Μεταγραφή κειμένου: Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός
Ο Χρήστος Γ. Ευαγγελάτος, καταγόμενος από τα Μονοπολάτα και επίτιμος Ληξουριώτης, ορίστηκε κατά την περίοδο 1953-1954, Υφυπουργός Συντονισμού επί της Αποκαταστάσεως Σεισμοπαθών Ιονίων Νήσων. «Δημοσιογραφεί εξομολογητικά» την πρώτη μετασεισμική γιορτή του Αγίου Γερασίμου στα Ομαλά δημοσιευμένος το 1973 στο περιοδικό «Κεφαλονίτικη Πρόοδος».
«… Εκεί ανέβαινε συχνά και παρακολουθούσε τις ανάγκες του, σε μια μεγάλη σκηνή ήταν όλες οι μοναχές και σε μια μικρή ο Αρχιμανδρίτης Μάξιμος και ο Διάκος Πολύκαρπος. Όλα κατερειπωμένα , εκκλησίες , καμπαναριό, ηγουμενία και κελιά. Το σκήνωμα του Αγίου είχε μείνει ανέπαφο στην αργυρή λάρνακα του, ήταν τοποθετημένο σε μικρό παράπηγμα και σε αυτό γίνονταν το προσκύνημα.
Στις 9 Οκτωβρίου 1953 η τότε Ηγούμενη του Αγίου Οσιωτάτη κ. Ευσεβία Ρασσιά τον παρακάλεσε να της δώσει μια σκηνή μήπως έρθει κανένας προσκυνητής για να μείνει το βράδυ και ένα μάστορα για να χτίσει ένα μικρό φούρνο να ζυμώσουνε με κριθαράλευρο, διγκονάρια (όπως έτρωγε ο Άγιος) και συνηθίζονται σαν πρόσφορο στην γιορτή του.
Θα γίνουν και τα δυο της απάντησε ο Υφυπουργός και αναχώρησε για το Αργοστόλι. Στο δρόμο μονολογούσε με την παράκληση της Ηγουμένης, μια σκηνή, και γιατί όχι 200 σκηνές, και γιατί να μην γίνει μια εκκλησία και ένα καμπαναριό; Και να μην γιορτασθεί ο Άγιος όπως του πρέπει; Έσωσε την Κεφαλονιά μια φορά και θα την προστατεύσει να γίνει καλύτερη.
Χρειάζονταν απόφαση και ας ήταν λίγος ο καιρός έως την γιορτή και ας δυσκόλευε η κακοκαιρία. Η απόφαση λήφθηκε πριν φτάσει στα Ραζάτα, να γίνει μεγάλο πανηγύρι και να στηθεί ξύλινο το Μοναστήρι του Αγίου. Έφτασε στο Υπουργείο που ήταν σε σκηνές στο Μέτελα, δίπλα από το Στρατηγείο, κάλεσε τον Ταξίαρχο Ιορδανίδη που ήταν τότε γενικός διευθυντής του Υφυπουργείου και του είπε ότι είναι ανάγκη να κατασκευάσουν τάχιστα ένα ξύλινο Μοναστήρι του Αγίου Γερασίμου στα Ομαλά, με μια μεγάλη εκκλησία για να τεθεί το σκήνωμα του Αγίου, ένα Ηγουμενείο και κελιά για τις Μοναχές που είναι αδύνατο να περάσουν τον χειμώνα στις σκηνές κάτω από τον χιονισμένο Αίνο.
Όλα γίνονται απάντησε ο Ταξίαρχος , αλλά ο χρόνος; ο καιρός;
Ο Άγιος θα βοηθήσει , απάντησε ο Ευαγγελάτος, του ζήτησε να ετοιμάσει άμεσα ένα καλό σχέδιο με όλους τους μηχανικούς και τους σχεδιαστές . Στις 12 τα μεσάνυχτα του προσκόμισε στην σκηνή του το σχέδιο, που το βρήκε θαυμάσιο, το υπέγραψε και παρακάλεσε τον Ιορδανίδη το πρωί να ξεκινήσουν οι εργασίες. Του ζήτησε να κρατήσει μυστικό την κατασκευή της Μονής και να λεχθεί ότι πρόκειται για ανέγερση αποθηκών για τα υλικά που θα έφερναν οι Άγγλοι για την οικοδόμηση των Φραγκάτων και των Βαλσαμάτων.
Το πρωί ο Υφυπουργός πήγε με ένα στρατιωτικό αυτοκίνητο στον Άγιο με την σκηνή και τον τεχνίτη για τον φούρνο που του είχε ζητήσει η Ηγουμένη. Πήγε στην παράγκα που ήταν η λάρνακα, προσκύνησε και άναψε ένα κερί.
Όταν τον είδε η Ηγουμένη τον ρώτησε: Μα πως αυτό μπονόρι, μπονόρι κ. Υπουργέ; Σου έφερα τη σκηνή και το μάστορα και σήμερα θα αρχίσουμε την αποθήκη για τα υλικά των Άγγλων.
Την ίδια μέρα ζήτησε να του στείλουν σημαίες και διακοσμητικά εορτών από τους Δήμους Μεσολογγίου και Αθηνών, ζήτησε την μπάντα της ΑΣΔΑΝ , κάλεσε τον Υπουργό Παιδείας κ. Κωνσταντίνο Καλλία και τον αρχηγό του ΝΑΤΟ, Άγγλο Ναύαρχο Μπαουμπάτεν που είχε έρθει στην Κεφαλονιά. Ο αλησμόνητος Μητροπολίτης Ιερόθεος Βούης που του ανακοίνωσε τις αποφάσεις του ενθουσιασμένος απηύθυνε προσκλήσεις προς τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος αλησμόνητο ηρωικό Σπυρίδωνα Βλάχο, τον προκάτοχό του Μαντινείας Γερμανό Ρουμπάνη και τον Ζακύνθου Χρυσόστομο Δημητρίου.
Παράλληλα έδωσε εντολές να τακτοποιηθεί και ο δρόμος Μονής Ομαλών προς Τραυλιάτα, κάτω από το κάστρο για να υπάρχουν μονόδρομοι για τις κινήσεις και τις επιστροφές των αυτοκινήτων κατά την παραμονή και την ημέρα του εορτασμού. Οι εργασίες συνεχίζονταν και την νύχτα με ηλεκτρικούς προβολείς και ξεπεράστηκαν οι καιρικές δυσχέρειες.
Αγήματα ναυτών, άνδρες του πυροσβεστικού σώματος, τμήματα του μηχανικού εργάστηκαν και κινούνταν με μεγάλη ταχύτητα. Η Ηγουμένη και οι Μοναχές κατε-πλάγησαν όταν διαπίστωσαν ότι πρόκειται για την κατασκευή Μονής και όχι αποθηκών και έκαναν δέηση στον Άγιο να βοηθήσει. Το παλιό τέμπλο ανασύρθηκε από τα ερείπια και τέθηκε στη νέα εκκλησία που αποτέλεσε το μεγαλύτερο σε διάσταση ΤΟΛ με έκταση ενός μεγάλου Ιερού και εμπρός μιας επιβλητικής εισόδου με τρία σκαλοπάτια. Στην άκρη ανεγέρθηκε κωδωνοστάσιο 17 μέτρων ύψους με σταυρούς σε κάθε του πλευρά. Ανυψώθηκαν οι καμπάνες του γκρεμισμένου παλιού καμπαναριού, τοποθετήθηκαν τα στασίδια, ο Μητροπολιτικός θρόνος, μπήκαν οι τάπητες, μεταφέρθηκε η αργυρά λάρνακα με το σκήνωμα του Αγίου συνοδεία των Μοναχών που δεν μπορούσαν να κρατήσουν τα δάκρυα τους.
Τοποθετήθηκαν τα διακοσμητικά σήματα, οι σημαίες, στήθηκαν αψίδες στην περιοχή της Μονής και τον πομπικό δρόμο μέχρι του πηγαδιού. Και εκεί μπήκαν σημαίες από το δρόμο των Βαλσαμάτων έως το δρόμο των Τραυλιάτων και παρουσίαζε πανηγυρική όψη ο χώρος των Ομαλών, όπου είχε μεταφερθεί και αρκετός αριθμός σκηνών για τους προσκυνητές, όλα ήταν έτοιμα.
Η Κεφαλονιά είχε ειδοποιηθεί εγκαίρως για τον εορτασμό. Η Μητρόπολη δια των ιερέων της, το Υφυπουργείο δια του διευθυντού του γραφείου τύπου κοινοποίησαν παντού μέσω του τύπου και του ραδιοφώνου, ότι θα διεξάγετο μεγαλοπρεπής εορτασμός υπό δυο Μητροπολιτών, θα ακολουθούν την λιτανεία δύο Υπουργοί, μεγάλες αντιπροσωπείες ενόπλων δυνάμεων, όλες οι αρχές και θα γίνονταν τα πάντα κατά τα προσεισμικά καθιερωμένα.
Ήρθε η παραμονή, το Άγιο Λείψανο στήθηκε όρθιο στο ναό υπό των Μητροπολιτών Κεφαλληνίας και Μαντινείας. Οι καμπάνες του νέου καμπαναριού χτυπούσαν χαρμόσυνα και όλοι δάκρυσαν δοξάζοντας τον Άγιο.
Το απόγευμα τα Ομαλά πλημμύρισαν από κόσμο, ήλθαν από την Πάτρα ,από την Παραχελωίτιδα και την Ηλεία. Είχαν μαζί τους κουβέρτες για τον ύπνο τους. Όλα πήγαν λαμπρά. Μετά την πρωινή λειτουργία, έγινε δοξολογία, ο υφυπουργός απέδωσε όλα τα γενόμενα σε θαύμα του Αγίου και ότι η βοήθεια Εκείνου, η πίστη και ο πατριωτισμός των Κεφαλλήνων θα συνέβαλε να ξαναγίνει η Κεφαλονιά και καλύτερη ακόμη. Και ενώ μιλούσε συντελέστηκαν τρία θαύματα του Αγίου σε δυστυχείς ασθενείς που σπάραζαν και ωρύονταν πριν λίγη ώρα.
Μετά τη δοξολογία έγινε η έξοδος του Σκηνώματος, ο υφυπουργός είχε παρακαλέσει τον Μητροπολίτη, οι Μοναχές να λάβουν μέρος στην πομπή όπως και έγινε και προκάλεσε ιδιαίτερη συγκίνηση. Ποτέ δεν είχε παρατηρηθεί τόση συρροή προσκυνητών. Το καθιερωμένο γεύμα έγινε σε σκηνή, ο υφυπουργός ευχαρίστησε και εκ μέρους του στρατού για τα καλά λόγια που ακούστηκαν για την προσωρινή στέγαση της Μονής του Αγίου Γερασίμου, η οποία ήταν και η απαρχή της προσωρινής σε παραπήγματα στεγάσεως των πόλεων και των χωριών της Κεφαλονιάς, γιατί ήταν αδύνατη η ζωή στις σκηνές και το έργο αυτό επετεύχθη τάχιστα πριν έρθει ο χειμώνας.».
