Υπάρχουν γεγονότα που σημαδεύουν ανθρώπους και λαούς. Υπάρχουν στιγμές που ανεξίτηλα μένουν στη συλλογική συνείδηση και μνήμη. Και τότε δένονται μεταξύ τους άνθρωποι και λαοί και τότε συναντιούνται και συνεργάζονται κυβερνήσεις και κράτη.
Ο πόλεμος της Γιουγκοσλαβίας έφερε κοντά Σέρβους και Έλληνες. Γειτονικοί λαοί, που στο παρελθόν είχαν συνδεθεί με κοινούς αγώνες και συμμαχίες. Έτσι, οι Έλληνες δεν μπορούσαν να μείνουν απαθείς στα δραματικά γεγονότα που βίωναν οι Σέρβοι στον τελευταίο πόλεμο του διαμελισμού της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας. Βοήθησαν τους ομόδοξους Σέρβους με διάφορους τρόπους. Η συμπαράσταση και η βοήθεια προς τους Σέρβους έγινε πραγματικότητα και στην Κεφαλονιά. Άλλωστε, η Κεφαλονιά και ειδικότερα το Αργοστόλι είχε ήδη δεχτεί από παλιότερα σερβική βοήθεια. Συγκεκριμένα, την εποχή των σεισμών του 1953, που ισοπέδωσαν την Κεφαλονιά, η Σερβία έστειλε δεκάδες ξύλινα σπίτια για τη στέγαση των σεισμοπαθών Αργοστολιωτών, που μέχρι και σήμερα παραμένουν λειτουργικά και μαρτυρούν τη σερβική αλληλεγγύη. Η συνοικία, μάλιστα, αυτή μέχρι και σήμερα αποκαλείται «Τα Σέρβικα».
Έτσι, ο πόλεμος της Γιουγκοσλαβίας έφερε ξανά κοντά Σέρβους και Κεφαλονίτες, οι οποίοι δεν είχαν ξεχάσει τη σωτήρια γι’ αυτούς πρωτοβουλία των Σέρβων το 1953. Στην Κεφαλονιά λοιπόν δημοτικές αρχές, σύλλογοι και πολίτες με συντονιστή το Σύλλογο Ελληνο-Σερβικής Φιλίας ετοίμαζαν αποστολές τροφίμων και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης, για να ανακουφίσουν τους αδελφούς Σέρβους. Και το σπουδαιότερο: σε εκείνη τη δύσκολη περίοδο ανέλαβε ο Δήμος Αργοστολίου να φιλοξενήσει παιδιά από τη Σερβία. Το εγχείρημα πέτυχε. Έτσι, αναπτύχθηκαν στενές σχέσεις μεταξύ οικογενειών Κεφαλονιάς και Σερβίας και ιδιαίτερα μεταξύ Αργοστολίου και Σάμπατς. Και αυτό ήταν το βασικό κίνητρο, για να πραγματοποιηθεί το 1995 η αδελφοποίηση των Δήμων Αργοστολίου και Σάμπατς. Από τότε οι επαφές, οι σχέσεις και οι κοινές εκδηλώσεις με διάφορους τρόπους και μορφές συνεχίστηκαν. Και φτάσαμε σήμερα να έχει η κάθε μια από τις δύο αυτές πόλεις κάτι από την άλλη: Στο Αργοστόλι υπάρχει «οδός Σάμπατς» και στο Σάμπατς «οδός Αργοστολίου». Έτσι, κατοχυρώθηκε με τρόπο συγκεκριμένο και απαράγραπτο η αδελφοποίηση.
Ο Αργοστολιώτης, ο σημερινός και ο αυριανός, θα γνωρίζει και θα θυμάται εκείνα τα γεγονότα και τη δική του συμμετοχή στο να απαλύνει το δράμα των Σέρβων αδελφών του. Αλλά και ο πολίτης του Σάμπατς, ο σημερινός και ο αυριανός, θα ξέρει και δε θα ξεχνά την ουσιαστική συμπαράσταση και βοήθεια των αδελφών του Ελλήνων στην Κεφαλονιά. Για το σημερινό Κεφαλονίτη και ειδικότερα τον Αργοστολιώτη η ύπαρξη του ονόματος της πόλης του στο μακρινό αλλά ψυχικά και συναισθηματικά κοντινό Σάμπατς σημαίνει πολλά: Σημαίνει τι θα πει πόλεμος και μάλιστα άδικος. Σημαίνει τι θα πει πόνος και δυστυχία. Σημαίνει όμως και τι θα πει αλληλεγγύη, βοήθεια έμπρακτη και ουσιαστική. Σημαίνει αδελφότητα και ειρηνική, δημιουργική ζωή. Σημαίνει όχι πια πόλεμος, σημαίνει αγάπη, ευτυχία και πρόοδο. Το «Αργοστόλι» στο Σάμπατς είναι για μας τους Αργοστολιώτες ένα γαρύφαλο στο πέτο της καρδιάς. Αγαπάμε τους αδελφούς στο Σάμπατς και επιθυμούμε τη συνεχή ανάπτυξή τους. Χαιρόμαστε και καμαρώνουμε γι’ αυτή τη σύνδεση. Είμαστε περήφανοι γι’ αυτήν την αδελφική σχέση, που θέλουμε και πιστεύουμε πως θα κρατήσει σε βάθος χρόνου. Και είμαστε βέβαιοι ότι και αδελφοί μας στο Σάμπατς το ίδιο θα αγαπούν και θα εκτιμούν το Αργοστόλι και γενικότερα την Κεφαλονιά.
Βίκτωρ Ρουχωτάς
Επίτιμος Πρόξενος Σερβίας
