Γράφει η Ελένη Βαλλιανάτου

Η μουσικοχορευτική παράδοση της Κεφαλονιάς είναι ένας ατελείωτος έρωτας με τη ζωή καθώς ο χορός και το τραγούδι βγαίνουν μέσα από την ψυχή των Κεφαλονιτών με τους λαϊκούς οργανοπαίχτες να παίζουν και τους ανθρώπους να γλεντάνε.

οι Βιολιτζήδες του νησιού πλέον είναι μετρημένοι στα δάχτυλα και έχουν ταυτιστεί με την παράδοση του νησιού .
Το πάθος του μουσικού φθόγγου που βγαίνει από το βιολί  εναρμονίζεται με την κίνηση της πένας και ο ήχος του ακούγεται πιο γλυκός όταν ο οργανοπαίχτης έχει ζήσει την παράδοση από μικρός είναι σημαντικό να έχεις  μεγαλώσει δίπλα σ έναν οργανοπαίχτη και να παίζεις με μεράκι  τονίζουν. Τότε μόνο σε εκφράζει αληθινά η τέχνη της παραδοσιακής μουσικής ,σε γοητεύει, σε κατακλύζει με τη μελωδικότητα και το λυρισμό της.

Τόσα χρόνια σε τόσα πανηγύρια ξέρουν όλα τα χορευτικά  χούγια των κατοίκων του νησιού ξέρουν τα πατήματα του καθενός στα τραγούδια που χορεύουν,με πρώτους ήχους τα κεφαλονίτικα χοροτράγουδα, το Μπάλο, τον Παλαιό (Διβαράτικο ή Γυρουζάτο), τον Μέρμηγκα, τον Μανέτα, τη Ρόιδω, το Σταυρωτό και τα κεφαλονίτικα συρτά.  Οι βιολιτζήδες όρθιοι εκφράζουν  με το δικό τους τρόπο τη συμμετοχή τους στο πανηγύρι, συνεννοούνται μ’ έναν άγραφο κώδικα επικοινωνίας, που κοινό χαρακτηριστικό είναι, το μεράκι.   Υπάρχει ταύτιση επικοινωνίας μεταξύ ενός καλού χορευτή και ενός δεξιοτέχνη λαϊκού οργανοπαίχτη.Οι βιολιτζήδες έχουν την ικανότητα να αφουγκράζονται την ψυχή του μερακλή που χορεύει, να διαβάζουν την έκφρασή του, ενθουσιάζονται και οι ίδιοι με τον χορό.

Το βιολί  βλέπει, ακούει και αφουγκράζεται, κάνει την έκφραση μελωδία ξυπνώντας συναισθήματα. Η φωνή του χάνεται στο χρόνο και στους ήχους του μεταφέρει το συναίσθημα της πικρίας .Το βιολί είναι από τα στοιχεία που διασώζουν τον πολιτισμό μας και οι ήχοι του είναι  ευεργετικοί για την ψυχή και την παράδοση μας!