Για το Δημήτρη

Σήμερα Τρίτη και τρείς
ξανακτύπησε ο παλιός γνώριμος,
ο θάνατος τη πόρτα.
Ήρθε με ένα μόνο σκοπό.
Εσένα.
Ήρθε αθόρυβα.
Ήρθε να μας χωρίσει απο το φώς,
που γεναιόδωρα τριγύρω σου σκορπούσες.
Τώρα το χέρι σου δεν είναι δίπλα στο δικό μας.
Τα λόγια μας, αχός
τα δάκρυα βροχή,
που μέσα στις σταγόνες της,
αντικατοπτρίζεται η άφθαρτη ψυχή σου.
Οι ιδέες μας, τα γέλια και οι μουσικές,
τα αποφασιστικά σου βήματα,
που γέμισαν τα άδεια μου δωμάτια.
Τα μπρία κείνα βήματα
που ζήλεψε ο Χάρος.
Η μνήμη σου
άσπιλος ουρανός.
Η σκέψη μου δια παντός
ευγνώμων της
Ύπαρξης σου.