Η κατάσταση δεν πάει άλλο. Η πόλη του Αργοστολιού δέχεται μια επίθεση που δεν έχει προηγούμενο, από τουρίστες, αυτοκίνητα, κάθε είδους δίτροχα, φορτηγά τροφοδοσίας και ντελιβεράδες.

Μια μικρή παραλιακή με λιμάνι πόλη, με στενούς δρόμους μικρά έως ανύπαρκτα πεζοδρόμια, με ελάχιστες πλατείες και πράσινο, μια πόλη που φτιάχτηκε χωρίς όραμα, μετά τους σεισμούς του 1953, και επεκτάθηκε μετά το 1985, μια πόλη που στην κυριολεξία στενάζει, μια πόλη που οι δημότες της δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν στα πεζοδρόμια της, και νοιώθουν απροστάτευτοι και παρατημένοι στην μοίρα τους.

Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες τραγικών εικόνων:

-αυτοκίνητα παρκαρισμένα πάνω στα πεζοδρόμια, που μερικές φορές πρέπει για να βγεις από την πόρτα του σπιτιού σου να πρέπει να σκαρφαλώσεις πάνω από το παρκαρισμένο αυτοκίνητο.

– αυτοκίνητα παρκαρισμένα παράνομα, (σε πεζόδρομους, ή σε δρόμους με εναλλάξ στάθμευση), ή διπλά παρκαρισμένα γιατί πρέπει να ψωνίσουν από  τα σουπερ μάρκετ, ή να παραγγείλουν καφέ φρέντο, αδιαφορώντας για τις ουρές που δημιουργούνται.

-αυτοκίνητα παρκαρισμένα στις γωνίες των διασταυρώσεων με αποτέλεσμα να μην μπορείς να στρίψεις, η να χρειάζεσαι μανούβρες.

-αυτοκίνητα που κινούνται αντίθετα αδιαφορώντας αν προκαλέσουν ατυχήματα.

-Φορτηγά των μεταφορικών εταιρειών να προμηθεύουν τα καταστήματα της  πόλης   μετά τις 10,00 το πρωί και δημιουργούν κυκλοφοριακή ασφυξία.

-Ντελιβεράδες που κινούνται με μεγάλες ταχύτητες, παραβιάζοντας σήματα, μονόδρομους, πεζοδρόμια, για το μεροκάματο του τρόμου.

-πεζοδρόμια σχεδόν κατειλημμένα από τους μαγαζάτορες χωρίς να υπάρχει αντίστοιχο τμήμα να κυκλοφορούν οι πεζοί.

Θα μπορούσα να κατέγραφα και άλλα τόσες εικόνες καθημερινής τρέλας που συμβαίνουν στην μικρή μας πόλη, σε μια πόλη που οι δημότες της κυκλοφορούν υπ ευθύνη τους,(!!!!!!!!!!!!) και που οι Αρχές του Τόπου,  Δημοτική Λιμενική και Τροχαία,  δείχνουν όχι μόνο αδυναμία και αδιαφορία να εφαρμόσουν τα αυτονόητα για να μας προστατέψουν, ίσως προσμένοντας σε κάποιο θαύμα.

Γεράσιμος Βασιλάτος

Αρχιτέκνων