Tου Ναπολέοντα Λιναρδάτου
Το γεγονός ότι ο πρόεδρος Trump τρώει ιδιαίτερα συχνά στα McDonalds δεν είναι το πιο ανησυχητικό στοιχείο στο βιβλίο Fire and Fury. Η αγάπη του για το πρόχειρο φαγητό ήταν ευρέως γνωστή πολύ πριν γίνει πριν γίνει πρόεδρος. Αυτό που είναι ανησυχητικό είναι ότι τώρα λέγεται να το κάνει γιατί νομίζει ότι μειώνει τις πιθανότητες να τον δηλητηριάσουν. Εάν αυτός ο λόγος ευσταθεί και o πρόεδρος δεν εμπιστεύεται τους σεφ του Λευκού Οίκου, είναι ένα ακόμα περίεργο δεδομένο από τα πολλά που «καταγράφονται» στο συγκεκριμένο βιβλίο.
Εδώ το καταγράφονται έχει μπει σε εισαγωγικά γιατί ο συγγραφέας του βιβλίου, Michael Wolff, ανήκει στην, ας πούμε, πιο «δημιουργική» σχολή της δημοσιογραφίας. Και στην διάρκεια της καριέρας του, ο Wolff έχει υπάρξει τόσο δημιουργικός που εχθρικά προς τον Trump MME, όπως οι Times της Νέας Υόρκης, δεν παίρνουν στα σοβαρά αυτά που «καταγράφονται» στο συγκεκριμένο βιβλίο. Ίσως σε σύσκεψη που έγινε να μην έβαλε ο Trump τον προσωπάρχη του Λευκού Οίκου να κυνηγάει μια μύγα, όμως, o αλλοπρόσαλλος και ναρκισσιστικός χαρακτήρας του Trump, που είναι ιδιαίτερα καταφανής και στις δημόσιες εμφανίσεις του, κάνουν όποιον ακούει το παραπάνω «συμβάν» να το πιστεύει.
Το πρόβλημα για τον Trump είναι ότι όσο γελοία και εξωπραγματικά κι αν ακούγονται αυτά τα γεγονότα, η γενική συμπεριφορά του, τους προσδίδει την αίσθηση της εγκυρότητας.
Στο Λευκό Οίκο το προσωπικό αλλάζει σχεδόν ανά εβδομάδα. Δεν υπάρχει σχεδιασμός και πρόγραμμα. ‘Όλοι φαίνεται ότι προσπαθούν να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες του προέδρου. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι οι επιθυμίες του προέδρου αλλάζουν διαρκώς, και συχνά χωρίς την παραμικρή αναφορά σε κάποια συγκεκριμένη πολιτική στόχευση ή ιδεολογική κατεύθυνση.
Δύο από τις επιτυχίες του Trump με μακροπρόθεσμες συνέπειες επιτεύχθηκαν γιατί απλούστατα η συμμετοχή του στην πραγματοποίηση τους ήταν και είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Η φορολογική μεταρρύθμιση σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από την Ρεπουμπλικάνικη ηγεσία του Κογκρέσου. Οι θέσεις των ομοσπονδιακών δικαστών καλύπτονται με ταχύς ρυθμούς γιατί την υπόθεση την έχει αναλάβει εργολαβικά o συντηρητικός σύνδεσμος δικηγόρων, η Federalist Society.
Ο Trump προεκλογικά είχε ασκήσει έντονη κριτική στην πολιτική τάξη των ΗΠΑ.
Κατά βάση ορθή κριτική, που όμως είχε παραβλέψει μια σημαντική παράμετρο, αυτός που θέλει να αντικαταστήσει την υπάρχουσα πολιτική τάξη πρέπει τουλάχιστον να είναι το ίδιο ικανός στην διαχείριση της πολιτικής και του κράτους, διαφορετικά η αποτυχία του θα νομιμοποιήσει πολιτικά την πρώην προβληματική κατάσταση. Για την ώρα ο πρόεδρος Trump ξοδεύει το περιορισμένο πολιτικό κεφάλαιο που διαθέτει σε άσκοπους και ανώφελους καβγάδες, δημιουργεί σκάνδαλα από άγνοια και απίστευτη επιπολαιότητα. Γενικά, συμπεριφέρεται ως ένας κακομαθημένος έφηβος που βρίσκεται στο πλατό ενός ριάλιτι σόου.
