσίπρα και του κ. Τσακαλώτου. Προφανώς δεν ήθελαν να τα ακούσουν. Δεν τα λέω, ψάξετε να τα βρείτε. Δεν έχω τίποτε με τους ανθρώπους και δεν θέλω να γίνω ΣΥΡΙΖΑ Νο2. Πρέπει να προστατέψω τον εαυτό μου, διότι όλοι έχουμε μία διαδρομή και μία οικογένεια.
Και επίσης – και αυτό δείχνει πόσο χαμένα τα έχει αυτό το κόμμα – οι ίδιοι αποφάσισαν το 2018, που παρακαλώ; Που; Σε μια εταιρία που ανέφεραν προηγουμένως, στον ΑΔΜΗΕ, που είναι στο δικό μας υπουργείο, να δώσουν στους ανθρώπους που τοποθέτησαν επίσης πολύ περισσότερα χρήματα. Σε τέσσερα διαφορετικά στελέχη σε σχέση με αυτά που δίνουμε τώρα εμείς στην ΕΔΕΥ και στη ΔΕΠΑ Διεθνών. Ουαί υμίν Φαρισαίοι υποκριτές του ΣΥΡΙΖΑ
Ξαναλέω να μην παρεξηγηθώ. Τιμώ όλους αυτούς τους ανθρώπους που ανέφερα. Και δεν θα τους ανέφερα. Και απαξίωσα το δημοσίευμα της Αυγής, δεν ασχολήθηκα παρ’ ότι στο διαδίκτυο υπήρχαν αρνητικά σχόλια για εμένα προσωπικά όλες αυτές τις μέρες. Αλλά κάποια στιγμή τελειώνει και η υπομονή. Άλλη φορά οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ ας ελέγχουν καλύτερα τα λεγόμενά τους. Και προχωρώ περισσότερο στο νομοσχέδιο.
Ο κ. Τσίπρας μας είπε για την περιβαλλοντική αδειοδότηση, ότι επειδή από τα 8 χρόνια πάμε στις 150 ημέρες θα υπάρχει ανασφάλεια. Σοβαρά; Η ανασφάλεια που υπάρχει στη Βρετανία που έχουν 150 μέρες. Η ανασφάλεια που υπάρχει στην Ιταλία που υπάρχουν στις 150 ημέρες. Η ανασφάλεια που έχουν στη Γερμανία που έχουν 150 ημέρες, η ανασφάλεια που υπάρχει στην υπόλοιπη Ευρώπη. Μόνο εδώ υπήρχε ασφάλεια όταν ήταν ο κ. Τσίπρας πρωθυπουργός και γι’ αυτό είχαμε και αυτόν τον πακτωλό επενδύσεων με τις οποίες η Ελλάδα αναπτύχθηκε τόσο πολύ. Το 2018, ως ποσοστό του ΑΕΠ μόνο τις χώρες σε εμπόλεμη κατάσταση ξεπερνούσε η Ελλάδα παγκοσμίως στις επενδύσεις, ένα στοιχείο που πιθανόν να μην ξέρουν πάρα πολλοί. Αυτό προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε και λέμε ότι αν καθυστερεί η Δημόσια Διοίκηση θα πηγαίνει στο Κεντρικό Συμβούλιο Περιβαλλοντικών Αδειοδοτήσεων . Είναι αυτό ανασφάλεια; Ότι κάθονται 8-9 εκπρόσωποι διαφορετικών υπουργείων να αποφασίσουν για το συγκεκριμένο θέμα;
Για τους Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών: Τα είπα και τα ξαναείπα, δεν έχει νόημα να μακρηγορώ. Λέει ο κ. Τσίπρας ότι ήταν ένα δοκιμασμένο μοντέλο. Συμφωνώ μαζί του. Πράγματι ήταν δοκιμασμένο μοντέλο, αλλά με καταφανή αποτυχία! Οι ίδιοι οι φορείς ζητούσαν να υπάρχει κεντρικός συντονιστικός φορέας, τον οποίο εμείς δημιουργούμε. Αλλά επίσης δεν ξέρω τι σόι δοκιμασμένο και επιτυχημένο μοντέλο ήταν αυτό κατά τον κ. Τσίπρα, το οποίο είχε χρηματοδότηση ετησίως για όλη την Ελλάδα, για το 30% της χώρας (που είναι οι προστατευόμενες περιοχές) 8 εκατ. ευρώ! Όταν εμείς είμαστε η πρώτη κυβέρνηση που ερχόμαστε και εξασφαλίζουμε χρηματοδότηση από τις ήπιες δραστηριότητες που θα γίνονται εντός αυτών των περιοχών! Υπάρχει λοιπόν ενίσχυση, αλλά για τον κ. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Λένε επίσης «Δεν συμμετέχουν οι φορείς». Μα έχουμε Διαχειριστικές Επιτροπές στις οποίες συμμετέχουν. «Δεν συμμετέχει η Τοπική Αυτοδιοίκηση». Μα με την Τοπική Αυτοδιοίκηση πρώτη φορά προβλέπονται Μνημόνια Συνεργασίας, ώστε να γίνονται έργα προστασίας της φύσης στις περιοχές αυτές με χρηματοδότηση από το κράτος.
Για τις Natura: Πόσο ακόμα θα συνεχιστεί αυτή η μυθολογία για τις Natura; Έδειξα χθες ότι (η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) είχε δώσει άδειες για εξερεύνηση υδρογονανθράκων σε περιοχές Νatura. Σήμερα θα καταθέσω στα πρακτικά τρεις διαφορετικές αποφάσεις του κ. Φάμελλου. Υπάρχει ΑΕΠΟ για εκμετάλλευση λατομείου μαρμάρου στη θέση Δρυόδασος Ξηροποτάμου του Δήμου Δράμας και μέσα αναφέρεται ξεκάθαρα ότι η απόφαση του κ. Φάμελλου –που σήμερα είναι λάβρος και ο κ. Τσίπρας μαζί του-ότι η περιοχή του έργου βρίσκεται εντός δασικής έκτασης, εντός της ειδικής ζώνης διαχείρισης «Κορυφές Όρους Φαλακρό» που έχει συμπεριληφθεί στο Ευρωπαϊκό Οικολογικό Δίκτυο των Προστατευόμενων Περιοχών Natura 2000. Αυτοί οι άνθρωποι έρχονται και κάνουν κριτική σε μένα για τις Natura! Ο κ Φάμελλος και ο κ. Τσίπρας που υπέγραψαν άλλη μια απόφαση για την εταιρεία ΒΕΤΟΝ ΔΟΜΙΚΑ ΥΛΙΚΑ στη θέση Ξυλοκερατιά του Δήμου Μήλου. Και αυτοί που υπέγραψαν και αυτή την απόφαση για ορυχείο λιγνίτη στη θέση Κλειδί στη Βόρειο Ελλάδα. Είναι περιοχές Natura! Κυρίες και κύριοι, εσείς που ακόμα τους πιστεύετε, σας δουλεύουν στα μούτρα σας! Οι άνθρωποι δεν έχουν όριο στη δημαγωγία και στο ψέμα!
Και συνεχίζω: Ο κ. Τσίπρας ήρθε –και πραγματικά τον έχουν παρασύρει τον άνθρωπο- και μίλησε σε βουλευτές που είναι από αγροτικές περιοχές για τους δασικούς χάρτες. Η μεγάλη επιτυχία! Ότι αν ακολουθούσαμε τους ρυθμούς του ΣΥΡΙΖΑ με τις 170.000 ενστάσεις και τον ρυθμό εκδίκασής τους, θα είχαμε αποτέλεσμα στη μισή Ελλάδα μετά από 27 χρόνια! Για το ότι ήρθαν χωράφια που έδωσες ως προσφυγικά ο Ελευθέριος Βενιζέλος και έχουν σφραγίδα του κράτους ή σε αναδασμούς ο Κωνσταντίνος Καραμανλής προ της δικτατορίας ότι ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ και τα αμφισβητούσε και έλεγε ότι είναι δάση! Και ανάγκασε τους ανθρώπους να πάνε στα δικαστήρια και να κάνουν εξαγορά των δικών τους χωραφιών από τους εαυτούς τους! Είναι παγκόσμιο ρεκόρ σουρεαλιστικής πολιτικής αντίληψης!
Τι άλλο είναι το πράγμα; Αν δεν το ξέρεις, νομίζεις ότι ονειρεύεσαι, ότι το βλέπεις στον ύπνο σου. Αυτά τα έκαναν τόσα χρόνια και σήμερα έρχονται και κουνάνε το δάχτυλο !
Και συνεχίζω: Απορρίμματα. Είστε, λένε, υπέρ της καύσης των απορριμμάτων. Δεν θέλω να θυμίσω τι γίνεται στη Βιέννη, στην Κοπεγχάγη και σε όλους αυτούς τους «άγριους», τους «απολίτιστους», τι ακριβώς κάνουν με τα σκουπίδια τους. Θέλω όμως να θυμίσω- επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ πρωτοστατεί τώρα στη Θεσσαλονίκη εναντίον της ενεργειακής αξιοποίησης απορριμμάτων από την τσιμεντοβιομηχανία ΤΙΤΑΝ και είναι στην πρωτοπορία των διαδηλώσεων, επαναστατικά βεβαίως φερόμενος όλες τις τελευταίες μέρες. Εδώ έχω μία συμφωνία η οποία υπεγράφη στις 3 Ιουλίου 2019, δηλαδή 4 μέρες πριν από τις εκλογές. Λοιπόν, η συμφωνία αυτή επιγράφεται: «Εθελοντική συμφωνία συνεργασίας για την αξιοποίηση δευτερογενών καυσίμων από την τσιμεντοβιομηχανία στο πλαίσιο της βιομηχανικής συμβίωσης και της κυκλικής οικονομίας». Σε αυτήν ακριβώς τη συμφωνία μεταξύ του κ. Φάμελλου και της τσιμεντοβιομηχανίας στηριζόμαστε για την όποια αδειοδότηση της βιομηχανίας ΤΙΤΑΝ και ο κ. Φάμελλος είναι στα χαρακώματα εναντίον του εαυτού του! Αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ!
Και προχωρώ, στα νησιά υπάρχουν διαφωνίες. Έδειξα το γράμμα του δημάρχου Ρόδου, που είναι πρόεδρος της ΠΕΔ. Είπε ο κ. Φάμελλος «όχι λέτε ψέματα». Τι αμφισβητείτε από το γράμμα; Ο δήμαρχος τα λέει! Εγώ διάβασα το γράμμα του δημάρχου στο οποίο λέει ότι υπάρχει και βίντεο από την τηλεδιάσκεψη, αλλά εδώ προφανώς ακόμα και να καθόταν στην ολομέλεια ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μας επέτρεπε ο Πρόεδρος της Βουλής να δούμε το βίντεο για να δούμε ποιος λέει αλήθεια και ποιος λέει ψέματα. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, προχωρούμε μπροστά. Και ανεξάρτητα από τις όποιες επιμέρους αντιδράσεις- όποιες υπάρχουν ιδίως στο Ιόνιο- εμείς οφείλουμε να προχωρήσουμε μπροστά διότι δεν μπορεί η χώρα να είναι όμηρος των σκουπιδιών, διότι δεν μπορεί η χώρα να πληρώνει πρόστιμα στην ΕΕ, διότι δεν μπορούμε να διακινδυνεύουμε τον τουρισμό μας και δεν μπορούμε να παίζουμε με την δημόσια υγεία.
Λένε επίσης «δεν είπε ο κ. Μητσοτάκης λέξη για τον ΑΔΜΗΕ». Είπα εγώ προηγουμένως για τις αμοιβές. Νομίζω έτσι θα θυμούνται τον ΑΔΜΗΕ μετά από αυτή τη συζήτηση, αλλά το ξαναλέω δεν έχω κάτι με αυτούς τους ανθρώπους. Αλλά για τον ΑΔΜΗΕ ο κ. Μητσοτάκης είχε μιλήσει προεκλογικά και ο κ. Μητσοτάκης είχε σταθερές θέσεις- ακόμα και αν κάποιος διαφωνεί μαζί του δεν λέει άλλα τη μια μέρα και άλλα την άλλα. Εμείς ήμασταν και θα είμαστε υπέρ της περαιτέρω αποκρατικοποίησης του ΑΔΜΗΕ διότι το να έχουμε μία περαιτέρω αποκρατικοποίηση θα μας βοηθήσει να έχουμε περαιτέρω κεφάλαια στον ΑΔΜΗΕ για να βγει καλύτερα το επενδυτικό πρόγραμμα του ΑΔΜΗΕ. Ο κ. Τσίπρας όμως ο οποίος ήρθε και μας κάνει κριτική ξεχνάει δύο πράγματα. Ότι, πρώτον, στον ΑΔΜΗΕ ιδιωτικοποίησε με ένα εξαιρετικά παράξενο τρόπο- κανείς δεν μπορεί να σας τον περιγράψει με λίγα λόγια- το 24% του ΑΔΜΗΕ, αλλά έδωσε στη μειοψηφία δικαίωμα να μπλοκάρει τις αποφάσεις. Όλες οι στρατηγικές αποφάσεις αν δεν έχουν την υπογραφή των Κινέζων, δεν μπορούν να προχωρήσουν. Και στον ΔΕΣΦΑ που είναι το αδελφάκι του ΑΔΜΗΕ- κάνει την ίδια δουλειά, διαχειριστής δικτύων στο φυσικό αέριο- ο κ. Τσίπρας υπερηφάνως αποκρατικοποίησε το 66% του ΔΕΣΦΑ και κάνει και κριτική σε εμάς επειδή θέλουμε να κάνουμε κάτι παρόμοιο στον ΑΔΜΗΕ. Τελειώνει η λογική!
Έκανε επίσης κριτική ότι χαριζόμαστε στις μεταλλευτικές. Μιλάνε για 2 γνωστοποιήσεις δηλαδή διαδικασίες μιας πιο γρήγορης σχετικά αδειοδότησης που ακολουθούμε σε τέτοιες περιπτώσεις.
Μας κατηγορούν εμάς για τις 2 γνωστοποιήσεις. Ξέρετε πόσες έκαναν εκείνοι όσο ήταν κυβέρνηση; 13 παρακαλώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Το σκορ είναι 13-2. Και από όσο ξέρω στη δική μου αριθμητική το 13 είναι αρκετά μεγαλύτερο από το 2.
Ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε με ένα σχετικά απαξιωτικό τόνο στον πρωθυπουργό και στις οικολογικές του ευαισθησίες. Πρέπει να σας πω ότι εγώ τυχαίνει να τον ξέρω πάρα πολλά χρόνια, είμαι προσωπικός μάρτυς των οικολογικών ευαισθησιών του πρωθυπουργού και παλαιότερα και τώρα στην καθημερινή μας συνεργασία. Θα σας πω όμως κάτι που θα θέλει πάντα να ξεχνάει ο κ. Τσίπρας ότι ο σοσιαλιστής αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο κ. Timmermans, χαρακτήρισε δημόσια τον κ. Μητσοτάκη «πράσινο» πρωθυπουργό και αυτό είναι καταγεγραμμένο όσο και αν ενοχλείται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Θέλω επίσης να σημειώσω ότι εμείς είμαστε η κυβέρνηση που προχωρούμε το εμβληματικό έργο της απολιγνιτοποίησης. Και το προχωρούμε συστηματικά με συνεργασία περισσότερων Υπουργείων και έχοντας ορίσει συντονιστή τον Κωστή Μουσουρούλη, που γνωρίζει τόσο τα ενεργειακά όσο και τα ευρωπαϊκά ενεργειακά επενδυτικά ζητήματα. Είπε ο κ. Τσίπρας, στο πλαίσιο της φιλαληθείας που διακρίνει το κόμμα του, «δεν έχετε δώσει ούτε ένα ευρώ στην απολιγνιτοποίηση τόσους μήνες. Δεν έχει προχωρήσει τίποτα». Ακούστε: η ΔΕΗ ανακοίνωσε μια πολύ μεγάλη συνεργασία πριν από μερικές μέρες με τη γερμανική RWE, που αφορά ακριβώς σε μεγάλα φωτοβολταϊκά πάρκα στη Δυτική Μακεδονία. Τα ΕΛΠΕ, στα οποία το κράτος έχει μειοψηφική συμμετοχή, αλλά πάντως συμμετοχή, ξεκινάνε τον Ιούνιο να κατασκευάζουν το μεγαλύτερο φωτοβολταϊκό πάρκο της Ευρώπης στη Δυτική Μακεδονία. Το Πράσινο Ταμείο έχει δώσει ήδη από τους πόρους που έχει 60 εκατ. στις ίδιες περιοχές και ο λιγνιτικός πόρος με απόφαση του υφυπουργού, ενώ μόνο το 1/5 του είχε δοθεί τα προηγούμενα χρόνια, μόνο 22 εκατ. είχε δώσει ο κ. Σταθάκης το 2018, με τη δική μας απόφαση δίνεται στις λιγνιτικές περιοχές ένα ποσό 133 εκατ. Τα 133 τους φαίνονται λίγα. Τα 22 θεωρούσαν πολλά, αυτά που είχαν δώσει εκείνοι.
Κυρίες και κύριοι συμπεραίνω, έπρεπε για λόγους τάξεως απλώς να απαντήσω, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αναθέσει στον εαυτό του τον ρόλο του εισαγγελέα σε όλα τα θέματα. Υπάρχει ζήτημα κοινωνικό; Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κοινωνική ευαισθησία. Υπάρχει ζήτημα Δημοκρατίας; Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πρότυπο Δημοκρατίας. Υπάρχει ζήτημα περιβάλλοντος; Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα της περιβαλλοντικής ευαισθησίας. A priori, αξιωματικά. Δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε. Οι άνθρωποι αποφάσισαν από την ώρα που εντάχθηκαν σε αυτό το κόμμα ότι τα κάνουν όλα σωστά, ότι δεν κάνουν κανένα λάθος, ότι αυτοί υπηρετούν όλες τις αξίες που πανανθρώπινα υπάρχουν.
Λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ που σήμερα έρχεται και ελέγχει εμάς είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που άφησε διά της κας Δούρου βουνά σκουπιδιών στην Αττική. Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που άφησε τον βούρκο στο πάρκο «Τρίτσης». Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που άφησε τα νεκρά ψάρια στην Κορώνεια, στη Θεσσαλονίκη. Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που άφησε τις απαράδεκτες εικόνες στη Χρυσή, κάτω από Ιεράπετρα. Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που χειρίστηκε όπως χειρίστηκε το ναυάγιο της «Αγίας Ζώνης» και μαύρισε όλη η Αττική. Αλλά είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος -και τα έχω εδώ, δεν θα σας τα διαβάσω ένα-ένα, θα τα καταθέσω στα πρακτικά- έχει υποστεί 5 καταδίκες από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για περιβαλλοντικά ζητήματα και -επειδή αυτά μπορεί να τα φορτώνει σε εμάς- έχει κληροδοτήσει σε εμάς 6 διαφορετικές υποθέσεις, που είναι ανοιχτές αυτή την ώρα, περιβαλλοντικές, μεταξύ των οποίων κύριες και κύριοι συνάδελφοι ξέρετε ποια υπόθεση; Η υπόθεση για τις Natura. Ο ΣΥΡΙΖΑ που κάνει αυτό το πανηγύρι για τις Natura έχει στείλει την Ελλάδα ενώπιον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ενώπιον ίσως του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ακριβώς για τις περιοχές Natura. Αυτό είναι το θέατρο του Ιονέσκο που έχουμε παρακολουθήσει εδώ και δύο μέρες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο κ. Τσίπρας μίλησε για μοντέλα, δεν ξέρω που εφαρμόζεται το μοντέλο του, καθώς έτσι κι αλλιώς κάθε μέρα αλλάζουν μοντέλα και είναι πολύ δύσκολο να τους παρακολουθήσει κανείς. Το δικό μας μοντέλο πάντως είναι το μοντέλο των σύγχρονων ευρωπαϊκών κρατών. Των κρατών που πάμε ταξίδι και λέμε γιατί να μην είμαστε κι εμείς έτσι. Και γι’ αυτό το λόγο στο περιβάλλον έχουμε υψώσει ψηλά τη σημαία της απολιγνιτοποίησης. Έχουμε υψώσει ψηλά τη σημαία της απόσυρσης των πλαστικών μιας χρήσης. Έχουμε υψώσει ψηλά τη σημαία της ενεργειακής εξοικονόμησης. Έχουμε υψώσει ψηλά τη σημαία και το σχεδιάζουμε ένα μεγάλο Εθνικό Σχέδιο Αναδασώσεων και φυσικά έχουμε υψώσει ψηλά τη σημαία της κυκλικής οικονομίας και της βιώσιμης, της πράσινης ανάπτυξης. Αυτό το νομοσχέδιο είναι ένα νομοσχέδιο πράσινης ανάπτυξης και όπως είπε και ο πρωθυπουργός το πρωί, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είμαστε περήφανοι που ως κυβέρνηση φέρνουμε προς ψήφιση στη Βουλή αυτό το νομοσχέδιο που εκσυγχρονίζει πραγματικά και όχι στα λόγια την ελληνική περιβαλλοντική νομοθεσία.
Ο υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δημήτρης Οικονόμου τόνισε:
«Η κριτική που έχει γίνει στο νομοσχέδιο είναι δύο διαφορετικών τύπων και έχει και ενδιάμεσες περιπτώσεις. Ο ένας τύπος είναι ιδεολογικός, στη βάση κάποιων ιδεολογικών απόψεων. Ο άλλος τύπος είναι «κάνω το μαύρο, άσπρο και το άσπρο, μαύρο». Προφανώς, δεν είναι ισοδύναμες αυτές οι δύο προσεγγίσεις. Θα αρχίσω από την πρώτη, όμως, την ιδεολογική.
Έχει εκφραστεί με απόλυτη σαφήνεια από αρκετούς ομιλητές η εξής φράση: καπιταλιστική ανάπτυξη -ή καπιταλιστικό κέρδος σε άλλη εκδοχή- και προστασία του περιβάλλοντος δεν συμβιβάζονται, δεν μπορεί να συνυπάρχουν.
Έκανα έναν μικρό κατάλογο από μεγάλα περιβαλλοντικά και βιομηχανικά ατυχήματα κατά τα τελευταία τριάντα χρόνια σε όλον τον κόσμο. Θα σας τα πω, πολλά θα τα ξέρετε: Φουκουσίμα, 2011 στην Ιαπωνία. Το 1957 στο Μαγιάκ, στη Σοβιετική Ένωση, έξι χιλιάδες νεκροί. Στο Τέξας, στην Αμερική το 1947, μια έκρηξη σε ένα δεξαμενόπλοιο, πεντακόσιοι εβδομήντα έξι νεκροί. Στο Τσερνομπίλ, στην πρώην Σοβιετική Ένωση δεν είναι γνωστό πόσες είναι οι απώλειες, μπορεί να είναι τέσσερις χιλιάδες, μπορεί να είναι περισσότερες. Το φράγμα Μπανκιάο στην Κίνα το 1975, εκατόν εβδομήντα χιλιάδες νεκροί. Η λίμνη Αράλη στη Σοβιετική Ένωση το 1950 ήταν η τέταρτη μεγαλύτερη λίμνη στον κόσμο και μέσα σε τριάντα χρόνια -από το 1950 μέχρι το 1980- είχε χάσει 50% της έκτασης της λόγω της υπεράντλησης και της άντλησης της καταστροφής των ποταμών που την τροφοδοτούσαν. Ακόμη, το 1982 στο Μπακού του Αζερμπαϊτζαν, Σοβιετική Ένωση, στην Κούβα έκρηξη εγκαταστάσεων βενζίνης με νεκρούς. Επίσης, στο Μποπάλ στην Ινδία, δύο χιλιάδες τριακόσιοι νεκροί, στο Ιράν, στην Κίνα, στο Γκντανσκ στην Πολωνία το 1960 εξακόσιοι ογδόντα νεκροί, στη Βόρειο Κορέα δύο από τα πολλά, στη λαοκρατική Δημοκρατία του Κογκό κ.λπ.
Καταλαβαίνω, λοιπόν, και εγώ και κάθε λογικός άνθρωπος, ότι δεν είναι το καπιταλιστικό κέρδος που οδηγεί αυτόματα στην καταστροφή του περιβάλλοντος και στα βιομηχανικά ατυχήματα. Αυτά συμβαίνουν σε όλους τους τύπους καθεστώτων που έχουν υπάρξει τα τελευταία εκατό χρόνια και παλιότερα.
Επομένως, άλλο είναι το κριτήριο και δεν μπορεί να επικαλείται κανείς το ότι φταίει ο καπιταλισμός ή το ότι φταίει κάποιος άλλος. Αυτό που φταίει είναι η ανικανότητα, η διάθεση να επωφεληθούμε από το κέρδος, είτε είναι ο καπιταλισμός ιδιωτικός είτε είναι κρατικός είτε οτιδήποτε άλλο. Πάντως δεν είναι το καπιταλιστικό κέρδος αυτόματα αδύνατο να συνυπάρξει με την προστασία του περιβάλλοντος.
Ποιος το αποδεικνύει αυτό; Το αποδεικνύει, πρώτα από όλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση με όρους προστασίας του περιβάλλοντος είναι η πιο προηγμένη περιοχή στον πλανήτη. Όχι ότι είναι άριστη. Προφανώς υπάρχουν και λάθη. Ανέφερα το Σεβέζο και υπάρχουν και άλλα. Είναι, όμως, ό,τι καλύτερο έχουμε στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, αλλά δεν υπάρχει κανείς άλλος που να είναι πιο μπροστά.
Τι μας λένε εμάς τώρα; Μας λένε ότι φέρνουμε ένα νομοσχέδιο που είναι αντιπεριβαλλοντικό, περιβαλλοντοκτόνο και διάφορα άλλα, όταν σε όλες τις διατάξεις του αυτό το νομοσχέδιο είτε είναι στον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης περίπου είτε πιο μπροστά από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από άποψη προστασίας. Το να λες ότι αυτό το πράγμα είναι «περιβαλλοντοκτόνο» είναι παλαβό. Μπορεί να έχεις αντίρρηση, μπορεί να διαφωνείς σε συγκεκριμένα πράγματα, αλλά δεν μπορείς να λες «περιβαλλοντοκτόνο» κάτι που είναι πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία είναι ό,τι πιο προηγμένο υπάρχει στον κόσμο. Αυτό είναι το πρώτο θέμα.
Ένα δεύτερο θέμα που θέλω να θίξω είναι ότι πάλι διακινείτε –και τα έχουμε πει τόσες φορές- το ίδιο ψεύδος –και εδώ θα χρησιμοποιήσω τον όρο «ψεύδος»- για τις χρήσεις γης που προβλέπουμε στις περιοχές προστασίας. Πρώτον, δεν τις βάζουμε εμείς τις χρήσεις γης. Ο ν.1650 για την προστασία του περιβάλλοντος από το 2011 τουλάχιστον αναφέρει: «Με τις ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες καθορίζονται χρήσεις γης στις περιοχές προστασίας περιβάλλοντος». Ο ΣΥΡΙΖΑ με τις αναθέσεις που έκανε σε μελετητές για τις ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες γράφει μέσα στη σύμβαση ότι τους αναθέτει να κάνουν χρήσεις γης και όρους δόμησης.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας, επίσης, πολλές φορές έχει περάσει και διατάγματα ή έχει αντιμετωπίσει προσφυγές στις οποίες κάνει δεκτό ότι οι χρήσεις γης υπάρχουν παντού, και στις περιοχές NATURA που είναι το 32% της χώρας.
Αυτό που κάνουμε εμείς, λοιπόν, είναι σε ένα πλαίσιο, το οποίο σήμερα δεν προέβλεπε καμία a priori απαγόρευση χρήσεων στις προστατευόμενες περιοχές, καμία πριν τον ΠΟΤΑ, να ερχόμαστε και βάζουμε κάποιες επιπλέον απαγορεύσεις χρήσεων. Όλο το υπόλοιπο είναι ένα πλαίσιο που λέει ότι οι ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες που θα έρθουν και θα εγκριθούν με Προεδρικό Διάταγμα από πού μπορούν να αντλήσουν κάποιες χρήσεις. Δεν μπορούν να πάρουν τις απαγορευμένες, αλλά μπορούν αυτές που καταρχήν επιτρέπονται να τις βγάλουν, ανάλογα με το προστατευτέο αντικείμενο. Είναι απλούστατο. Ο κ. Λοβέρδος το κατάλαβε πλήρως και το εξήγησε με καλύτερο τρόπο από εμένα, νομίζω.
Είναι ένα πλαίσιο χρήσεων. Είναι άλλο πράγμα ο καθορισμός των χρήσεων που δεν γίνεται με αυτό το πλαίσιο, αλλά γίνεται με τις μελέτες οι οποίες ακολουθούν τις αναγκαίες διαδικασίες. Θυμίζω και πάλι ότι όταν τελειώσουν οι ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες και τα σχέδια χρήσεων γης, το ΠΔ, όταν θες να κάνεις μια συγκεκριμένη δραστηριότητα, να χωροθετήσεις την περιοχή προστασίας, την περιοχή NATURA, έχεις επιπλέον δύο πράγματα για τον συγκεκριμένο επενδυτή ή οτιδήποτε είναι αυτός, κατασκευαστής για παράδειγμα: Και περιβαλλοντική μελέτη χρειάζεται και έγκριση περιβαλλοντικών και ειδική οικολογική αξιολόγηση. Όλα αυτά για να καταλήξεις να μπορείς να κάνεις κάτι στις περιοχές NATURA.
Εν πάση περιπτώσει, αν κάποιος από κάποια πλευρά θεωρεί ότι καταρχήν στις περιοχές NATURA μπορεί να έχει κατοικία, ξενοδοχεία, μεταποίηση, κοινωφελείς εγκαταστάσεις, νηπιαγωγεία, δρόμους κ.λπ. ας φέρει ένα σχέδιο νόμου και ας προτείνει ένα σχέδιο νόμου που θα λέει ότι στις περιοχές NATURA, στο 32% της χώρας, που περιλαμβάνουν νησιά, δήμους, δημοτικές ενότητες, οικισμούς απαγορεύονται αυτά a priori. Γιατί αυτό που κάνουμε εμείς είναι ότι λέμε τι απαγορεύεται a priori. Δεν λέμε τι θα επιτραπεί. Το τι θα επιτραπεί θα το αποφασίσει η μελέτη. Λέμε τι a priori απαγορεύεται. Αφού μας κάνετε τόση κριτική, λοιπόν, φέρτε μας ότι απαγορεύονται στο 32% της χώρας αυτά τα πράγματα. Πολύ θα το ευχαριστηθώ όταν θα σηκωθώ να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω.
Όσο δε για το Συμβούλιο της Επικρατείας πραγματικά είναι θετικό ότι ακούγονται τόσο καλά λόγια, αλλά να θυμηθούμε ποιο είναι το Συμβούλιο της Επικρατείας. Το Συμβούλιο της Επικρατείας είναι το ίδιο δικαστήριο το οποίο έκρινε συνταγματικά τα μνημόνια που διέλυσαν την Ελλάδα, είναι το ίδιο δικαστήριο που έκρινε συνταγματικά το PSI που διέλυσε τα ασφαλιστικά ταμεία. Και πρέπει να ξέρει, όταν λαμβάνει προκλητικές αποφάσεις, ότι όλοι κρίνονται -ακόμα και οι δικαστικές αποφάσεις- και τελικός κριτής είναι ο λαός και ότι εν πάση περιπτώσει η νομοθετική πρωτοβουλία ανήκει στην Κυβέρνηση η οποία έχει εκλεγεί από τον λαό για να βάλει μια τάξη στα πράγματα.
Αυτά τα έλεγαν οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ το 2016. Αυτή είναι η άποψη που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ για το Συμβούλιο της Επικρατείας. Εμείς δεν έχουμε αυτήν την άποψη. Εμείς τους σεβόμαστε, αλλά το να ομνύουν υπέρ του Συμβούλιου της Επικρατείας όσοι έχουν πει αυτά τα πράγματα προσφάτως, πριν από τρία-τέσσερα χρόνια, μας διευκολύνει στη δουλειά μας, αλλά δεν θέλω να το σχολιάσω.
Αναφέρθηκε κάτι από ομιλητές του ΣΥΡΙΖΑ, τον κ. Φάμελλο και ίσως και από άλλους. Θα γίνω λίγο τεχνικός γιατί είναι τεχνικό το θέμα, αλλά πρέπει να το εξηγήσω. Τα χωροταξικά και πολεοδομικά σχέδια έχουν μια ιεραρχία. Υπάρχουν αυτά που είναι σε εθνικό επίπεδο, αυτά που είναι σε περιφερειακό και τα τοπικά που είναι διάφορα πολεοδομικά σχέδια. Η νομοθεσία προβλέπει ότι από το υπερκείμενο στο υποκείμενο υπάρχει ιεραρχική σχέση, δηλαδή το υποκείμενο πρέπει να ακολουθεί το υπερκείμενο, όπως γίνεται σε όλο τον κόσμο, ορθολογικός σχεδιασμός.
Για τι μας κατήγγειλε ο κ. Φάμελλος; Ότι εμείς με μια διάταξη που φέρνουμε λέμε ότι ναι μεν κρατιέται η ιεραρχία, αλλά μπαίνει και η ανάδραση. Δηλαδή, υπό προϋποθέσεις μπορεί το από κάτω σχέδιο να υπερβεί το από πάνω.
Του απαντάω, λοιπόν, ότι δεν λέμε εμείς αυτό. Αυτό το λέει ο ν.4447/2016. Του είπα ακριβώς και τα άρθρα, άρθρο 5 παράγραφος 5, αν θυμάμαι καλά, και άρθρο 6 παράγραφος 5.
Το λέει ο νόμος που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος προβλέπει ακριβώς την ανάδραση, δηλαδή μια διαδικασία μέσω της οποίας το από κάτω σχέδιο μπορεί να ανατρέπει το από πάνω. Κάνει το εξής τρελό, όμως: Αναθέτει μονομερώς στον Υπουργό Περιβάλλοντος να αποφασίζει αν αυτό θα επιτρέπεται. Αυτή, λοιπόν, είναι η σημερινή κατάσταση. Δεν κατάλαβε ο κ. Φάμελλος προφανώς.
Βλέπω όμως στην «ΑΥΓΗ» της Κυριακής την ακριβώς αντίθετη άποψη από μια πρωτεργάτη του ν.4447 που ξέρει τι λέει. Κατηγορεί εμάς πάλι ότι αυτό που κάνουμε είναι να επιβάλουμε την ιεραρχία.
Θέλω να σας το διαβάσω: «Πρωτοκαθεδρία στο ιεραρχικό σύστημα σχεδιασμού». Ο κ. Φάμελλος έλεγε ότι βάζουμε «παραθυράκι» για το ιεραρχικό σύστημα σχεδιασμού. Η κυρία, που δεν θέλω να πω το όνομα, στην «ΑΥΓΗ» –μπορείτε να τα δείτε- μάς καταγγέλλει ότι με το ίδιο ακριβώς άρθρο ανατρέπουμε την ιεραρχία του σχεδιασμού, όχι ανατρέπουμε, αλλά επιβάλλουμε την ιεραρχία του σχεδιασμού γιατί κάνουμε υποχρεωτική την κυριαρχία του από πάνω σχεδίου έναντι του και από κάτω.
Πρέπει να αποφασίσετε τι δεν σας αρέσει από τα δύο. Δεν μπορεί να μην σας αρέσουν και τα δύο.
Και να τελειώσω με αυτό που λέει η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής. Δεν είναι αντίθετο. Λέει ότι αυτό που φέρνουμε εμείς και που κάπου κάπως διευκολύνει και καθιστά σαφέστερες τις αντιφάσεις του νόμου του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να εξειδικευτεί περισσότερο. Όντως, αλλά επειδή δεν είναι χωροταξικό νομοσχέδιο, θα εξειδικεύσουμε περαιτέρω. Νομίζω ότι αυτά δίνουν μια αίσθηση των θεμάτων και του τρόπου με τον οποίο ασκείτε αντιπολίτευση.
