Επειδή δυο χρόνια τωρα όλο γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια , ας προσπαθήσουμε να δούμε λίγο φως μέσα στη μαυρίλα.
Και ξεκινώ με το γεγονός ότι αυτά τα δυο χρόνια γίναμε όλοι σοφότεροι.
Η ιατρική μπήκε σε κάθε σπίτι, η φαρμακολογία κτύπησε κάθε πόρτα και όλοι μας πλέον έχουμε άποψη.
Δεν μπορεί να μας κοροϊδέψει ο ένας κι ο άλλος.
Λίγο είναι αυτό όταν στην αρχή δεν ξέραμε καν, αν είναι σωστό να φοράμε μάσκα ή όχι,καθώς διακεκριμένοι επιστήμονες (όνομα και μη χωριό) αμφισβητούσαν την χρήση της;
Ενώ τώρα ξέρουμε· διπλή μάσκα , διπλή προστασία , τριπλή μάσκα , τριπλή προστασία.
Δυο χρόνια τώρα,επιφανείς καλλιτέχνες του πενταγράμμου άφησαν τις πίστες, που έτσι κι αλλιώς άδειασαν και ξεσκόνισαν όλη την ιατρική από την αρχή για να μας ανοίξουν τα μάτια για το τι γίνεται.
Έχασε η τέχνη ,αλλά η ιατρική;
Επίσης αυτά τα δυο χρόνια όποιος είχε την ευκαιρία και το χρόνο να βλέπει τηλεόραση ήταν βασιλιάς. Ένιωθε τόσο ασφαλής και σίγουρος κλεισμένος στο σαλόνι του παρέα με τους νεους τηλεαστερες. Του μετέφεραν με τον πιο τρομακτικό και δραματικό τρόπο τη δυστυχία και τον πόλεμο που γινόταν ευτυχώς έξω από την πόρτα του,ενώ αυτος τυχερος μέσα στο σπιτάκι του είχε ζεστούλα , τηλεορασουλα , ασφάλεια και άντε και κανένα αντικαταθλιπτικό για τον ύπνο ( ελαφρύ είπε ο γιατρός)
Η δε γνώση, μέρα με τη μέρα αφηνίαζε.
Πόσα και πόσα δε μάθαμε.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς;
Ότι στις πλατείες μετά τις δώδεκα το βράδυ και ειδικά με ανοικτά περίπτερα που πουλάνε μπυρες σε νεαρούς ο ιός θεριεύει;
Ότι το μέλλον στην πρόβλεψη είναι τα βοθρολύματα; Τι χαρτομαντείες και χειρομαντείες; Το σκατο κρύβει τις μεγαλες αλήθειες.
Ότι η μουσική είναι ότι χειρότερο γι αυτους τους ιούς;
Σε περιμένουν να φωνάξεις στο εστιατόριο για να μεταδοθούν ενώ αν πηγαίνεις σιωπηλός και στριμωγμένος στη δουλειά σου σε ένα βαγόνι του μετρό δεν κουνιούνται ρούπι.
Ότι τα ψώνια απο τα σούπερ μάρκετ καλό είναι να πλένονται και να απολυμαίνονται, άσχετο ότι το ξεχάσαμε λίγο αργότερα;
Μην πούμε για τις κουβεντες που ακούστηκαν και τις τηλεμαχίες που έγιναν για το κουτάλι της θείας κοινωνίας.
Κι ακόμα,τώρα τελευταία αρχίζουν να ψυθιριζουν κάποιοι,ότι όσα περισσότερα τεστ κάνουμε τόσα περισσότερα κρούσματα θα βρίσκουμε(100τεστ /1 κρούσμα ,1000τεστ/ 10 κρούσματα , 1.000.000 τεστ /10.000 κρούσματα).Λες;
Κι ενώ όλο μαθαίνουμε και μαθαίνουμε ήλθαν και τα εμβόλια και κει το τερματίσαμε.
Μπήκαμε στα εργαστήρια κι ανακαλύψαμε επτασφράγιστα μυστικα για τα εμβόλια.
Πώς ένα τσιπάκι μπαίνει στο εμβόλιο , πώς θα αλλάξει το DNA μας και πώς θα πεθάνουμε όλοι σε λίγα χρόνια.
Παίζουμε το mRNA πλέον στα δάκτυλα αν και μας μπλέκουν καμία φορά οι ειδικοί και τα νούμερα.
Τα ποσοστά κάλυψης των εμβολιων για τη κάθε μετάλλαξη ,ανεβοκατεβαίνουν σαν το χρηματιστήριο.
Κι αυτό πάλι με τις δόσεις που πάνε να περάσουν σε αριθμό τα παιδιά του Πειραιά και σε συχνότητα τις εποχές του έτους;
Ή το άλλο,τα παιδιά να παίρνουν δωρο για να κάνουν το εμβόλιο ενώ οι γέροι να πληρώνουν αν δεν το κάνουν;
Τόπο στα νιάτα ή τιμημένα γηρατειά;( τι θυμήθηκα τώρα Αντρέα…)
Και το χειρότερο μέσα σε όλα αυτά είναι ο μεγάλος καυγάς που ξέσπασε ανάμεσα στη θεία μου τη Μαριγώ ( εμβολιασμένη ) και τη θεία μου την Τασώ (αρνητρια).
Δεν μπορεί να δει η μια την άλλη, ενώ μέχρι πρόπερσι ήταν κολλητές, μέχρι και για κατούρημα μαζί πήγαιναν.
Είναι όλη μέρα καθισμένες και οι δυο στο φέισμπουκ και καταγράφουν στοιχεία για να ‘χουνε να λένε ( θανάτους εμβολιασμένων και ανεμβολιαστων , παρενέργειες εμβολιων, μελέτες από τη Ζιμπάμπουε και την Μποτσουάνα -πού τη θυμήθηκα κι αυτή τώρα ,απόψεις ειδικών περιβαλλοντολόγων και ιατροφιλοσόφων ,προφητείες του Νοστραδαμου και Τέλος παντων ολα καλα.
Αν περάσουν και οι επόμενοι δυο κρίσιμοι μήνες τα πράγματα θα δείξουν.
Σημασία έχει να διατηρήσουμε το χαμόγελο μας και το χιούμορ μας γιατί μπορεί να ‘ναι και το φάρμακο που ακόμη ψάχνουν οι επιστήμονες.
Καλή χρονιά σε όλους και καλά κρασιά …
