Γράφει η Δέσποινα Χαρώνη
Μετά από δύο χρόνια αδράνειας, λόγω της πανδημίας, το Θεατρικό Εργαστήρι Σύγχρονης Τέχνης Κεφαλονιάς επιστρέφει. Λίγες μέρες έμειναν μέχρι την πρεμιέρα της νέας παράστασης με τίτλο «Αυγά Μαύρα».
Παίρνοντας το λόγο ο Πάνος Βαρδάκος, σκηνοθέτης της παράστασης, αρχικά ανέφερε ότι η φλόγα της αγάπης για το θέατρο κρατήθηκε ζωντανή κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Σε αυτό συνέβαλλαν οι διδακτικές του συναντήσεις αλλά και οι ολιγομελείς συναθροίσεις. H ψυχαγωγία είναι απαραίτητη τονίζει, ιδιαίτερα για τις καταστάσεις όπου βιώνουμε. Έφτασε λοιπόν η στιγμή το Εργαστήρι να επικοινωνήσει με το κοινό μέσα από ένα σημαντικότατο θεατρικό έργο της ελληνικής δραματουργίας.
Τα «Αυγά μαύρα», έργο του Διονύσιου Χαριτόπουλου, είναι μια πραγματική ιστορία. Τη διηγήθηκε μια γυναίκα από τη Ρούμελη, η οποία αναφέρει λεπτομερώς όλα όσα βίωσε η οικογένειά της εξαιτίας του εμφυλίου πολέμου. Η ιστορία πραγματεύεται τις ζωές της Μαρίας και του Σπύρου, δύο αδέλφια που μεγάλωσαν σε διαφορετικά στρατόπεδα και τώρα που συναντιούνται ξανά στο σαλόνι του σπιτιού τους, προσπαθούν να σβήσουν τα τραύματα από το παρελθόν.
Το έργο προσεγγίζει την ιστορία με σεβασμό στις ανθρώπινες ζωές και όχι για να αποδώσει ευθύνες σε κάποια πλευρά. Όπως αναφέρει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, κριτικός θέατρου, «η ιστορία μπαίνει στα σπίτια των ανθρώπων και τους καταστρέφει». Η σύγκρουση που περιγράφεται στα «Αυγά Μαύρα» αγγίζει την αρχαιοελληνική τραγωδία. Ακόμη και σήμερα η ελληνική κοινωνία δεν τολμάει να «ακουμπήσει» και να αποτυπώσει στα βιβλία της ιστορίας τα γεγονότα εκείνης της εποχής.
Ο κ. Βαρδάκος αναφέρει ότι οφείλουμε να λύνουμε τις διαφορές μας με διάλογο έτσι ώστε τελικά να επικρατεί η δημοκρατία. Η τέχνη δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Μπορεί όμως να αλλάξει τον άνθρωπο που ίσως μπορέσει να αλλάξει τον κόσμο.
Το Θεατρικό Εργαστήρι είναι το καταφύγιο μας, υπογραμμίζει, τα έργα τα οποία ανεβάζουμε είναι ιστορίες που μας αγγίζουν, για αυτό καλούμε όλο τον κόσμο να έρθει να παρακολουθήσει την θεατρική παράσταση «Αυγά μαύρα». Στον ρόλο του Σπύρου συναντάμε τον Τάσο Μπεκατώρο και στον ρόλο της Μαρίας την Πόπη Βιτσεντζάτου. Ο τίτλος του έργου προέρχεται από ένα παραδοσιακό έθιμο. Με βάση λοιπόν αυτό το έθιμο, τα παιδιά που βιώνουν βαρύ πένθος, όταν χάνουν και τους δύο γονείς, το Πάσχα βάφουν τα αυγά μαύρα αντί για κόκκινα.
Η παράσταση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Αγγελοδιονύση Δεμπόνου και της Αλίκης Ντε Ροζάριο.