“Τα ελληνικά λόμπι κάνουν εξαιρετική δουλειά στα ελληνικά θέματα εξωτερικής πολιτικής”.

Μια συνέντευξη με το πρόεδρο του «Αίνου», κ. Βασίλη Κοκόση, που εκτός από πρόεδρος Συλλόγου, έχει ανεπτυγμένη δράση στα Ομογενειακά δρώμενα, είναι δε και επιτυχημένος επιχειρηματίας.

Ο κ. Βασίλης Κοκόσης μετανάστευσε από την Κεφαλονιά στις αρχές τις δεκαετίας του 70. Με τη εργασία του σήμερα έχει τρία εστιατόρια στη Νέα Υόρκη και συμμετέχει σε επιχειρήσεις στην ιδιαίτερη πατρίδα του.

Ο Βασίλης Κοκόσης σε μία από τις επιχειρήσεις του στη Νέα Υόρκη

Όμως η επαγγελματική του επιτυχία δεν του στέρησε την ελληνική συνείδηση. Συμμετέχει και στηρίζει τους ελληνικούς συλλόγους, τα σχολεία, ειδικά την εκκλησία του Αγίου Γερασίμου, Προστάτου των Κεφαλλονιτών, που βρίσκετε στην καρδιά του Μανχάταν, και, είναι πρόεδρος του κεφαλλονίτικου συλλόγου «Αίνος» με έδρα τη Νέα Υόρκη.

Ερώτηση: πως βλέπετε τον ελληνισμό της Αμερικής, των ΗΠΑ;

Απάντηση: ως προς τι;
Διευκρίνηση: ως προς τη συσπείρωση των Αποδήμων Ελλήνων και συμμετοχή τους στις ελληνικές εκδηλώσεις, συλλόγους, σχολεία, στη διατήρηση-εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, στις ελληνικές εκκλησίες….
Απάντηση: Δυστυχώς, πιστεύω ότι ως προς αυτά που αναφέρατε ο Ελληνισμός της Αμερικής έχει κάνει κοιλιά. Διότι οι νέοι δεν ακολουθούν στη πλειονότητά τους, ούτε τα σωματεία, ούτε τις ελληνικές εκδηλώσεις, ούτε το ελληνικό στοιχείο. Ζουν σε μια χώρα που λέγεται Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, που είναι χώρα που αγαπούν, εργάζονται.

Ερώτηση: μήπως οι μεγαλύτεροι δεν δώσανε στους νέους τις προϋποθέσεις, ώστε τα Ελληνο-αμερικανόπουλα να έρθουν κοντά στο ελληνικό γίγνεσθαι;

Απάντηση: πιστεύω ότι προσπαθήσαμε και προσπαθούμε ακόμα να μην απομακρυνθούν οι νέοι από τη ελληνική κουλτούρα. Ωστόσο, ένα βασικό στοιχείο απομάκρυνσης των νέων από τις εκδηλώσεις, όχι από τα ελληνικά ιδεώδη, είναι η τεχνολογία. Οι νέοι σήμερα δεν χρειάζονται το συλλογικό επίπεδο και τον ελληνισμό για να επικοινωνήσουν μεταξύ τους. Μέσα από το σπίτι τους, ή, την ώρα χαλάρωσής τους, επικοινωνούν με όλο τον κόσμο, μαθαίνουν τα νέα. Άρα καταλήγουμε ότι τα σωματεία αρχίζουν να συρρικνώνονται και πολύ δύσκολα θα επανέλθουν, στη προ του 2000 κατάσταση, όσο εμείς και να προσπαθούμε και όσα και να τους παρέχουμε. Προσωπική μου γνώμη και αντίληψη. Τους αρέσει και αγαπάνε την Ελλάδα, μα μόνο για διακοπές.

Ερώτηση: την πολιτική κατάσταση της Ελλάδας πως την κρίνου οι Ελληνο-αμερικανοί;

Απάντηση: Να σας πω. Τους νέους μας, η πολιτική δεν τους ενδιαφέρει και τόσο, εμάς τους πιο παλιούς ναι μας ενδιαφέρει. Σκεφτόμαστε και κρίνουμε. Ευτυχώς για τη χώρα μας η παρούσα κυβέρνηση, δείχνει πως είναι στο σωστό δρόμο. Και αυτό μας κάνει περήφανους εμάς, τα παιδιά μας και βρίσκει ανταπόκριση στην αμερικάνικη κυβέρνηση.

Ερώτηση: ούτε στον επιχειρηματικό τομέα ενδιαφέρει του Ελληνοαμερικάνους η Ελλάδα για επενδύσεις;

Απάντηση: Απ΄ όσα γνωρίζω και από το περιβάλλον μου, δεν τους ενδιαφέρουν οι επενδύσεις στην Ελλάδα. Υπάρχει τρομερή γραφειοκρατία. Δεν μπορείς να περιμένεις ένα χρόνο, για μια επένδυση. Έχω ιδία πείρα. Περιμένω ένα (1) χρόνο να μου απαντήσουν από την Κέρκυρα για μια άδεια κτισίματος στη Κεφαλονιά.

Ερώτηση: όμως το παρήγορο γεγονός είναι πως πολλοί αμερικάνοι πολιτικοί υποστηρίζουν τις ελληνικές θέσεις…

Απάντηση: βεβαίως διότι το ελληνικό στοιχείο στις ΗΠΑ έχει ανέβει. Οι Έλληνες δεν είναι πια οι «πιατάδες». Έχουν πολιτική και επιχειρηματική δύναμη. Στέλνουν τα παιδιά τους στα πανεπιστήμια και αυτά όταν αποφοιτούν καταλαμβάνουν ανώτερες θέσεις σε επιχειρήσεις και πολλά ελληνόπουλα στρέφονται στην αμερικάνικη πολιτική. Έχουμε αρκετούς Ελληνο-αμερικάνους στη πολιτική σκηνή των ΗΠΑ. Τα ελληνικά λόμπυ κάνουν εξαιρετική δουλειά στην υπεράσπιση των ελληνικών θέσεων. Δες τε τώρα με τη Τουρκία, σπουδαίο έπαιξαν ρόλο, τα λόμπι και οι ελληνοαμερικανοί επιχειρηματίες, που χρηματοδοτούν τις προεκλογικές εκστρατείες των πολιτικών, ώστε να μην πάρουν οι Τούρκοι τα πολεμικά αεροπλάνα.

Επίλογος:

Oι Ελληνο-αμερικανοί αποτελούν πρότυπο ενωτικής ομάδας: άψογοι πολίτες, (κάτι που δεν είναι στην Ελλάδα) υποδειγματικοί πατριώτες, άριστοι οικογενειάρχες, επιτυχημένοι επαγγελματίες, υπερήφανοι απόγονοι και θαυμαστές του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, επιχειρηματίες, δουλευταράδες, μα ποτέ δεν ξεχνούν τη πατρίδα καταγωγής τους, όσο ψηλά και ν’ ανέβουν.

Δημήτρης Πνευματικάτος